Die hele intelligentiediscussie verbinden met huidskleur is zóóóóóóó vermoeiend – en vaak zóóó stom! Bij Joop.nl viel vandaag een nieuw dieptepunt te noteren. Knap gedaan, en ze hebben er zelfs iemand voor gevonden die met terugwerkende kracht zijn eigen hoogleraarschap ridiculiseert.

Ivan Wolffers, emeritus hoogleraar Gezondheidszorg, begon zijn betoog met te verklaren dat er geen rassen bestaan, om recht daaruit voort te gaan met de beschrijving van evolutionaire gebeurtenissen tussen verschillende mensengroepen. Hilarisch. Je beschrijft het proces volgens welk diverse soorten en rassen ontstaan (Darwin knikte goedkeurend) en beweert vervolgens met een stalen smoel dat er niets van belang is gebeurd en dat we allemaal nog steeds dezelfde mensen zijn als we daarvoor waren. En dat noemt hij evolutieleer voor beginners.

Het voortgaande gedreutel is weinig interessant, en het zou me nooit zijn opgevallen als hij niet had getwitterd:

Dus de genetische verschillen tussen mensen zijn louter een kwestie van sociale omstandigheden? Dat zeggen zonder verder te nuanceren is erger dan dom: het is zwakzinnig.

Wat Wolffers bijvoorbeeld lijkt te bedoelen is dat mensen die door omstandigheden gedwongen waren zich hoog in de bergen terug te trekken – zoals Tibetanen inderdaad – een genetische modificatie ontwikkeld kunnen hebben. In dit geval om op grotere hoogten beter te kunnen ademen. Dat is een voorbeeld uit de praktijk dat nog onlangs bewezen werd.

Maar volgens Wolffers is het dus schier onmogelijk (of in ieder geval nooit bewezen) dat de gemiddelde erfelijke intelligente groeit als gevolg van omstandigheden die ontwikkelaars van een grotere intelligentie een essentieel voordeel in de strijd om het bestaan geven? Maar dat zou in gaan tegen zijn betoog, dat het allemaal toch elementaire evolutie is. Want wat hij lijkt te vergeten (of hij vergeten wil, door de focus op het mensdom (!) te houden), is dat de groei van de menselijke intelligentie een evolutionair fenomeen is. Of mogen we van onszelf ook niet zeggen dat we intelligenter zijn dan een ehhh…, resusaapje?

En er is geen enkele reden waarom zich dat niet tot een bepaalde groep beperken zou, integendeel. Zo ontstaat juist de soortenvariatie die de gehele dierenwereld kenmerkt. Galapagos, iemand? De ontwikkelingen binnen de diverse Orca-populaties wereldwijd suggereren momenteel juist dat, en evolutionair biologen volgen het met grote aandacht en interesse.

Dat het sociaal gezien geen goed idee is aan deze feiten al teveel aandacht te schenken heeft mijn volmondige instemming. Door je te focussen op pogingen het feitelijke te ontkennen doe je echter juist het tegengestelde van wat je zegt te beogen. Wellicht goed bedoeld, maar desalniettemin een voorbeeld van regressieve intelligentie – die de betrokkene uit ideologische motieven zelf wellicht liever beschouwd als een signaal van de snelle ontwikkeling van Alzheimer.

Dat moet dan maar. Ook dat is iets waarvan ik vind dat het niet kies is  je gelijk te willen halen door er al te veel nadruk op te leggen. Wel mijn oprechte deelneming, meneer Wolffers.