Het Nederlandse detentiewezen zit gevangen in haar eigen idiote paradigma’s. Als het zo doorgaat wordt het er wel gezellig, maar niet gezond.

Wat is de essentie van celstraf? Dat kunt u een vreemde vraag vinden, maar ik heb sterk de indruk dat de directie van het gevangeniswezen er nooit over nadenkt. Ze hebben wel een nieuwe bezuinigingsmaatregel bedacht. Tot de nu enthousiaste bewaarders is dàt element van de nieuwe aanpak – gevangenen de sleutel van hun eigen cel te geven – vast nog niet doorgedrongen.

Het geldt voorlopig alleen van 8 tot 17 uur – kantooruren zeg maar. Hoe ze dat gaan doen? Geen idee, wellicht gaat er iemand langs die om 8 uur alle deuren van buitenaf opent, mogelijk wordt er geïnvesteerd.

De gevangenen voelen zichzelf nog steeds zielig:

“Dit is absoluut geen hotel”, zegt een van hen. “Mensen moeten stoppen om zo te denken over een gevangenis. Je zit hier gewoon opgesloten. Met zo’n sleutel kom je niet naar buiten. Het is zwaar om hier te zitten.”

Wat vreselijk voor zo iemand. Wat een wandaad om iemand zijn vrijheid te ontnemen voor…., ja, wat eigenlijk?? Moord, doodslag, diefstal, mishandeling of verkeersboetes? Ik begreep dat het recent vooral om mensen gaat die hun verkeersboetes niet betalen kunnen. Dat die blij zijn met een eigen sleutel kan ik me dan weer wèl voorstellen: je wilt overdag toch zeker je cel kunnen afsluiten tegen al die griezels die je tijdelijke nieuwe woonomgeving bevolken, nietwaar?

Het zal vast nog maar kort duren alvorens het ministerie van V&J besluit dat gescheiden gevangenissen ook niet je dat zijn. Gezellig samen de verkeersboetes uitzitten, ècht reuze! Het wachten is op de eerste gevangenbewaarder die het recht krijgt mensen in de echt te verbinden. Dan kunnen we snel al die enge, naargeestige gebouwen omtoveren tot gezellige woonblokken, en worden we allemaal blij en gelukkig.

Tot zover dit communiqué uit Sprookjesbos Nederland.