Het Europees parlement is „niet serieus.”

Nu, die had ik vaker gehoord, en ik ben het er helemaal mee eens. Wat ietwat onverwacht is, is dat het  ditmaal uit de mond van EC-voorzitter Juncker kwam.

„Jullie zijn belachelijk”, zei een woedende voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker dinsdagmorgen op de plenaire zitting in Straatsburg. Nauwelijks dertig parlementariërs waren komen opdagen voor een zitting met premier Joseph Muscat, over het net afgesloten EU-voorzitterschap van Malta.

„Als het mevrouw Merkel of meneer Macron was geweest, dan hadden we een vol huis gehad”, las Juncker het parlement de les. „Het parlement dient ook de kleine lidstaten te respecteren. Ik zal nooit meer aan zo’n soort zitting deelnemen”, brieste de Luxemburger.

Ik zeg het niet graag, maar wie zou Juncker ditmaal ongelijk geven? En gezien zijn normale staat moet je er van uit gaan dat hij toch dubbel zag. Maar ook zestig EP’ers was natuurlijk een beetje mager geweest.

Aan de andere kant: hoeveel leden telt dat Maltese parlement? Je moet zo’n man nu ook weer niet tot agorafobie opjutten. Zeker nu ze ook nog het homohuwelijk overwegen zal het eiland zijn binnenkomende migranten nodig hebben. Misschien dat Italië er nog een paar wil afstaan?

Gelukkig wist de opvolger van Martin Schulz alles weer tot de juiste proporties terug te brengen:

De voorzitter van het parlement, Antonio Tajani, tikte Juncker op de vingers. „Wilt u meer respect tonen. U mag kritiek hebben maar de Europese Commissie controleert niet het parlement, maar omgekeerd.” Nadat Juncker nog „jullie zijn belachelijk” riep, vroeg Tajani hem „alstublieft” van toon te veranderen. „We zijn niet belachelijk.”

Werkelijk niets van waar. Het EP kan niets, doet niets en wil niets. Een parade van zwakzinnige dwergen, dàt tekent het EP. Want dat ze niet belachelijk zouden zijn? Dat is alleen in eigen ogen.