India versus Pakistan – als het fanatisme groeit
In India behaalde regerend premier Modi vorige week een klinkende verkiezingszege, en zag zijn termijn als premier verlengd worden.
Veel ophef veroorzaakte dat in Europa niet. Zo lang Indiase ingenieurs werkend vanuit hun eigen onderkomen de wereld van goedkope IT-krachten voorzien zal het iedereen worst zijn wat men daar uitvoert. Terecht is dat niet, want India is een tijdbom. Een tijdbom waarvan de ontsteking er knus tegenaan ligt: Pakistan. Een nucleaire tijdbom bovendien, want beide landen zijn kernmachten.
Modi’s verkiezingsoverwinning werd mede gerealiseerd dankzij een hardere toon tegen Pakistan. Modi’s partij drijft op sterke hindoeïstische nationale sentimenten. De spanningen tussen beide landen zijn al enige tijd erg groot, maar erger lijkt altijd nog te kunnen. Ook nieuws dat de voorpagina’s kan desondanks leiden tot een nucleaire oorlog die niemand zou moeten wensen. Maar hoeveel moeite doen beide partijen de spanningen te verminderen? Niets om over naar huis te schrijven in ieder geval.
Op de dag dat Modi de overwinning claimde, hield Pakistan een proef met een nieuwe ballistische raket. Een niet mis te verstane waarschuwing. Dat beide landen dit voorjaar op de rand van een nieuwe oorlog balanceerden, een die maar ternauwernood kon worden afgewend?
India reageerde prompt met een raid op Pakistaans grondgebied:
After a couple months of uneasy calm following the late February crisis over Kashmir involving two down Indian jets which allegedly entered Pakistani-administered territory to raid a “terror compound” it appears the long disputed border region is heating up again. And this a day after Pakistan on Thursday decided to use the moment of Indian Prime Minister Narendra Modi’s landslide victory to a second 5-year term in the world’s largest general election to test fire a ballistic missile with a reported 1,500 kilometer range.
It appears India has hit back in its own symbolic way, signalling it will stick by its pledge to root out jihadist militants in Kashmir, which New Delhi has long charged Pakistan with harboring and supporting. Early Friday India announced its forces raided the home of a top al-Qaeda commander in southern Kashmir the night before, sparking widespread anti-India protests in the Muslim-majority region.
Met grote beroering als gevolg:
Kashmiri people shout slogans during the funeral of Zakir Musa at his native village in Tral area of #Pulwama district in south #Kashmir. pic.twitter.com/Sj16KrY1sb
— Bhat Burhan (@bhattburhan02) May 24, 2019
Een bijzonder element in de spanning tussen beide landen is de rol van China en de USA. De algemene wijsheid van het moment is dat de USA toenadering tot India zoekt als tegenwicht tegen China, en dat dat haar verhouding met Pakistan onder druk zet. Dat die verhouding al verzuurde door de raid op de compound van Osama bin Laden tijdens het presidentschap van Obama vergeet men dan al te eenvoudig.
China feliciteerde Modi al vroeg met zijn verkiezingsoverwinning, en dat moet gevoeld hebben als compensatie voor de frictie met het islamitische buurland.
Desondanks is de kou nog niet uit de lucht:
Alarmingly, the nuclear competition between India and Pakistan has now entered a spine-chilling phase. That danger stems from Islamabad’s decision to deploy low-yield tactical nuclear arms at its forward operating military bases along its entire frontier with India to deter possible aggression by tank-led invading forces. Most ominously, the decision to fire such a nuclear-armed missile with a range of 35 to 60 miles is to rest with local commanders. This is a perilous departure from the universal practice of investing such authority in the highest official of the nation. Such a situation has no parallel in the Washington-Moscow nuclear arms race of the Cold War era.
Dat de verantwoordelijkheid in Pakistan voor de inzet van tactische nucleaire wapens ligt bij commandanten te velde is hoogst omineus.
When it comes to Pakistan’s strategic nuclear weapons, their parts are stored in different locations to be assembled only upon an order from the country’s leader. By contrast, tactical nukes are pre-assembled at a nuclear facility and shipped to a forward base for instant use. In addition to the perils inherent in this policy, such weapons would be vulnerable to misuse by a rogue base commander or theft by one of the many militant groups in the country.
Pakistan – zo is de conclusie waaraan je niet ontkomt – is eigenlijk geen land om in het bezit te zijn van nucleaire wapens. Wie zich herinnert hoe vaak het tijdens de Koude Oorlog al bijna mis ging, moet beseffen dat het uitbreken van zo’n oorlog tussen India en Pakistan nog slechts een kwestie van tijd moet zijn.
Meer over de spanningen tussen India en Pakistan vindt u hier op Veren of Lood.
Heel goed artikel.
Het is, al lange tijd, duidelijk, dat het islamitische Pakistan,
een volkomen roekeloze factor is. Jihad-mentaliteit en navenante
terroristische en militaire !, acties overheersen.
Waar is de Verenigde Naties ?
Waar is dat “EU”-konstrukt ?
Eigenlijk is het precies hetzelfde gelazer als op de meeste plekken; de islamitische dreiging.
Zelfs Ghandi kwam tot de conclusie dat er niet valt samen te leven met moslims. Vandaar dat India destijds heeft toegegeven om grond op te geven in ruil voor veiligheid/vrede. Hmmm…dat kennen we van de situatie met Israel en daar werkte het ook al niet.
Zodra Pakistan een eigen staat werd werd er een bewind gevoerd dat in minder dan 30 jaar tijd de demografie heeft veranderd van 65% moslim bevolking naar ruwweg 95+%. En waar India (wat een ongelofelijk smerig land is overigens) toch min of meer aan de weg timmert op weg naar een moderne, hoogtechno,ogische staat, is Pakistan dat niet alleen hetzelfde startniveau had maar OOK een paar van de meest waardevolle gebieden had steeds verder afgegleden naar een barbaars gebied met middel-eeuwse praktijken.
En hoe is het mogelijk, de moslims zijn weer eens niet tevreden en uiten dus hun ongenoegen op de manier die hun eigen is; geweld en het dreigen daarmee. Ik zal direct toegeven dat India in die confrontatie niet geheel schuldeloos is, maar gezien het feit dat ze destijds een flink deel van hun gebied hebben afgestaan en dat er vanuit Pakistan eindeloos de islamitische bevolking in India wordt opgestookt kan ik daar ook weer niet heel vreemd van opkijken.
Dat er in Pakistan nu de stap wordt genomen om een dergelijke beslissing bij een regionale commandant neer te leggen is uitermate gevaarlijk. Aan de andere kant is het wel zo dat de inzet van een nucleair wapen wat mij betreft beter daar kan gebeuren dan meer naar het westen. India zal zich niet door allerlei mooipraterij laten weerhouden om vernietigend terug te slaan, anders dan de westerse wereld. Een dergelijke klap zal weerslag vinden in de gehele islamitische wereld waarbij het onvermijdelijk is dat het islamitische masker af zal vallen.
@Johan P : hele goede uitleg, en historisch geheel correct.
Dank.
Totaal verantwoordingsloze Islamieten in het bezit van nucleaire wapens, en dat allemaal dankzij Nederlandse laksheid.