DE WERELD NU

Het College voor de Rechten van de Mens

In het Midden Oosten identificeert men zich met zijn familie en zijn clan, als Arabier of als Turk, al naargelang de taal die iemand spreekt, maar men identificeert zich vooral als moslim of als christen.

Er waren altijd twee uitzonderingen. Koerden, die moslims zijn, hebben zich door de eeuwen heen etnisch geïdentificeerd als Koerden en ook de Armenen, die christenen zijn en veel ouder dan de Koerden, identificeren zich als Armenen. Die hebben trouwens ook hun eigen christelijke orthodoxie.

Arabier zijn betekent in de moslimwereld wel wat. De profeet was Arabier en het Arabisch is de taal van de Koran en de Moskee. Maar Turks heeft dat niet. Turks is niks eigenlijk, behalve een taal. Het Osmanli rijk was etnisch niet Turks, al was de sultan wel uit de verte van Turkse afstamming, in de mannelijke lijn tenminste. In de vrouwelijke lijn stamden de sultans consistent van slaven af en die waren alleen bij hoge uitzondering Turks. Moestafa Kemal Ataturk was een etnische Turk en sindsdien is dat weer een reden om trots te zijn. Maar eerder was Turk in Stamboel vooral een scheldwoord voor de arme bewoners van het hoogland van Anatolië.

Turken noemden zich voor de eerste wereldoorlog moslim of christen, maar zeker niet Arabier, want ondanks de profeet en de koran wil eigenlijk verder niemand een Arabier zijn en een christen al helemaal niet. Dat is nog steeds zo.

We gooien in Nederland graag alle moslims op een hoop en daar is ook wel enige reden toe. Maar noem een Turk geen Arabier, hij zal het U niet in dank afnemen. Voor een Turk maakt het geen verschil of die Arabieren nu Marokkanen, Algerijnen, Tunesiërs, Irakezen, Syriërs of Jemenieten zijn. Dat is voor hem allemaal hetzelfde. De Arabieren vinden dat zelf ook. Egyptenaren is misschien nog net even wat anders dan andere Arabieren. Die zijn wat beschaafder, maar niet noodzakelijk beter. Een Turk kijkt op Egyptenaren neer op een manier die door de Commissie Gelijke Behandeling[1] als ongeoorloofde discriminatie zou moeten worden aangemerkt. Maar discriminatie tussen allochtonen onderling telt, zoals U weet, niet.

U vindt geen definitie van discriminatie in de grondwet of de verdragen, maar in de praktijk van de UN en de commissie Gelijke Behandeling is discriminatie datgene wat mensen uit de westerse cultuur doen tegenover mensen van andere culturen waardoor de laatsten zich niet op voet van gelijkheid voelen behandeld. In veel gevallen is dat gevoel ten onrechte en hebben de autochtone mensen of instanties goede en niet discriminatoire redenen voor hun gedrag. De meeste van de gedragingen die als discriminatie worden bestempeld zijn puur etnisch en ze verschillen niet of het nu de aanhangers van Wilders zijn of Turken of Marokkanen die ze plegen. Maar leg dat maar eens uit aan de dames en heren van het college. Die staan zo ver af van de gewone mensen in Nederland, die discrimineren zonder het te weten zelf.

U zou de uitspraken van het college eens moeten doorbladeren. U komt daar de raarste veroordelingen tegen, maar altijd van autochtonen, nooit van allochtonen. Neem het onderzoeksbureau dat een enquête wilde houden onder mensen van Berberse afkomst die geen Nederlands spreken. Men had daarvoor Marokkanen nodig die zowel het Nederlands als het Berbers beheersen. Het bureau adverteerde met ‘Marokkanen gevraagd’ en werd aangeklaagd door een van die stichtinkjes die zich met de bestrijding van discriminatie bezig houden. Klacht ontvankelijk en onderzoeksbureau veroordeeld, ook al had het een uitstekende reden om onderscheid te maken tussen Marokkanen en niet Marokkanen en ook al was de formulering doeltreffend en bevatte die niets negatiefs.

Als ik een rechtse regering was geweest, als Rutte I, dan zou een van mijn eerste regeringsdaden zijn geweest om dat college af te schaffen. Ontoelaatbare discriminatie is een zaak voor de gewone rechter. Het college discrimineert zelf op een ontoelaatbare manier.
________________________________________

[1] Sinds 2 oktober vorig jaar College voor de rechten van de mens

————————————————————————————————

Eerder verschenen op het Blog van Toon Kasdorp