Een van de betere woorden waarmee Theo van Gogh de Nederlandse taal verrijkte was het woord ‘actreutel’. Ik kon er niet om heen er direct aan te denken bij het zien van een stukje vlog van actreutel Fajah Lourens.

In een desperate poging weer eens in de krant te komen verklapte deze dame van volatiele zeden dat ze wel eens vreemd ging tijdens een relatie.

Fajah Lourens doet in haar vlog een pikante onthulling. Ze geeft toe dat ze meerdere keren een liefje buiten de deur heeft gehad.

Tijdens mijn studententijd noemden de heren op de sociëteit dat gewoon buitengaats boren. Maar ja, dat was in Delft, en daar werd sociale botheid als een pré beschouwd. Het sloot ook mooi aan bij de mijnbouwcultuur aldaar.

Maar gezien alle protesten voor extra geld in tijden van bezuinigingen en de ophef over het mogelijke verlies van culturele diepgang zou je verwachten dat actrices model staan voor een betere wereld, en niet voor een speciaal soort goedkope wipkip. Maar geef toe: als je zoals Halina Reijn dag in dag uit je centjes moet verdienen bij De Wereld Draait Door, dan gooi je jezelf wel heel erg in de uitverkoop. Zeker als je ook nog eens in roddelbladen verkondigt dat je zo graag moeder zou willen worden, maar dat het maar niet lukken wil.

Gratis af te halen, klein deposito gevraagd, verwacht geen statiegeld terug.

Maar laten we die arme Fajah gerust stellen. Ook als je zo maar wat geregeld met dezelfde persoon in het rond rollebolt, betekent dat niet meteen dat je een relatie hebt. En als je geen relatie hebt kun je ook niet vreemdgaan, nietwaar? Het is een beetje zoals die oude grap uit de Familie Doorzon: zo lang je niet van plan bent met iemand te trouwen, is er ook geen sprake van seks vóór het huwelijk. Zodat je daarom vrijelijk je gang kunt gaan, mits je maar uit de sponde van je aanstaande wegblijft. Dat dat voor een actreutel allemaal te moeilijk is besef ik best. Maar een oude aap zoals ik steekt je graag een banaantje toe.