Heeft je kind baat bij een religieuze of een atheïstische opvoeding?
Moet een kind in een geloofsleer worden opgevoed, of is het garanderen van kennisname de juiste aanpak voor een goede moderne opvoeding?
Laat het kind kiezen
Recentelijk ontstond er op grote schaaf irrationele ophef over een SIRE-campagne, waarin nuttig opvoedkundig advies centraal stond. Dit zette me aan het denken: zijn er nog meer ‘controversiële’ pedagogische thema’s, waarbij het belang van het kind ondergeschikt is aan het eigen gelijk? Ik kwam uit bij de aloude tegenstelling tussen gelovigen en ongelovigen: mag of moet je je nageslacht religieus of atheïstisch opvoeden? Het houdt de gemoederen bezig. Ik hou van zulke thema’s.
Eén ding is zeker over de eeuwenoude ‘discussie’ tussen christenen en atheïsten: ze praten langs elkaar heen. Het is zinloos en ijdel bovendien, aangezien er geen ziel op aarde is die het bestaan van god kan bevestigen of weerspreken. So why bother? Beide partijen nemen zichzelf te serieus, en gaan om die reden tóch de discussie aan. Terwijl de uitkomst, een zoveelste patstelling, bij voorbaat al vaststond.
Maar, terug naar de opvoeding. Atheïsten verwijten christenen hun kinderen te ‘hersenspoelen’ door ze van jongs af aan met het christelijk geloof te indoctrineren. Zij pleiten voor een atheïstische opvoeding, waarna het kind altijd nog voor het geloof kan kiezen (andersom kan natuurlijk ook). Er valt wel iets te zeggen voor dit argument, ware het niet dat dit concept geen eerlijke voorstelling van zaken is. Wanneer een kind religievrij of atheïstisch wordt opgevoed, krijgt de jongeling alleen dit eenzijdige beeld mee in zijn ontwikkeling. Zodoende leggen christenen en atheïsten beiden hun eigen opvattingen op aan het kind. En dat is fucked up. Het is een veel betere oplossing om je kind uitgebreid kennis te laten maken met beide kanten. Alleen op die manier kan die kleine later een eerlijke keus maken. Het gaat erom dat het kind kiest, niet de ouders.
Wat verandert er dan precies?
Nou, dat zal ik je vertellen. Niet veel. De opvoeding blijft voor 99% ongewijzigd. Ik pleit er alleen voor om het kind objectief kennis te laten maken met religie en het atheïsme. Als ouder heb je immers de taak om je kind goed voor te bereiden op de tijd dat hij of zij zelfstandig de wereld in trekt. Een opvoeding waarbij die koter van je in aanraking komt met beide stromingen draagt hier in mijn optiek aan bij.
De judeo-christelijke opvattingen vormen de basis voor wat wij vandaag de dag in de westerse wereld als onze waarden en normen beschouwen. Zelfs als je niet gelovig bent, zijn de lessen uit de Bijbel van groot belang. Er is een reden dat de overlevering duizenden jaren teruggaat. Ik doel dan niet op een vorm van goddelijke interventie die het voortbestaan ervan heeft verzekerd. Nee, ik doel op de levenslessen die je uit de Bijbelverhalen kunt trekken. Denk aan het Salomonsoordeel of de parabel van de Barmhartige Samaritaan. Een degelijke kennis van de Bijbel zorgt voor een vergroot begrip van de wereld waarin we ons bevinden (meer hierover in dit fragment).
Anderzijds is het van belang dat het kind waardevolle lessen leert van het atheïsme. Carpe diem is om te beginnen een uiterst belangrijke les, het absolute einde. Atheïsten leggen veelal de nadruk op rede en wetenschap. Twee onmisbare pilaren in de hedendaagse maatschappij. En wat te bedenken van de Evolutietheorie of de werken van Nietzsche, Freud of Sartre?
Ook zal de kleine van jongs af aan leren om te gaan met verschillende perspectieven. Dit komt het inzicht en abstraherend vermogen ten goede. Het vermogen om zaken vanuit meerdere invalshoeken te zien, leidt logischerwijs tot nieuwe inzichten.
Conclusie
Samengevat kan ik niet anders concluderen dat mijn theorie om kinderen op een eerlijke manier kennis te laten maken met religie en atheïsme, zodat ze later zelf kunnen kiezen, een veel betere optie is dan je eigen opvattingen op te leggen aan nageslacht. Ik snap dat je als ouder graag wilt dat je kind hetzelfde in het leven staat als jij, maar dat is je taak niet. Het gaat erom dat een kind in de gelegenheid wordt gesteld om later zelf zijn keuzes te maken als hij of zij de wijde wereld intrekt. Het is jouw taak om als kinderen er op uitgaan, te zorgen dat ze dat doen met een goed gevuld rugzakje.
Dit artikel verscheen eerder op SomeRandomFuck.nl
Toen ik, toen ca 10 jaar aan mijn moeder vroeg of ik naar de Zondagsschool mocht( ik was opgegroeid in een sociaal nest met pacifistische trekjes) zei ze “ja hoor dat mag en ze zei ook; onderzoek alle dingen en behoudt het goede” en dat lijkt me een goede houding waar ik nu(79) nog steeds plezier van heb.
Heel mooi artikel.
Goede religie geeft DIEPGANG.
Het Griekse natuur-wetenschappelijke denken, heeft bijv. ‘de Verlichting’ voortgebracht.
Maar het humanisme [ en zelfs het atheïsme ] is een erfenis van de judeo-christelijke beschaving.
Maar moet je kinderen dan ook objectief kennis laten maken met het mohammedanisme? Wat vandaag nog steeds als een religie wordt beschouwd.