Het Cross Cultural Human Rights Centre van de VU is deze week officieel stilgelegd. De manier waarop zaken daar worden uitgelegd deugt niet.

De NOS berichtte daar over, met als gevolg:

Vorige week berichtte de NOS dat het mensenrechtencentrum van de VU jarenlang volledig werd betaald met geld van een Chinese universiteit. Daarnaast werd op de website van het centrum onder meer de situatie in de Chinese provincie Xinjiang vergoelijkt. In die provincie wordt een etnische groepering, de Oeigoeren, gediscrimineerd en vervolgd.

Op de site van de organisatie staat nu nog één pagina, met daarop ook de tamelijk komische verantwoording:

In response to specific questions about the Centre’s perspective on the Uyghur people, the Centre explicitly endorses the conclusions of the United Nations regarding the systematic violation of the Uyghur human rights. In this vein, the Centre’s Director, in the presence of members of the Chinese State Council and the Politburo, called on 8 April 2021 to respect and protect the rights of Uyghurs and stop repressive anti-terrorism policies.

Kuch! Met als vervolg:

Op de website is nu te lezen dat die berichten mogelijk niet voldoen aan de standaarden die het centrum zichzelf oplegt. Zolang het onderzoek daarnaar loopt, is de website grotendeels offline.[1]

Hoe vrijwillig dit is gegaan blijkt overigens moeilijk na te gaan:

Over de vraag wie het Mensenrechtencentrum aan banden heeft gelegd, zijn binnen de universiteit tegenstrijdige berichten. De leiding van de VU stelt in een bericht aan de NOS dat het Mensenrechtencentrum daar zelf voor heeft gekozen, maar verschillende bronnen binnen het centrum spreken dat tegen. Het college van bestuur en de decanen van de Vrije Universiteit zouden het stopzetten van alle activiteiten hebben opgelegd na de publicaties van vorige week.

Modern-stalinistisch management
De gangbare westerse modern-stalinistische management aanpak blijkt echter toch ook op de VU doorgedrongen:

Eén bron die nauw betrokken is bij besluitvorming binnen het Centrum stelt in een eerste telefoongesprek met de NOS dat het zeker niet de eigen keuze van het Centrum was om alle activiteiten te stoppen. Een half uur later heeft dezelfde persoon met leidinggevenden gesproken en onderschrijft diegene in een tweede gesprek ineens de lezing van de VU dat het wel een eigen keuze was.

Kortom: de VU heeft altijd gelijk, zelfs als iemand niet wist dat de VU gelijk had.

Achtergrond, en wederhoor
Er gebeurt rond de VU en dit centrum méér dat komiek is:

De VU maakte vorige week al bekend dat het de subsidie die ze kreeg van de Chinese universiteit zal terugbetalen. Die universiteit zegt in een reactie tegen de NOS nog niets te hebben gehoord van de Vrije Universiteit.
Verder zegt de Chinese universiteit dat ze moeilijk kan reageren. “Vaak zijn berichten in de westerse media gebaseerd op geruchten en onjuiste informatie. Als deze berichten wel kloppen, zouden wij graag weten of de academische vrijheid op een universiteit met ‘vrijheid’ in z’n naam, door de politiek kan worden gegijzeld.”

Dat Vrije in de naam van de VU verwijst naar een christelijke oorsprong lijkt men in China niet te beseffen. Was dat an sich voldoende om deze toch aanzienlijke Chinese subsidies te verkrijgen? Je vraagt je af wat ze in Nederland nog meer sponsoren? En wanneer wordt dit Cross Cultural Human Rights Centre opgeheven? Want dat de VU zich zal beperken tot geld terug geven maar het Cross Cultural Human Rights Centre in stand zou houden lijkt hoogst onwaarschijnlijk.

---

Wie benieuwd is wat er stond moet het internetarchief maar eens in duiken.