Gisteravond nam het Griekse parlement de begroting voor 2013 aan. Weer een stapje dichter bij de felbegeerde 31,5 miljard, zo moeten de Griekse politici gedacht hebben. Niet dat het een feest was, men houdt rekening met een economische krimp van tenminste 4,5%. En of dat voldoende recht doet aan het te verwachten slechte nieuws van volgend jaar moet je toch echt betwijfelen.

Duitsland heeft overigens aangekondigd dat vandaag in de Europese Raad (Min Fin’s) nog geen besluit zal vallen over het overmaken van het geld. Dat Griekenland in acute nood zit kan de Duitsers plotseling niets meer schelen. Op zich terecht, maar je vraagt je af waarom er dan drie jaar lang zo hard gelopen werd als er iets piepte vanuit Athene.

Maar wat afgelopen woensdagavond voorafgaand aan de stemming in Athene gebeurde is veel leuker om te weten, want het laat maar weer eens zien hoe de stand van zaken in Griekenland nog steeds is. Bovendien illustreert het de omvang van de taak die een daadkrachtige regering te wachten staat. Of Griekenland die leveren kan moet worden betwijfeld, maar lees vooral verder.

Woensdagavond kwam het personeel van het Griekse parlement plotsklaps tot de ontdekking, dat aan het door hen keurig verzorgde pak wetsvoorstellen van 500 pagina’s – die een bezuiniging van 13,5 miljard moeten realiseren – en daarmee van vrijwel alle overheidsfunctionarissen zowel het loon als het pensioen halveerden, op het laatste moment nog een slordig geschreven amendement was toegevoegd. Minister van Financiën Yannis Stounaras stelde daarin voor, ook de salarissen van de medewerkers van het parlement op gelijke wijze als die van andere overheidsdienaren te behandelen. Tableau! Pandemonium!!

Ter plekke brak een wilde staking uit, waarbij filmende journalisten werden aangevallen en de haastig ingezette politie ternauwernood kon voorkomen dat het personeel in de kelder de stroom van het parlement afsneed. Maar wat 100.000 met vuurwerk- en benzinebommen bewapende protesterende Grieken voor de deur van het parlement niet lukte, lukte de parlementsmedewerkers dus wel: het amendement werd ingetrokken.

Dat dit resulteerde in woedende krantenkoppen op donderdag  (iemand iets van gezien in de Nederlandse MSM trouwens?) spreekt eigenlijk voor zich, zeker nadat de Griekse media zich in de arbeidsvoorwaarden van de Griekse parlementaire ondersteuning hadden verdiept. Het parlement heeft 1300 medewerkers in dienst, op 300 parlementariërs – 1 op 4,33 medewerkers. Erger is dat bleek, dat het grondwettelijk niet mogelijk is om deze mensen te ontslaan, om wat voor reden dan ook. Niet heel vreemd dus, dat vooral kinderen en familieleden van (ex)-parlementariërs bij het parlement in dienst zijn. Toppunt was deze zomer de net verkozen parlementsvoorzitter voor één dag (ivm met de herhaling van de verkiezingen zes weken later), die zijn dochter aanstelde in een baantje in zijn eigen kantoor. Zonder dat ze daarna nog ontslagen kon worden, dus.

Dat het een populair baantje is, zal niemand verbazen die ook de extra arbeidsvoorwaarden beziet. De medewerkers kunnen rekenen op een 15e en 16e maand, hetgeen zelfs voor Griekse begrippen excessief is. Na 30 jaar kan men met pensioen, waarbij bonussen tot 5 jaarsalarissen konden worden verstrekt, oplopend tot 150.000 euro. Dat alles is vanzelfsprekend exclusief verkiezingsbonussen, eindejaarsuitkeringen en douceurtjes bij nationale feestdagen.

Ter vergelijking: De Nederlandse Tweede Kamer telt ongeveer 1000 personeelsleden, een ratio van 6,16  Deze zomer is dat aantal nog uitgebreid in verband met extra werk om Kamerleden op de hoogte te houden van wat er in Brussel allemaal speelt. Daarbij moet wel worden aangetekend dat Nederland één van de kleinste parlementen – ook relatief qua inwoners – van de EU heeft.

Het VK heeft er 1830, voor 646 parlementsleden, een ratio van 2,8.

Medewerkers van het ministerie van Financiën kondigden donderdag aan dat het amendement opnieuw in stemming zou worden gebracht. Waarop Panagiotis Politis, voorzitter van de parlementaire vakbond, liet weten dat zij het dan opnieuw zouden blokkeren. Waarbij hij dreigend stelde:

“Of course we don’t agree with cutting our retirement bonuses. This is our money. If they bring it back in the same way, we will stop it… Maybe more forcefully this time.”

Het is een kwestie van perspectief zullen we maar zeggen. Dat geld is natuurlijk van ONS! Maar of het bewuste amendement gisteren al in stemming werd gebracht kunt u rustig betwijfelen. Een avondzitting zonder verlichting is niet erg handig.

 

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard