We worden met zijn allen gek gemaakt over de angst voor de klimaathoax. De angst dat de wereld overkookt. Het is hysterie. Hysterie met een plan.

Terwijl er niet meer aan de hand is dan het overkoken van het brein van wat klimaatzeloten die over het randje gaan. Frans Groenendijk kraakte er vorige week al enige harde noten over.

En die klimaatzeloten worden ook nog eens aangestuurd. Je mag het van mij een aluhoedjes-theorie noemen, maar de hand van de poppenspelers op de achtergrond werd voor mij pas echt onontkenbaar duidelijk met de acties van de klimaatspijbelaars. Europabreed gingen scholieren de straat op, en er bleken niet genoeg verstandige mensen over om hen te verbieden zich naar de diverse hoofdsteden te begeven en daar een dagje uit te gaan. Zelfs het Openbaar Vervoer leek zich even medeplichtig te zullen maken door gratis vervoer aan te bieden – hetgeen uiteindelijk niet door ging, meen ik. Maar niet om een andere dan een zelfzuchtige reden.

Maar wie hadden dat moeten verbieden? Daar begint ons eerste probleem. Europese overheden hebben zich al minstens zozeer laten opjutten als die scholieren. Zodat het hen in veel opzichten onmogelijk was er nog iets tegen in te brengen, tegen dat klimaatspijbelen. Niet in het minst doordat er verkiezingen aan komen (kuch!). En meer nog, doordat politici als hysterische kippen zonder kop al een twintigtal jaren verblind achter gratis energie aandraven – ook wel bekend als alternatieve energiebronnen. Een exercitie die sterke overeenkomsten vertoont met de zoektocht naar het perpetuum mobile. Een – zoals u naar ik hoop beseft – theoretische onmogelijkheid. En dat kost miljarden en miljarden, met een uitermate beperkt rendement.

Dat betekent niet dat je geen onderzoek zou moeten doen naar alternatieve energiebronnen – het zou alleen handig zijn als we ons eerst eens zouden bezinnen op wat verstandig is, en wat we willen. In grote delen van Europa is de horizonvervuiling gigantisch, en het rendement miniem. Bovendien hebben we er weinig aan, want de opslag van grote hoeveelheden gewonnen stroom tijdens piekuren is verre van eenvoudig, en de techniek is er eenvoudig nog niet klaar voor. Maar om onszelf de illusie te geven goed bezig te zijn duwen we de bossen van Zweden en Canada als ‘biomassa in de kachel. Helpt dat? In geen geval. Niet alleen is de CO₂-uitstoot (op CO₂ kom ik verderop uitgebreid terug) hierdoor dramatisch veel hoger dan met bijvoorbeeld aardgas, je verbrand ook nog eens bossen die die CO₂ uit de lucht zouden kunnen eten.

Dit is een statistische werkelijkheid die door de subsidies van idioten in stand wordt gehouden. We creëren die statistische werkelijkheid? Onze overheden (waarbinnen hysterische idioten de dienst uitmaken)! Die door hysterische politici – die van toeten nog blazen weten, maar wèl van subsidies – worden aangespoord iets te doen. Het geeft niet wat. Dat geeft een statistische werkelijkheid die totaal van de gekke is, maar het parlement en de journalistiek – die niet verder komt dan het voorportaal van de Haagse werkelijkheid – zijn tevreden. Ze vinden niets zo mooi als windmolenparken, want de horizonvervuiling die het gevolg is bewijst hen dat ze iets hebben gedaan.

Meer niet.

Politici
U heeft vertrouwen in onze politici en onze overheid. U denkt van hen dat ze capabel zijn? Sinds wanneer stemt u op een politicus omdat hij een goede natuurwetenschappelijke opleiding achter de rug heeft, en twintig jaar ervaring? Doe me een lol.

Met onze overheid is het nauwelijks beter gesteld. Klimaatwetenschap is een jonge discipline, en er zit veel kaf onder het koren dat zich als zodanig presenteert. Afgestudeerde klimaatwetenschappers die echt wat kunnen heeft de overheid vrijwel niet, en dat betekent dat de wijze waarop cijfers naar buiten worden gebracht vooral natte-vinger-werk is. Dat bleek op vernietigende wijze toen Rutte3 met zijn klimaatplannen kwam. De opzet van de Klimaattafels was al een klassieke politieke farce, maar dat niemand het dienstig had geacht alles eens door te rekenen alvorens het te presenteren toonde een mega-politieke blunder. Het toont

a) de hysterie van: het moet dus wat het kost is niet relevant en

b) we hebben geen idee waarover het gaat, maar we doen het omdat we iets doen willen, omdat het schijnt te moeten.

Punt b werd bewezen doordat kritische rekenaars uit kwamen op een afname van de opwarming door de Nederlandse inspanning met een getal dat pas cijfers vertoonde na de 6e nul achter de komma (in graden Celsius). Dat zal niemand ooit opvallen, hoe hard we ons ook op de borst gaan staan rammen voor het gebouw van de VN.

Vervolgens was het verhaal niet langer dat het moet omdat het niet anders kan, maar omdat Nederland zo nodig een gidsland zijn wil. WAAROM?? Omdat Rutte een baantje in Brussel wil? Het heeft er veel van weg. Wie gaan ons dan volgen? En vooral: WANNEER? Merk op: het smoesje veranderde, maar het doel en de aanpak bleven gelijk. Dat betekent dat het er niet om gaat wat waar is, maar dat men het door drukken wil. Argumenteren blijkt nooit een factor te zullen kunnen worden bij deze mensen. Het is iets om te onthouden.

Een bijkomend probleem van de algemene hysterie is dat de fondsen voor wetenschappelijk onderzoek al een tiental jaren gericht zijn op de klimaathoax. Gevolg van die roofbouw is dat er geen onderzoek meer wordt gedaan naar het klimaat en zijn werking zelf, maar naar oplossinkjes. Dat is een drukknoppenfilosofie, maar het komt wetenschappers met een beperkt talent voor fundamenteel onderzoek te stade om een naam voor zichzelf te creëren. En eenvoudiger om onderzoeksgelden te fourneren zo lang het juiste stempel er maar op staat. Want ook al zijn er voldoende natuurwetenschappers die beter weten; het geld wordt verdeeld door politici – diezelfde idioten die zo graag iets willen helpen onderzoeken waarnaar ze later – op campagne – kunnen wijzen.

Het wachten is op de kop 'Kiezer trekt stekker uit kabinet' pic.twitter.com/z968jKpj6i

— Bart (@BartNijman) February 24, 2019

Onafhankelijk redenerende wetenschappers zijn derhalve zeldzaam geworden. En de klimaathysterici pogen hem ook nog eens uit te roeien, want zij .dienen een naijverig god: de klimaatafgod. Een paar jaar geleden interviewde het Algemeen Dagblad iemand die zich niet gek had laten maken, en er geen problemen mee had dat uit te spreken.

Nederlanders hoeven niet wakker te liggen van de gevolgen van klimaatverandering, zegt de invloedrijke econoom en klimaatonderzoeker Richard Tol. ‘Het idee dat onze kleinkinderen gevaar lopen omdat de aarde opwarmt, is volslagen mesjogge.’

Een interview dat ik u kan aanraden. Wars van hysterie, en zeker niet tegen een verstandig milieubeleid. Want ook dat is een klassiek probleem met de hysterische tijden als waarin wij leven. Een totale misconceptie van verhoudingen Het mooiste voorbeeld was dat van een klimaatspijbelaarster die na afloop van een betoging vond dat ze nu haar vliegvakantie in Torremolinos wel verdiend had, met zo’n middagje protesteren.

Hoe erg dat mis gaat bij politici die over ons geld en de rijksbegroting moeten beslissen ziet u hier rechts. Dit was in 2012. in 7 jaar zijn de kosten al verveertigvoudigd (dit jaar €320 per gezin, in plaats van €8), en het gaat nog erger worden weten we al. De toenmalige schatting was €120 in 2028, maar dit jaar is het al minstens €320.

Uit voorzorg presenteert de regering de door rekening van de kosten pas na PS2019. Waarom zou dat nu toch zijn?

En dan moeten we ineens van het gas af. Ook dat deugt niet, een overzicht van wat er niet aan deugt vindt u hier.

Er wordt ook altijd maar weer gewezen op de subhoax, dat 97% van de wetenschappers het eens zou zijn met de analyse.die an het verhaal ten grondslag ligt. Nu is dat verhaal van 97% op zich al voldoende om het tot een religie te bestempelen, maar ook hierin zitten drogredenen verstopt. Recent kwamen 30.000 wetenschappers in het geweer, waarmee het verhaal van die 97% definitief naar het land der fabelen kan, maar helpen zal het niet. De trein met idioten dendert even vrolijk voort. De vraag is nu of iemand ontkent dat het klimaat verandert. Nee, natuurlijk ontken je dat niet, dat zou ook vreemd zijn, want het klimaat verandert al honderden miljoenen jaren, en daarbij schommelt het van IJstijden naar loeihitte – en weer terug. De gedachte dat de mens daar in ongeveer honderd jaar invloed op kan krijgen is ietwat hovaardig, vindt u niet?

Bovendien is de echte wetenschap er achter dat en deel van de huidige opwarming wel eens zou kunnen zijn ontstaan omdat het milieu een stuk schoner geworden is. In Elsevier werd recent uitgelegd dat een schonere lucht meer zonlicht doorlaat, en dat ook dat een belangrijke reden voor opwarming is. Daarover hoort u niet veel, want het gaat in tegen het discours. Niet dat het daarom minder waar is. Ironisch dat het verstoken van biomassa dan weer gunstig voor de aanpak van het klimaatprobleem zou kunnen zijn. Geen wonder dat we in Nederland van het gas af moeten.

Oplossingen die wetenschappers nu voorstellen zijn echter heel wat gevaarlijker dan die paar graden opwarming. Iemand van Harvard wil het milieu kunstmatig gaan vervuilen door allerlei rommel in de atmosfeer te gaan verspreiden teneinde dat doorsijpelen van zonlicht tegen te gaan:

Harvard’s Gernot Wagner wants to save the world from global warming. His method? Develop a new type of plane that will fly more than 4,000 missions a year dumping particulates into the stratosphere.
(..)
Wagner and others believe that scientists can calculate how many particulates will be needed to cool the Earth to a desired temperature.(..)Spraying aerosols in the stratosphere would “mimic what large volcanoes do.”

Al bestaat er altijd nog gekker. Zoals het

Atlantropa project—“the craziest, most megalomaniacal scheme from the 20th century that you never heard of.”

Dit plan wil de Straat van Gibraltar afdammen om de Atlantische Oceaan buiten te houden. Wie de rampzalige gevolgen van een dergelijk plan eens wil overwegen kan zich verdiepen in de rampen die de Soviet-Unie veroorzaakte in het Aralmeer en de poging de Siberische rivieren van noord naar zuid te laten lopen in plaats van andersom. Samenvattend:

Let’s put all of this together. Human hubris and madness will always exist. Scientists can dream of controlling the uncontrollable, but they need an agent of coercion to implement their dangerous schemes. Their tool of coercion can only be government.

En dat is precies wat thans gebeurt: de imbecielen die onze overheid vormen zijn onder de indruk. En het wordt ze ook niet makkelijk gemaakt, moet je in alle eerlijkheid toegeven. Dat leidt ons naar de media die hierover te keer gaan. Het zou grappig zijn als de triestheid niet steeds van je scherm af spatte:

Nederland anno 2019 in 1 minuut. #eenvandaag #klimaatpaniek #klimaatstress pic.twitter.com/1U3DAOTcvG

— Hans Acker (@HansAckerNY) February 27, 2019

Met als gevolg dit soort dolgedraaide meiskes:

Gisteren mocht ik een betoog houden op @NPORadio1 @EenVandaag. En in de trein dacht ik: ik doe het wéér! Humor en een oproep voor de #klimaatmars 10 maart. Resultaat: veel geirrimuseerde gezichten (dat zijn geirriteerde maar ook geamuseerde gezichten). Pas op: bevat vals gezang. pic.twitter.com/tgzxFi2snF

— Anabella Meijer (@Anabella_Kanai) February 28, 2019

Je moet wel heel zwak in je schoenen staan wil je hier ook maar iets van geloven. Sterker nog: als het waar zou zijn zijn we reddeloos. Dan resteert ons niets anders dan een potje gezellige seks met onze liefste, alvorens de planeet zich in de zon stort. Dan is het voorbij.

Intussen wordt u voortdurend bedrogen. De politici denken dat ze dat doen in uw belang, maar ook zij worden via een touwtje bespeeld.

Scott Adams (Dilbert) liet het een week of twee geleden hier zien, en u kunt het nog openen en bekijken. Adams is geen klinaatexpert, maar wel iemand die zich gespecialiseerd heeft in de manier waarop mensen denken en zich laten manipuleren. Dat is dan ook precies wat de klimaathoax met u doet, en de politici zijn niet veel meer dan de cue-ball. Zoudt u een auto kopen van Mark Rutte of Jesse Klaver? U zoudt wel gek zijn, en ik verwacht dan ook niet dat ze veel omzet zouden draaien.

Dat brengt ons nog even op de vraag hoe zeker we dit weten, afgezien van de herkenbare signalen en de overduidelijke hysterie die alom heerst?

Van linkse politici (alles links van FvD, kort gezegd)  weet je het zeker als ze niet ter sprake willen brengen of accepteren dat er iets aan de omvang van de wereldbevolking zou moeten worden gedaan. En haar educatie. Afrika neemt ons nu al niet als goed (of fout, maakt niet uit) voorbeeld, waarom later dan wel? Afrika bezit ook de snelst groeiende bevolking van de wereld; wie dat niet ter sprake brengt is notoir kwaadwillend, en daar valt een serie goede argumenten voor te geven.

In het verlangde daarvan viel het mij op dat de belangstelling voor het Al Gore-verhaal (An inconvenient Truth) vrijwel samenviel met het verval van diverse linkse discoursen, en de opkomst van grootschalige bezorgdheid over de massa-immigratie. Wat overstijgt de hysterie tegenover mensen die jouw territorium binnendringen? De gedachte dat jouw territorium sowieso niet langer veel waard is, en dat we allemaal  op het punt staan dood te gaan. Herinner u deze mislukte kreet: klimaatvluchtelingen. Niet alleen een farce, maar ook een inkijkje in een manier van redeneren. Als we bijna allemaal dood gaan, zullen we beter samenwerken.

Een heel mooie , linkscollectivistische gedachte (pleonasme, sorry). Hoe het daarna moet? Dat moeten onze kinderen maar uitzoeken. Tegen die tijd is iedereen in ieder geval even arm, en ook dat schept een band.

Verder lezen? Robert Bor op Opiniez levert goed werk.

En zelfs DeTelegraaf geeft tegengas.