Het M-woord
Taboewoorden worden in het moderne taalgebruik afgekort tot hun beginletter, gevolgd door ‘woord’, om het taboe er op te benadrukken. Het M-woord is de nieuwste loot aan deze stam.
De NOS neemt in deze maar al te vaak – èn graag – de leiding in het niet benoemen van deze moderne taboes. Zoals gezegd: er wordt niemand letterlijk aangewezen, maar je moet wel bewust lichtelijk sociaal zwakzinnig zijn om niet te herkennen waar en om wie het gaat. De NOS berichtte vandaag:
Het is voor het eerst dat de Nationaal Rapporteur onderzoek heeft gedaan naar de achtergrond van daders van seksuele uitbuiting in Nederland. 52 procent van de onderzochte groep is jonger dan 25 jaar en een kwart van de daders gaat herhaaldelijk in de fout.
Daders komen veelal uit een onstabiele gezinssituatie, hebben vroegtijdig hun school verlaten en zitten in een criminele omgeving. Bijna 90 procent van de onderzochte groep heeft minimaal één criminele ouder, broer, zus of (ex-)partner.
Terzijde zij opgemerkt, dat de door de NOS hierboven geciteerde kenmerken voor veel groepen niet-westerse immigranten gelden. Zodat we kunnen aannemen, dat hiermee tevens impliciet een voorspelling wordt gedaan ten aanzien van de toekomstige verwachtingen van groepen immigrantenkinderen met een de westerse maatschappij vijandige culturele achtergrond.
Een tweede opmerking moet zijn, dat het huidige onderwijsklimaat niet gericht lijkt op het voorkomen van dergelijke ontwikkelingen, zodat het huidige vermijden van het M-woord in de toekomst kan worden omgezet in het vermijden van een meer algemeen toepasbaar “I-woord”. Om te ontsnappen aan de conclusie zoals ik die hierboven trek, vervolgt de NOS met het benadrukken van uitzonderingen:
“Dit zijn risicofactoren die in extreem hoge mate aanwezig zijn bij deze groep. Maar we zien ook verschillen daarin, bijvoorbeeld jongeren die al vroeg starten met criminaliteit en escaleren naar mensenhandel, en ook daders van seksuele uitbuiting die wat later beginnen”, zegt Nationaal Rapporteur Conny Rijken in het NOS Radio 1 Journaal.
De onderzoekers hebben bij een groep van 630 daders van seksuele uitbuiting gekeken naar de criminele carrière, achtergronden en omgeving van de dader. Zij vergeleken de uitkomsten met daders van andere criminaliteit en mensen die zich helemaal niet in het criminele circuit begeven.
Wat opvalt is dat er niet één type dader aan te wijzen valt. “Vaak wordt gedacht dat het allemaal jonge jongens zijn, maar we zien ook een meer atypische dader waarvan een groot deel vrouw is”, zegt Rijken. “In dit geval is de dader wat ouder en komen zij bij de politie meteen in beeld met mensenhandel.”
In het geval van veel atypische daders constateert men derhalve een directe stap naar mensenhandel, waarbij een jeugdig stadium lijkt te ontbreken, alsook de criminele connecties waaruit een en ander voor jeugdige daders voortkomt. Dat hierdoor onmiskenbaar een heel andere groep zou moeten worden benoemd wil men overduidelijk niet weten. Zelfs de NOS zou dan immers het M-woord moeilijk nog kunnen vermijden.
Meer over mensenhandel op Veren of Lood vindt u hier.
De slavenhandel is altijd al een moslim dingetje geweest.
De rijkdom van Algiers, Tripoli, Sale en andere Noord Afrikaanse slavensteden is mede gebouwd met het bloed van blanke Europeanen.
Marxistische NSBers proberen al geruime tijd de blanke Nederlanders een schuldcomplex aan te wrijven en er zelfs een museum aan te wijden, maar feit blijft dat de Europeanen hun slaven kochten van de dominante Afrikaanse stammen en die handel in vergelijking met de Arabische slavenhandel aanmerkelijk kleiner was.
Er zijn historische redenen waarom, met name, Oost-Europese landen nog steeds weinig moeten hebben van M-mensen. Vooral hen die respect eisen, in plaats van verdienen. Of menen boven de wet te staan, zeker wanneer het ze het uitkomt, maar schreeuwend vooraan staan, liefst met velen, als ze menen onrecht te zijn aangedaan.
Evenals dat de Europese slavenhandelaars van vroeger naar de westkant van Afrika voer, en niet naar de noord(oostelijke) kant. Om aldaar de door continentale medebewoners tot slaaf gemaakte in ontvangst te nemen.
Actueler is dat slechts een deel van de wereldbevolking erfschuld en erfzonde heeft, en de rest enkel en alleen daardoor zich “soms een beetje onaangepast gedraagt”, en “wat een individu doet kun je niet een hele groep aanrekenen”. Betere argumentatie is er niet om een zeer specifiek deel van de wereldbevolking te laten boeten en bloeden voor wat dat deel anderen nooit heeft aangedaan. Het is alsof je alimentatie moet betalen voor een kind dat niet de jouwe is, aan een onbekende vrouw waar je nooit intiem mee bent geweest, enkel en alleen omdat die vrouw dat vindt, maar vele malen erger dan dat.
Want je weet nu al, het gaat nooit genoeg wezen. En dat ligt natuurlijk niet aan hen die onredelijk beschuldigen.
Of zou het te maken kunnen hebben met een blinde haat tegen kapitalisme, of ieder andere vorm van beschaving die tot een veruit succesvollere samenleving leidt dan de samenleving waartoe je jezelf rekent, maar op een manier waar je het niet mee eens bent? Want het is uitgesloten dat het aan je eigen onwil, onkunde of onvermogen zou kunnen liggen. Dus moet het altijd de schuld van anderen zijn. Niet jij moet je ogen openen en openstaan voor wat overduidelijk beter werkt, al eeuwen, voor vele miljoenen, geschiedkundig meermaals bewezen, nee, de rest moet compenseren voor wat jezelf niet kunt behalen, maar wel wilt, zelfs je geboorterecht zou moeten zijn, door zich te onderwerpen (en daarmee hun eigen geboorterechten te verwerpen) aan jouw grillen. En teneinde dat ideaal te bereiken dien niet jij gestraft te worden voor je daadwerkelijke wandaden (want die zijn bovenwettelijk rechtvaardig, vindt jij), maar juist die anderen die het ook maar wagen tegen te sputteren aangaande de brij aan ongegronde warrige onderbuikgevoelens die je als verwijt als drek over hen heen spuit, want recht op een eigen mening gaat slechts zover zolang die jouw mening bekrachtigd.
Hoe maak je een succesvolle samenleving kapot? Door ze te dwingen hun manier van samenleving op je eigen niet succesvolle manier te doen. Want het gaat pas zoals het moet zijn voor iedereen, als iedereen het doet zoals jij dat wilt, is de gedachtegang daarachter. Wat een zelfgegeven vrijbrief is om anderen altijd de schuld te geven voor alles wat je niet bevalt (bijvoorbeeld wanneer iedereen zo dom zou zijn om het inderdaad op je meermaals historisch bewezen niet succesvolle manier te doen).