Soms krijg je het idee dat de bedoeling van iedere hervorming van het onderwijs er op is gericht het niveau verder omlaag te krijgen. Dat is succesvol, helaas.

Het grote nieuws over onderwijs bij de staatsomroep vandaag is dat het curriculum van de scholen moet worden herzien, omdat dat alweer 13 jaar oud is. Dertien jaar!! Dat ik dat eerder al met een pondje zout nam? Zelf ging ik naar school in een tijd dat net de eerste grote hervorming van het onderwijs in 150 jaar in gang werd gezet, en toen was al duidelijk dat het niveau er niet door stijgen zou. Dat is nu ongeveer vijftig jaar geleden, en het aantal onderwijshervormingen sindsdien is niet meer bij te houden. Dat het niveau nog steeds zakt is echter een feit. Zelfs de zwakke producten die gedurende die tussenliggende jaren werden opgeleid herkennen dat, en vragen om meer hervormingen van een type dat precies hun opleiding al tot een janboel maakte.

Het verbaast daarom nauwelijks dat heel wat stiller het bericht passeerde dat de toelatingseisen voor de PABO alweer verder zullen worden verlaagd. De technische term is toelatingseisen versoepelen, en de reden is het lerarentekort.

De regeringspartijen in de Tweede Kamer willen dat de toelatingseisen voor de pabo worden versoepeld. Zo wordt een drempel weggehaald om de opleiding te beginnen. Het moet helpen om het lerarentekort in het basisonderwijs aan te pakken. Nu moeten leerlingen die geen aardrijkskunde, geschiedenis, natuur of techniek in hun HAVO-vakkenpakket hadden, nog een toelatingstoets doen. VVD, CDA, D66 en ChristenUnie gaan vanmiddag in een debat in de Tweede Kamer voorstellen om dat te veranderen.

Maar “het eindniveau natuurlijk moet staan als een huis”. volgens ChristenUnie Kamerlid Bruins.

Maar dat is alleen om mensen meer zand in de ogen te strooien. Na de schriftgeleerden uit Mekka en de apothekers uit Aleppo kunnen we binnenkort de aankondiging verwachten dat we in blijde afwachting zijn van nieuwe docenten uit de Don-bass, leraren uit Lemurië en onderwijzers uit Oceanië. En denk er om dat Zwarte Piet dan al niet zwart meer zijn mag, want ze komen niet met hun stoomboten deze kant op om beledigd te worden. Maar zo’n adviescommissie voor het curriculum pleit dan wel voor meer aandacht voor burgerschap, gezondheid en digitale geletterdheid, en maakt zich bezorgd over het gemis aan statistische kennis, nepnieuws en het onvermogen zelf te budgetteren? Taal, rekenen en lezen zouden de basis van die zo gewenste verbeteringen moeten zijn, maar daarvoor is op scholen nu al te weinig aandacht.

Toch beseft men weliswaar dat het mis gaat, maar dat ergens een verkeerde afslag genomen is wil er niet in – dat zou te veel rieken naar zelfkritiek. Wat zien we dus? Er worden steeds ambitieuzer doelen gesteld, met steeds minder gekwalificeerde mensen om die ooit te kunnen realiseren. Ooit was het onderwijs een plek waar in Nederland grootse intellectuelen hun dagelijks brood verdienden, en was de schoolmeester een gewaardeerde bron lokale wijsheid. De schoolmeesters van nu mogen blij zijn als ze aan het eind van de dag ongemolesteerd naar huis mogen met medeneming van een relatief hongerloontje. Met hun diploma’s op HBO-niveau, waarmee men het dertig jaar terug nooit verder had gebracht dan onderwijsassistent.

Terwijl we verder omhoog werken aan onze eigen educatieve toren van Babel, slopen we de fundamenten om de noodzakelijke bouwmaterialen te verkrijgen.

---

Er gaat veel mis in het onderwijs, en wij berichten er geregeld over. Vandaar dit dikke dossier op Veren of Lood.