Puppies aaiende studenten. Tegen examenvrees. In Amsterdam hebben ze ‘het’ allemaal, maar is dat een reden het erger te maken?

Mijn eerste gedachte was: welke dwaas heeft dit voorgesteld?

Mijn tweede gedachte was: welke idioot heeft dit goedgekeurd en gefaciliteerd?

Daarna buitelden in mijn hoofd heel veel vragen over elkaar. Over studenten, en wat zij hierna nog wilden leren op de UvA? Welk gevreesd tentamen rechtvaardigde deze waanzin? Komt hier geen gezeik over van moslims omdat honden haram zijn? Wie die puppies leverde? Was dit geen hoax? Hoe zou een Chinese antropoloog hier naar kijken? Heeft iemand een goed recept voor hondenragout? Krijgen die puppies na afloop Bonzo of Chappie? Wie ruimt de poep op? Of de UvA het niet met gewone pluche knuffels van de Blokker had afgekund?

En als laatste vroeg ik mij af wat die puppies er van zouden vinden, eigenlijk. Voor Nederland heeft deze laatste vraag blijkbaar de enige echte prioriteit:

De Partij voor de Dieren heeft wethouder Laurens Ivens (Dierenwelzijn) om opheldering gevraagd.

AT5 heeft het er vooral over dat ‘cabaretiers’ de staf gebroken hebben over het evenement. Die gaan ‘los’.

[Youp] Van ’t Hek ging los in zijn column in NRC Handelsblad. ‘Toen ik dit hoorde wist ik het zeker: we zijn als samenleving reddeloos verloren. Als dit waar is, dan is het einde nabij’, schreef hij. De cabertier (Sic!! R.)noemt het een ‘krankzinnige ritueel’ en is daarom niet verbaasd dat uit de Verenigde Staten is over komen waaien.

En

‘Ik vind als jij het knuffelen van een hondje nodig hebt om je studie door te komen, dan doe je gewoon niet meer mee. Nee, maar serieus. Dan is het klaar. Dat komt op je cv terecht’, zei Van der Wal gisteravond in Dit Was Het Nieuws. ‘Kom op, totaal ongeschikt voor het leven dit soort mensen. Doen niet meer mee.’

Van ’t Hek en Van der Wal waren in mijn opinie nog mild met hun opmerkingen. Dit soort evenementen zouden kinderen in groep 6 (lager onderwijs) beneden hun waardigheid moeten beschouwen, maar de UvA denkt er hun bijna volwassen kennisconsumenten een plezier mee te doen.

Om Freek de Jonge te citeren: “En dat mag dan allemaal nog stemmen óók!”

Dat dit inderdaad uitmondde in een vraag aan het gemeentebestuur om ‘leiding’ (zie boven wat de PvdD het gemeentebestuur vraagt) was onvermijdelijk. Niemand anders lijkt het de moeite te vinden deze waanzin eens aan de kaak te stellen en voor de toekomst de kop in te drukken. Het blijkt makkelijker studenten met rare eisen ter wille te zijn dan hen uit te lachen, of alleen maar verbijsterd en in stilte aan te staren tot ze afdruipen.

Wie de degeneratie van onze beschouwing live wil zien kan op de progressieve universiteiten van ons land terecht als nooit tevoren.