Of een universiteit een goede ontmoetingsplek moet zijn? Voor intellectueel gelijk(aardig)gestemden zou ik dat niet willen bestrijden. Nooit.

Maar de logica van een aparte ontmoetingsplek voor seksueel gelijkgestemden of -soortigen aan een universiteit ontgaat me. Afgezien van alles is het ook nog eens stigmatiserend, en voor een universiteit lijkt me geen rol weggelegd voor het faciliteren van een speciale plek waar men elkaar ontmoeten kan. Tenminste, niet als de bepalende factor de seksuele geaardheid is. Toch is dat waarmee de Leidse universiteit nu begonnen is.

The LGBT+ Network offers a platform for all lesbian, gay, bisexual, transgender, intersex and queer staff and students at Leiden University. The network is a place where like-minded individuals can meet, exchange experiences and support one another.

Queer staff hadden ze in Leiden overigens genoeg, meen ik me te herinneren. En een hele trits hoogleraren voor wie een aparte optocht van het Metoo-circus ook niet onterecht zou zijn geweest, als ze tijd van leven hadden gehad. Van een aantal hoogleraren ging halverwege de jaren tachtig het gerucht dat ze elkaar bestreden om het grootste aantal maagden dat ze in één collegejaar een betere wereld hadden helpen betreden.

Dat veel welgestelde families uit omliggende dorpen hun dochters graag rechten of pedagogiek lieten studeren was ook zo”n feit waarop je als universiteit niet speciaal trots hoeft te zijn. Maar wat het vaderland toentertijd wel vooruit hielp. Dacht men. Het verklaarde voor mij waarom zoveel toekomstige hogeropgeleiden als idioten werden grootgebracht in die tijd.

Waar dit fenomeen me overigens ook onweerstaanbaar aan denken doet, is de truc waarmee Delftse TU-studenten aan de vrouw werden geholpen. Feestjes waarbij hun vereniging touringcars naar andere studentensteden zond om daar vrouwen te halen om zo de techniek een kans op voortplanting te bieden. Ik ben er van op de hoogte omdat dergelijke verenigingen tijdens zo’n feest grote behoefte hadden aan gorilla’s (buigt) om andere belangstellenden buiten te houden terwijl men zelf druk aan het baltsen was. Wat ik ook niet snap trouwens:

The aim of the network is to broaden the visibility of the LGBT+ community within the University and to promote greater inclusion in the working environment and in the lecture halls as well as in University policies.

Waarom moet je jezelf per se adverteren als afwijkend? Niet dat het van mij niet zou mogen – bijna alle studenten zijn tegenwoordig vooral infantiele idioten als je hen spreekt – normaal worden komt later pas. Maar het komt op mij nogal, ehhhhm, geforceerd over. Alsof iedereen moet worden meegetrokken in wat maar een paar van hen van nature willen. En nogmaals, wat is hier nu precies de specifieke rol van de universiteit? Bespaar me verhalen over de rol van opvoeder, of die veilige omgeving waarover men oneindig blaat. Die studenten als kinderen behandelen zal hen er niet volwassener op maken. Maar pas op het eind van het bericht komt het slingeraapje dan toch uit de mouw:

‘It’s much better for everyone when people recognise differences on the work floor,‘ says Jojanneke van der Toorn, professor by special appointment in LGBT Workplace Inclusion (mijn nadruk, B.). But it’s no easy task creating a truly inclusive working environment, she adds: ‘That’s because lesbians, homos, bisexuals and transgenders are socialised in line with hetero norms.‘ In her research Van der Toorn concentrates on overcoming these kinds of mechanisms. ‘Everybody at the University should feel that they belong and that they can be themselves.’

Het is dus een soortement sociaal experiment! Inclusief ingeakken aannames hoe mensen echt zijn, indien geen hetero? En de instigatrice  is belanghebbende!!! Dat je je als universiteit hiervoor leent vind ik tamelijk schandalig. Als ik binnenkort op zoek ga naar een promotor vrees ik mijn geliefde alma mater te zullen overslaan want voor mij staat ze nu aan de verkeerde kant. Al te goed is buurmans gek.