Stel: u loopt door een winkelcentrum en u schopt met een paar vrinden een middelbare Marokkaan onderuit. Moedwillig. De beveiliging van het winkelcentrum reageert door hem aan te raden een klacht tegen u in te dienen. Wat gebeurt er vervolgens?

Als je het mij vraagt, is de kans groot iemand de politie belt en dat u de rest van de dag in een cel zit. En als u het heel lief vraagt ’s avonds al naar huis mag. Maar dat laatste is geenszins zeker. En als u geen voorgedrukte aanklacht wegens racistisch geweld mee krijgt hebt u echt geluk gehad,. Wat zou er gebeuren als het omgekeerd was, dat wat Marokkanen een Nederlander van middelbare leeftijd moedwillig onderuit schopten?

Tja.

Veel woorden hoeven we er niet aan vuil te maken verder. De politie was ooit je beste kameraad, maar dat was lang voor ze een Centrale OndernemingsRaad hadden die wordt aangestuurd om wat formele zaakjes lekkerder te regelen. Voor wat de bevolking van de politie verwachten mag is eenvoudig geen aandacht meer, en zolang u uw verkeersboetes netjes op tijd betaalt zult u ze niet snel aan de deur krijgen. Nergens voor. De politie is sindsdien vooral de beste kameraad van degenen die het hen lastig kunnen maken. Gezag, politici en klaagtypes die jengelen over discriminatie, zielig zijn, en onrecht hen tot in de zevende generatie aangedaan.

Nog vier generaties te gaan. Wat een bezoeking.