In de olie maar niet uit de brand
De olieprijzen zijn diep gevallen het afgelopen half jaar. Het westen heeft het er economisch erg moeilijk mee.
Het is al vaker vertoond: grote schommelingen in de olieprijs zijn ongewenst volgens de overheid – die ik er van verdenk te vinden dat mensen die kunnen rekenen dan de ‘ongezonde’ neiging te vertonen de prijs aan de pomp in directe proportie met de daling te willen zien zakken. Zeker, nu het er naar uitziet dat de lage olieprijs nog wel enige tijd zal blijven. Maar goed, de onmatige wijze waarop onze overheid de energiebehoefte van de burger uitmelkt ten eigen bate was niet het onderwerp van dit stukje.
De vallende olieprijzen zijn onder andere een gevolg van de instabiliteit in het Midden Oosten. Dat is weer eens iets anders, want meestal heeft dat juist stijgende olieprijzen tot gevolg. Maar vanuit Saudisch en Amerikaans perspectief was het een kans om Rusland in de problemen te brengen, aangezien dat land voor een enorm deel afhankelijk is van zijn olieinkomsten, en men enige tijd heeft gedacht dat een lage olieprijs haar oorlogsinspanning in Syrië zou kunnen afstoppen. Wat overigens fictie is.
Een even zo belangrijke factor is de afname van de vraag naar olie vanuit China. Dat de economie van China al enige tijd in een – relatieve – dip zit is wel bekend. Dat dat tot gevolg heef dat er in zekere zin overproductie ontstond beseffen minder mensen. Als je dat voegt bij de herintrede van Iran op de oliemarkt – de sancties zijn immers opgeheven – zul je inzien dat dat voorlopig geen herstel kan geven. saudi-Arabië is zelfs doende haar reserves aan te spreken om de staatsbegroting te kunnen uitvoeren, want ook dat land heeft er problemen mee.
Maar SA heeft er ook voordelen bij. De val van de olieprijzen zorgen voor een slachting onder de relatief recente opkomst van de teerzand verwerkende industrie. Deze industrie die vooral in de USA en Canada actief is, kan niet meet concurreren met de grote olielanden, en op de Wallstreet valt de ene na de andere producent om, of komt in surséance van betaling. het is nu al zo erg, dat de wie investeerde in deze Amerikaanse industrie, er op moet rekenen weinig tot niets van die investering terug te zien.
Afgelopen jaar is zo al meer dan $17 miljard verdampt:
Voor Saudi-Arabië is dit geen slechte zaak, omdat het de afhankelijkheid van het westen van Arabische olie in stand helpt houden.
De oorlog in Syrië kost relatief weing, oude Sovjet ammunitie moet worden ontmanteld na 30 jaar, dat is duur, of je gooit het op isis.
Er wordt ook voorbij gegaan aan de ongelofelijke hoeveelheden Shale gas en oil, die van de VS in een jaar een exporteur maakte in plaats van een olie importeur. De huidige lage prijzen is dan ook meer een gevolg van een prijzen oorlog, shale was heel duur om uit de grond te krijgen en met het verlagen van de prijzen probeert men de shale producenten buiten werking te zetten. Dit heeft in sommige gevallen de gewenste effecten, maar toont meer en meer een ongewenst effect aan, ongewenst voor de oude olieproducenten die de olie omhoog krijgen door simpelweg in de aarde te prikken. Het Westen is zich gaan ontwikkelen omdat men altijd op zoek was om zaken beter goedkoper en effectiever te doen, deze prijzen oorlog heeft dat proces met betrekking tot shale versneld, en shale komt steeds gemakkelijker en goedkoper uit de grond. Uiteindelijk zal de prijs zich weer gaan zetten, maar Shale zal een heel belangrijk deel van die olie en gas markt voor zijn rekening blijven nemen.
Laatste nieuws gelezen dat schalie olie bij 25 dollar al rendabel is in de usa en in sa pas bij 50 dollar. Dat gaat niet meer lukken voor sa wegens te dure uitgaven. Iran en Rusland blijven bij 10 dollar nog vrolijk doorpompen, ze hoeven daar geen duizenden rolls royces met criminele prinsen erin af te kopen.