We gaan politiek zo langzaamaan af op de nieuwe verkiezingen die voor 2021 gepland staan, dus praat het kabinet over inkomensgroei in 2020.

Komt die inkomensgroei werkelijk? Dat is nog maar zeer de vraag. En dan refereer ik niet alleen aan de beloftes van Rutte die immer weer rottiger uitpakten dan hij hoopte. Van economie heeft hij nauwelijks verstand dus verbazen heeft dat nooit gekund. Ik zie vooral doorzetten dat Nederland verder wordt verdeeld in de haves en have-nots.

Interessant daarbij is dat de belastingschijven voor de komende jaren daarop anticiperen. Vanaf 2020 zijn er nog maar twee belasting tarieven, meldde de NOS vanmorgen:

..er blijven er nog maar twee over. Belastingschijf 1 gaat tot 68.508 euro en is 37,35 procent. Belastingschijf 2 is voor al je inkomen daarboven en is 49,5 procent.

In de praktijk zal dat neerkomen op een scheiding tussen mensen die aftrekposten hebben, en mensen die recht op toeslagen krijgen. Heb je een eigen huis? Aftrekpost. Heb je een WAO-uitkering? Dan ben je kandidaat voor een toeslag wegens klimaatarmoede.

Want die klimaatarmoede zal hand over hand toenemen.

Dat zie ik zo: door de kosten van het dagelijks levensonderhoud sterk op te jagen zullen de toeslagen voor de lagere inkomens navenant moeten stijgen. De laagste inkomens zullen al vallen in de categorie klimaatarmoede. Klimaatarmoede zal alleen in zoverre met het klimaat te maken hebben dat om te kunnen overleven te midden van een orgie aan prijsstijgingen voor vlees en andere producten die de groene maffia als ongewenst beschouwt, extra toeslagen benodigd zullen blijken.

Nu al is een groot verschil met zo ongeveer twintig jaar geleden dat de kosten voor het dagelijks levensonderhoud door iedereen worden gevoeld als een stevige rib uit het lijf. Minder zal dat niet worden, eerder meer. Het bezit van een auto werd al zwaarder belast dan het gebruik er van, nu zien we eenzelfde redenatie plaatsvinden bij zoiets elementairs als energievoorziening. Het verbruik is zo langzamerhand een voetnoot geworden bij de kosten va aansluiting en beschikbaarheid.

Wat is het probleem? Het probleem is dat op deze wijze langzamerhand steeds grotere groepen in de klasse met behoeften aan en recht op toeslagen zal wegzakken. Ons bestaande belastingstelsel wist altijd netjes te verhullen dat ruim de helft van de belastingbetalers onrendabelen zijn – mensen van wie de kosten hoger zijn dan ze via belastingen opbrachten. Die groep zal relatief steeds groter worden.

Dat bestaande belastingstelsel maskeerde tegelijkertijd dat het daardoor een grote herverdeling van inkomens was. Het woord klimaatarmoede alleen al signaleert – samen met de eerdere verhoging van BTW en energiebelastingen, een omslag in het overheidsdenken die nog niet volledig is doorgedrongen. Niet allemaal even rijk, maar allemaal steeds armer is het nieuwe paradigma.

Ergo: de klimaatwaanzin versnelt het proces van de vernietiging van de middenklassen. Niet voor niets staan de volgende Kamerverkiezingen gepland voor 17 maart 2021 – dat is net ruim genoeg voor de jaarlijkse belastingdatum dat het besef van de kosten nog niet breed is doorgedrongen. Inkomensgroei? Het wordt u verteld, maar u moet stemmen eer u het zeker weet.