Voor sommigen is het een vies woord, kapitalisme. Over het algemeen betekent dat dat iemand er de ballen van begrepen heeft wat het precies in houdt. Iets dat overigens eveneens geldt voor een groot deel van de voorstanders.

De essentie van kapitalisme is namelijk concurrentie, en dat blijkt een steeds moeilijker begrip te zijn. Niet zelden hoor je redenaties in de trant van: hij beconcurreerde mij, en daarom ging ik failliet. Dat kan. Is ook niets mee mis. Waar het fout gaat is dat daar maar al te vaak aan wordt toegevoegd dat de overheid een taak heeft iedereen iets te laten verdienen. “Het moet eerlijker”, en zo.

Waarom zou de overheid die taak moeten hebben? Via het afromen van sociale premies zorgt de overheid al dat iedereen verzekerd is van minimale levensomstandigheden. Toen ons land het relatief breed had, werd de definitie van die minimale levensomstandigheden nog aardig opgerekt, met als gevolg dat werken behoorlijk onaantrekkelijk werd. Sinds de import van een paar honderdduizend mensen die óók deel mochten hebben aan onze welvaart is de waarde van dat extra geld aardig gezakt, maar nog steeds is het naar internationale standaarden genomen hartstikke ruim.

Maar laten we niet afdwalen.

Monopolistisch staatsbedrijf moest concurrentie velen en koopt nu enig overgebleven concurrent om weer monopolist te kunnen zijn. Met kapitalisme heeft dat allemaal niets te doen. Dit is wat mensen wel neokapitalisme noemen. Maar kapitalisme? Nee.

De manier waarop de NOS het aanprijst doet me walgen:

Eén groot nationaal postbedrijf: PostNL neemt Sandd over

Eén groot postbedrijf. Joepie? Dat was PostNL ooit al, en de redenen waarom dat monopolie gebroken werd zijn nog even geldig als ooit. Het resultaat is dat iedereen onevenredig zal moeten dokken voor de diensten die Tante Pos zich nog zal verwaardigen te verlenen. Neokapitalisme is derhalve het terug buigen naar een monopolie via de concurrentiestrijd van het kapitalisme. Als de overheid hierin één taak zou kunnen hebben, is het een verbod op een fusie (of overname, hoe je het noemt doet niet ter zake) als deze. Omdat je weet dat de consument er uiteindelijk de dupe van wordt.

Concurrentie en waarom dat noodzakelijk zou zijn is aan de Nederlandse overheid niet besteed. Want wij hebben Rutte.