‘Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen’ – deze poëtische maar onzinnige tekst van de Nederlandse popgroep The Scene lijkt het motto van heel ‘fatsoenlijk’ Nederland als het over vluchtelingen gaat. De heer Wallage verwoordde het in zijn tijd als burgemeester van Groningen aldus: ‘Wie zijn wij om een eerstgeboorterecht uit te oefenen, hoezo is Nederland voor zijn inwoners? Iedereen heeft recht op dit stukje aarde, waarom zouden wij, toevallige inwoners, daar enig bijzonder recht op doen gelden?’. Je hoeft geen aanhanger te zijn van allerlei verheven invullingen van het begrip ‘natie’ om te beseffen dat het een goed democratisch recht kan zijn van de inwoners van een bepaald gebied om met elkaar afspraken te maken over hoe ze met elkaar omgaan, over de vraag wie wel en wie niet tot de gemeenschap behoren en wie wel en wie niet van de collectief gefinancierde voorzieningen gebruik mogen maken.

Het is uiteraard vervelend voor buitenlanders die het minder hebben getroffen dat ze niet over een Nederlands paspoort beschikken, maar als je dan, bijvoorbeeld uit christelijke naastenliefde, voor iedereen die het minder heeft getroffen de deur openzet, dan is dat een open invitatie aan miljoenen bewoners van deze wereld om van onze voorzieningen te komen profiteren. Een open-deur-beleid voor al deze ‘vluchtelingen’ zou het einde betekenen van onze verzorgingsstaat, onze rechtsstaat en van de Nederlandse staat zelf, een revolutie zonder weerga.

Maar de mensen die vluchten voor de chaos en de oorlog in veel islamitische landen dan, moeten we daar niet iets voor doen? Als er één partij in de Nederlandse politiek is die oog heeft voor de onmenselijke, gewelddadige, racistische en ondemocratische kanten van de sharia en daarmee van de islam, voor de bron van de ellende dus, en die zich beijvert voor meer bewustwording hieromtrent, dan is het wel de PVV. Bewustwording is de eerste stap in de richting van een oplossing. Natuurlijk vinden wij het vreselijk wat daar gebeurt en steunen wij noodhulp. Natuurlijk breekt ook ons hart bij het zien van de foto van het levenloze lichaam van de driejarige peuter Aylan, aangespoeld op het strand. Het wordt een iconische foto genoemd.

Het verhaal achter de foto is veelzeggend. De vader van Aylan was het strijdgewoel in Syrië al vier jaar eerder ontvlucht en woonde niet in een vluchtelingenkamp, maar had, met financiële hulp van zijn in Canada wonende zus, een bestaan opgebouwd in het veilige Istanbul. Om de kosten van zo’n 14.000 euro voor implantaten te dekken besloot hij met zijn gezin naar een van de welvaartsstaten in Noord-Europa te verhuizen, met het bekende fatale gevolg. Had Europa meer werk gemaakt van opvang in de regio en naar analogie van het Australische beleid ervoor gekozen om boten met vluchtelingen terug te sturen naar waar ze vandaan kwamen, zo nodig met zeewaardige schepen in plaats van de gammele bootjes waarmee de vluchtelingenmaffia de vluchtelingen de zee opstuurt, dan was er nooit een vluchtelingencrisis als de huidige ontstaan. Dan waren er, net zo min als in de wateren rond Australië, geen duizenden vluchtelingen verdronken. Dan was de kas van IS niet gespekt met de vele duizenden euro’s die per overtocht betaald moeten worden. Dan hadden we niet hoeven vrezen voor de instroom van duizenden jihadisten die hier dood en verderf komen zaaien.

Europa schaamt zich misschien wel voor het verdrinken van vluchtelingen in de Middellandse Zee, maar rekent zich ondertussen, van liberaal tot socialist, al rijk. Rijk aan het goede gevoel van een warm onthaal voor de per definitie als zielig afgeschilderde vreemdeling. Rijk aan consumenten en goedkope werknemers – (‘we hebben mensen nodig om het werk te doen dat gedaan moet worden en voldoende belastingbetalers om het Zwitserleven van steeds meer vaderlanders te kunnen betalen’ schreef eerder het Dagblad van het Noorden). Rijk aan delging van schuldgevoelens over het leed in de islamitische wereld dat immers, zoals alle leed in wereld, veroorzaakt is door ons westerse kapitalistische stelsel (de Groningse psycholoog André Doorlag in zijn opiniestuk van 16 september in DvhN – ‘Iedereen weet, of kan weten dat (…) onze welvaart is gebaseerd op het uitbuiten, kaalvreten en vergiftigen van de rest van de wereld. Het systeem waarmee we dit doen heet de ‘vrije’ markt.’).

We hadden in ons land en de rest van Europa al zoveel te stellen met de alsmaar groeiende aantallen moslims, die in heel veel verkeerde rijtjes (schooluitval, uitkeringsafhankelijkheid, criminaliteit, Joden-, homo- en vrouwenhaat) hoog scoren en die in akelig hoge percentages sympathiseren met het gedachtegoed van IS. Bondskanselier Merkel verklaarde in 2010 de multiculturele samenleving ‘totaal mislukt’. Om dan, zonder ook maar enig idee hoe de problemen die er nu al zijn opgelost moeten worden, de deur open te zetten voor grote groepen islamitische gelukszoekers – je vraagt je af waar we bestuurlijk gezien mee bezig zijn.

‘Produceren naar vermogen en consumeren naar behoefte’ was al net zo’n lekker in het gehoor liggend en revolutionair concept als het idee dat de wereld van iedereen is. Het heeft de afgelopen eeuw geleid tot tientallen miljoenen doden. Het laat zich aanzien dat het anarchistische en pacifistische idee dat de wereld van iedereen is tot vergelijkbare rampspoed zal leiden. Nederland zou van alle gelukszoekers, vluchtelingen, Merkel, Tsipras, Juncker, en als uiterste consequentie ook van Abu Bakr al-Baghdadi (de leider van IS) zijn. Dat lijkt ons niet in het belang van de Nederlandse bevolking en daar moeten we dan ook niet aan meewerken.

——————————————————————————————
Ronald Kaatee is Statenlid voor de PVV Groningen