Is vandaag de Griekse exit uit de euro begonnen? Het heeft er alle schijn van. De Duitse uitgave van de Financial Times meldt vandaag, dat de Bündesbank van de ECB eist, dat de 35 miljard euro die was bestemd voor de sanering van de Griekse banken in het kader van de Griekse bail-out van maart jongstleden, terugestort moeten worden in het EFSF. Pikant detail is, dat dat geld op een geblokkeerde rekening in Athene staat. En hoe betrouwbaar Griekenland is wat betreft andermans geld, dat op bankrekeningen die bij de Bank van Griekenland staat, ook al weer? Oh ja!

De rekening voor Nederland kan oplopen tot ongeveer 21 miljard, zo becijferde Martin Visser vandaag gespecificeerd in het Financieel Dagblad . Dat zijn alleen de directe kosten, indirecte kosten van de schokgolven die ongetwijfeld ook zullen komen zitten daarin niet verwerkt. Dat is iets waarvan historici ons over een aantal jaren op de hoogte zullen stellen. Het zal minder erg worden dan we tot nog toe te horen kregen van eurofiele federalisten, die hun prachtige unificatievehikel thans met een diepe zucht door de assen zien zakken, maar dat het niet zonder problemen gaan zal staat wel vast. De totale kosten wereldwijd worden nu geschat op iets tussen de 1 en 1,3 triljoen.

Let wel: Spanje zit er nog steeds aan te komen, en het is verre van onwaarschijnlijk dat ook dat land dit najaar onder de druk zal bezwijken. Niet in het minst, doordat de markten de sussende geluiden die de komende tijd vanuit Brussel zullen opstijgen niet langer zullen geloven. En dat, terwijl de Spaanse 10-jaarsrente de afgelopen dagen tot boven de 6,2% geklommen is, met de Italiaanse rente hijgend in de nek.

Deze Duitse eis is een equivalent van een financiële oorlogsverklaring aan de Grieken. Die bankensanering was een hoogstnoodzakelijk onderdeel van de Griekse bail-out. Bovendien, als het inderdaad wordt teruggestort, zit het land zonder deviezen. En aangezien de problemen nu niet bepaald nieuw zijn, zullen leveranciers van noodzakelijke leveranties als bijvoorbeeld olie niet direct staan te springen om een tegoedbon in Nieuwe Drachma’s. Het lot van die 35 miljard is dus hoogst onzeker.

Met die olie raken we direct een acuut probleem. Devaluatie van de Nieuwe Drachma staat vast, en er is de afgelopen maanden vaak gerefereerd aan de faillissementen van Rusland en Argentinië. Wat daarbij meestal buiten beschouwing bleef, is dat deze landen voldoende natuurlijke hulpbronnen hadden om niet direct in grote problemen te komen. Een land als Rusland is potentieel zelfs zo rijk, dat het weinig reden zou moeten hebben om internationaal veel te lenen. Hun vrij vlotte wederopstanding is daarom voor Griekenland geen relevant referentiekader.

Gisteren al sprak de Luxemburgse premier Juncker zalvende woorden, die werden uitgelegd als een mogeljk allerlaatste handreiking (lees: kans) voor Griekenland. Ook de slotverklaring van de Frans-Duitse minitop gisteren werd zo geïnterpreteerd. Maar deze stap van de Bündesbank wijst op zijn minst op tweespalt binnen Duitsland. Als Griekenland nu weigert die 35 miljard over te maken – of als blijkt dat men er al stiekem van gesnoept heeft – dan is de boot aan. En kan men weinig meer doen, dan Griekenland stante pede uit de eurozone gooien.

Het bovengenoemde artikel in het FD meldde ook nog fijntjes, dat onze Nederlandse minister van Financiëen weinig kansen ziet, dat er op een redelijke termijn nog geld terugkomt uit Griekenland. Heeft onze JCdJ geformuleerd in keurig bedekte termen, vanzelfsprekend. Een erkenning van het geblunder, en daarbovenop de erkenning dat al het gekochte en duurbetaalde uitstel van de laatste jaren slechts bedoeld was om de klap voor de Franse en Duitse banken ietwat te verzachten, alsmede een onzinnige gok om het federalistische ideaal te steunen, zit er niet in. Liegen – loog – gelogen blijft het motto van onze eurofiele politici.

 

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.