Minister Koenders roept de ambassadeur van Turkije ‘op het matje’. Het resultaat daarvan zou wel eens ernstig tegen kunnen vallen.

De aanleiding van dat aanspreken van de Turkse ambassadeur is onbetwist en onweersproken. Vanuit de Diyanet-moskeeën werden Gülen-aanhangers geregistreerd en hun namen doorgespeeld aan Ankara. Klikken over mogelijke Gülen-aanhangers ‘onaanvaardbaar’ noemt De Volkskrant dat. Hoe waar en terecht die kop me ook lijkt, ze is in tegenspraak met de gewoontebasis waarop Nederland en Turkije met elkaar omgaan. Dat wordt dus een lastig gesprek. Geen wonder dat het Nederlandse ministerie van BuZA diplomatiek spreekt van ‘een verzoek om opheldering’.

De Nederlandse overheid heeft altijd oogluikend toegestaan dat de Turkse overheid een koepelorganisatie binnen Nederland opbouwde, waarmee ze invloed uitoefende op de Turken hier te lande. Niet alleen werd dat nooit als probleem gezien, men dacht zelfs dat het voordelen had. Op korte termijn klopte dat, op lange termijn is het een klassiek voorbeeld van ultieme domheid. Noot: we zijn nu aangeland in een situatie die je het best karakteriseert als middellange termijn, gezien vanaf het moment van instelling.

Kun je als minister je nu beklagen over wat je als land zelf hebt gestimuleerd? Koenders heeft wel gekkere dingen gedaan, maar of de Turken hem serieus nemen? Zijn beste kans lijkt vertrouwen op de goede wil van Erdogan cs….

Enfin, iets serieuzer: Nederland heeft jarenlang nooit met de ogen geknipperd over de Turkse staatsinvloed die hier werd opgebouwd. Technisch gezien kun je je afvragen of het zelfs klikken of spionage kan worden genoemd. In hoeverre Turkije het recht heeft de voorkeuren van haar eigen staatsburgers na te gaan is niet aan Nederland om te beoordelen. Dat het onsmakelijk is alsook moreel verwerpelijk, dat het ons slecht uitkomt en dat het de onrust in ons land verstoren kan zijn allemaal geen argumenten die juridisch hout snijden. Hoe je het ook wendt of keert, de basis is een grove beoordelingsfout van de Nederlandse overheid. Je daarover beklagen bij een Turkse dictator is niet alleen pathetisch, maar ook volkomen bespottelijk.

Ga eerst maar eens iets doen aan die dubbele nationaliteiten. Wie enkel nog de Nederlandse nationaliteit heeft, heeft een goede reden zich bespioneerd te voelen, en dus alle reden zich te beklagen. Maar wellicht het meest pijnlijke is en blijft, dat veel van die mensen met een Turks/Nederlandse dubbele nationaliteit voor de keus gesteld gedachteloos zouden kiezen voor de Turkse nationaliteit. Oók die Gùlen-aanhangers. Dat maakt deze hele exercitie met die Turkse ambassadeur eens te meer zinloos en ridicuul.