Thierry Baudet, lijsttrekker van Forum voor Democratie, was afgelopen dinsdag de grote winnaar van het verkiezingsdebat in de stad Utrecht.

Geen misverstand: ik heb me wel bij zijn partij aangesloten, maar de titel is een citaat van een oost-indisch dove student, die op het podium mocht komen om een koelkastmagneet-prijsje in ontvangst te nemen.

Eerst wat over het eindresultaat van de avond, daarna een aantal tenenkrommende gebeurtenissen waar die uitspraak van die student er een van was en waarom die zo bizar was. Ik sluit af met enkele kanttekeningen bij de afgang van de kartelpartijen, links op de foto. Op de bijeenkomst waren 8 politici uitgenodigd, de zeven op de foto en iemand van de ChristenUnie. De organisatoren repten met geen woord over de afwezigheid van de PVV – toch de grootste in de peilingen – of van die van de man van de CU. Via een website konden de (bijna 300) aanwezigen een paar keer een vraag beantwoorden.

Opmerkelijk: bijna de helft van deze politiek geïnteresseerden gaf aan het begin van de bijeenkomst aan, nog niet te weten wat te gaan stemmen.

De laatste vraag was wat men dan (nu) ging stemmen. Daarbij ontbraken de opties ‘weet (nog) niet’, ‘ik ga niet stemmen’ en PVV: men kon alleen kiezen tussen de acht partijen die waren uitgenodigd. De Utrechters die een andere keuze wilden maken dan waartoe de organisatie hen dwong, kozen – best wel creatief – voor de partij die niet was komen opdagen: de Christenunie.
Het zou best kunnen dat niet FvD maar de PVV eigenlijk de meeste steun had in de Jacobikerk. Het is wel aardig om het eindresultaat dan af te zetten tegen de discussie die ontstaan is over wie er mee mogen doen aan het ‘premiersdebat‘ van RTL: als het aan deze kerkgangers lag, zouden dat dus Geert Wilders, Thierry Baudet, Sybrand Buma en de Snotneus zijn!

Kromme tenen
Het eindresultaat stemde me dus tevreden en optimistisch, maar er gebeurden ook heel veel dingen die de tenen deden krommen.

Zo was er een muzikaal intermezzo. Een zingende student met een gitaar, die vertelde dat hij erg lang deed over zijn studie, maar dat hij wel veel bezig was met zijn gitaar. Zijn gitaarspel had het niveau van dat van een paar honderdduizend andere Nederlanders. Hij struikelde enkele keren over zijn eigen tekst en kreeg daarom een zieligheids/aanmoedigingsapplaus. Zoals de tekeningen van elke kleuter met een magneetje aan de koelkast bevestigd worden: het gaat niet om de prestatie.

In dezelfde categorie: een soort van jury – bestaande uit een grijsbebaarde man en twee eerstejaarsstudentes – wezen iemand uit de zaal aan die de beste vragen had gesteld. Hij kreeg een boekje. En als bonus zou hij ook nog een soort rondleiding door de gebouwen van Tweede en Eerste Kamer krijgen van een Kamerlid. Hij mocht zelf kiezen met welke van de sprekers. Thierry Baudet is nog geen Kamerlid en had bovendien voordat de jongeman die keuze kreeg, duidelijk in de microfoon uitgesproken dat hij niet meedeed met dit gedoe. De student twijfelde, de hele kerk was stil, en sprak toen die woorden uit de titel. De jury had hem daarop natuurlijk dat boekje weer af moeten nemen en hem naar zijn plaats moeten sturen, maar in plaats daarvan kreeg hij een tweede keus en hij koos – heel toepasselijk dan wel weer – voor de zieligste persoon op het podium: Amma Assante, nummer 36 op de kandidatenlijst van de PvdA.

Eerlijk, maar niet slim
Bij de introductie had ze zichzelf de belichaming van de sociaal democratie genoemd: haar vader was ‘namelijk’ illegaal naar Nederland gekomen. D66-kamerlid Van Meenen had daarbij, ook nog in de introductieronde, aangehaakt met een domme,sentimentele aanval op de FvD-voorman: “Als het aan Baudet lag zou Assante het land niet zijn binnengekomen.” Hij had het nog véél zieliger kunnen voorstellen: ze zou dan niet eens verwekt zijn geweest! Hoe onrechtvaardig wil je het hebben?

Er was ook tenenkrommende eerlijkheid. Een van de stellingen ging over het afschaffen van het referendum. Uit de zaal meldde een GL-dame dat ze vroeger wel voor referenda was, maar daar gezien de uitkomst van het Brexit-referendum nu anders over dacht. Vanaf het podium legde de GL-vertegenwoordigster uit waarom referenda niet meer van deze tijd zijn: “we” kunnen met moderne middelen immers allemaal dingen doen om de inspraak te bevorderen. Het volk mag best wel wat zeggen, maar het moet alleen niet te gek worden. Niet denken dat ze het beter weten dan hun vertegenwoordigers.

Partijkartel
De jongeman van de VVD deed een nog iets populistischer duit in het zakje: “Wanneer we hier in de zaal iedereen laten kiezen of ze voor een gratis biertje zijn, weten we de uitkomst.”

Hij bedacht zich. Dit kon populistischer: “En als we dat meerdere keren zouden doen …”

Luidkeels vulde ik aan “… dan worden jullie allemaal dronken“, maar ik had helaas geen microfoon.

Nog opmerkelijker aan het optreden van de VVD-er was dat hij zich een beetje opstelde alsof zijn partij eigenlijk vanuit een underdog positie opereert. Wow.

Bij onderstaande foto: ik maak dus heel matige foto’s, zeker met mijn mobieltje. De beeldkwaliteit is beroerd en de interessantste score kun je niet aflezen. De foto is in een bepaald opzicht wel een beetje grappig: precies met de drie winnaars in beeld.