Kaas. Hollandser is er bijna niet, en ons land is er al zeker 500 jaar om bekend. Bijna iedereen wil het kopen. Maar niet iedereen mag dat nog.

Gisteren kreeg ik het tweetje rechts van de redactie. Het was verspreid door de Russische ambassade in het UK. Waarom ze het verspreiden? Ik denk om te laten zien dat een boycot van Rusland een weinig zinvolle exercitie is. Rusland is een enorm groot land, en economisch gezien min of meer zelfvoorzienend. Autarkisch noem je dat.

Nederland was een van de belangrijkste exporteurs naar Rusland, net als Frankrijk. Waarom? Voor smakelijke specialiteiten op voedselgebied is altijd een markt. Iets anders wat Nederland veel exporteerde waren bloemen. Niet alleen vanuit de kassen rond Aalsmeer, maar ook via doorvoerexport vanuit Ecuador rechtstreeks naar oligarchen in Moskou. Dat die bloemen niet goedkoop konden zijn? Oligarchen zijn ook niet goedkoop, maar als het geld toch over de plinten klotst doe je wel eens gek. En het is gek, maar de meeste vrouwen vinden een bosje half verlepte rozen fijner dan een bibliofiele uitgave van Dostojevski, het is raar maar waar.

Maar dankzij de boycot van Rusland dankzij de MH17/ellende is de Nederlandse industrie dus een grote klant armer geworden. Hoeveel kleine ondernemertjes er aan kapot zijn gegaan? Dat willen Rutte cs niet weten. Rutte lijkt te denken dat een banaan een zoet smakend stuk kaas is met weliswaar een wat vreemde vorm, maar dat het EP dat zo gewild heeft. De Nederlandse kaasboertjes lijden daarom in stilte, hun leed is politiek niet opportuun. En het helpt dus niet eens.

Rutte, bedankt.