De gedachte achter integratie blijft dat de geïntegreerden voldoende van hun nieuwe gastmaatschappij weten om zich daar zonder veel moeite sociaal te bewegen. Aan integratie zit ook een stevig element van respect voor gezag vast. Dat zou althans moeten.

Dat houdt in dat als je redelijk geïntegreerd bent, je niet alleen begrijpt wat je fout hebt gedaan als je daarvan in kennis wordt gesteld, maar daar ook de consequenties van aanvaardt. Wie in mijn bos bananenbomen wil omhakken kan wat voor mij gelijk wieberen. Dat zou logisch moeten zijn, maar dat blijkt het nauwelijks meer:

Op de jeugdrechtbank van Mechelen heeft de vader van een minderjarige gisteren een agent van de trappen geduwd. Ook de moeder en de tante van de jongeman moeiden zich in het duw- en trekwerk. Een agent raakte gewond.

Hoezo?

De jongeman moest zich voor de jeugdrechter komen verantwoorden. De zitting verliep rustig, maar toen de rechter besliste om hem op te sluiten in de jeugdinstelling van Everberg, gingen de poppen aan het dansen.

Tja, consequenties, dus.

“Er werd meermaals gespuwd in de richting van de jeugdrechter”, bevestigt Lieselotte Claessens van de Mechelse afdeling van het Antwerpse parket. “Vervolgens begon de jongeman ook enkele bedreigingen te uiten.”

Ah, meneer wil wat langer worden opgeborgen? Of met de hele familie? Moet geregeld kunnen worden toch?. Maar nee:

De politie probeerde de gemoederen te bedaren en kon de jongeman boeien en naar buiten brengen. Alleen stonden daar de vader, moeder en tante hen op te wachten. De discussie zette zich verder in de gangen van de rechtbank en zowel de tante als moeder probeerden de agent te overmeesteren.
Toen dat bijna lukte, moest ook de andere agent ingrijpen. “Hij werd op zijn beurt van de trap geduwd door de vader van de jongeman”, besluit Claessens. Twee andere politie-inspecteurs waren uiteindelijk nodig om de rust te doen wederkeren.
Een van de agenten raakte gewond, hij zou een dokter raadplegen. Ook de eigen advocate zou volgens onze informatie bespuwd en geslagen zijn geweest. De politie maakte een proces-verbaal op.

Een typisch gevalletje maatschappelijk verzet. Helaas doet de politie er niet veel meer aan dan constateren dat ze niet aardig werd behandeld. Schuldbesef van de daders? Dat komt in onze cultuur niet voor, zeggen ze dan. Tenzij iemand klaar staat om je met een wapenstok de ééncelligheid in te slaan. Want dan moet je wel, nietwaar?

Ja.

Precies.

Dàn moet je wel.

Dat zal ook wel de reden zijn dat de burgers van het Belgische Zeebrugge uit een ander vaatje willen tappen: Belgisch biertje, dus dat wordt straf.

Zeebrugge is inbraken beu, inwoners willen heft in eigen handen nemen tegen illegalen. “Doet dat niet”, vraagt politie

Laat dat nu toch  ‘gewoon’ gebeuren! Die zielige kansarmen hebben het al zo zwaar. Zo wordt kansarmheid natuurlijk wel vreselijk besmettelijk, maar dat  zal de politie aldaar voor het moment een zorg zijn. Wat ze beslist niet willen is bemiddelen tussen inbrekers en bevolking – dat zou de bevolking nog minder bevallen dan zich eenvoudig laten bestelen.

“Als mensen iets verdachts zien, moeten ze eerst ons bellen.”

Gut. Dat zou de Amsterdamse politie al niet snel gezegd hebben. Die accepteerde zelfs dat mensen door rondreizende illegalen uit hun huis werden gezet onder het mom van ‘kraken’. Je moet het maar meemaken: dan sta je op straat omdat illegale immigranten besloten dat ze jouw huis wilden hebben.

de inwoners het beu. Zij zijn overtuigd dat er een verband bestaat tussen het stijgende aantal inbraken en de transmigranten (illegalen op doortocht, B.) die talrijk aanwezig zijn in het straatbeeld.

De politie van Zeebrugge erkent dat het een probleem is, maar weet niet zeker dat die transmigranten het probleem vormen. En dat willen ze niet weten ook, vandaar dat ze er tegen zijn dat mensen hun eigen dommen gaan beschermen. Behoort onze politie nog wel tot onze cultuur, eigenlijk?

Als we nu eens begonnen met alle onaangepasten.die ooit op onze schuld gevoelens het land binnen kwamen er uit te gooien? Dat het dan veel rustiger wordt zal wel toeval zijn, maar dat risico moeten we dan maar nemen.