Getuigenis van islamofobie
Vorige week kwam een boek uit waarnaar ik al enige tijd uitkeek: De Huismeester, de mammoet en de moslim van Hans Moll. Ik werd niet teleurgesteld.
Het is een bijzondere publicatie. De Huismeester, de mammoet en de moslim is geen roman, geen autobiografie en evenmin een pamflet, maar precies wat de ondertitel (getuigenis van mijn islamofobie) stelt is het nu ook weer niet helemaal. Het is een elegante mengeling van al deze elementen.
In zijn boek neemt Moll de lezer aan de hand van het leven van alledag (en zijn eigen leven) mee. Islamofobie is daarin overigens niet het enige element, dat is ook niet de opzet van het boek. Hij neemt ons mee langs allerlei maatschappelijke ontwikkelingen, en registreert zonder nadruk de veranderingen die de West-Europese maatschappij heeft doorgemaakt. Soms bemerken we een zweem van verwondering om zichzelf en de mensen om hem heen. Hun ontwikkelingen, maar ook soms het gebrek daar aan.
Langzaamaan komt steeds sterker het beeld naar voren dat juist de moslims in onze maatschappij door de weigering maatschappelijk te willen evolueren een hinderpaal gaan worden voor die maatschappij als geheel. Moll laat dat zien zonder woede of afkeer, maar eerder met een bekommernis die beledigend zou kunnen zijn als zij niet was vervuld van deernis. Deernis die zich soms manifesteert als toorn, als de stijfkoppige haat van moslims tegen Joden ter sprake komt. Hans Moll is zeer goed op de hoogte van het Palestijns-Israëlische conflict, en steekt zijn mening er over niet onder stoelen of banken. Dat zien we tegenwoordig te weinig – al vrees ik dat bij een zeer openlijke stellingname de gedachten van veel mensen me niet mee zouden vallen.
Het is een zeer prettig lezend boek, en al is dat wellicht niet de eerste bedoeling geweest van de auteur: het is óók een tijdsdocument van de veranderingen in Nederland sinds de jaren zestig. De soms wat laconieke toon verhult niet dat de auteur met dit boek beslist een bedoeling had die verder gaat dan een registratie, maar dat hij ook zinnens is ons wat bij te brengen. Alleen om dat laatste al is dit een perfect boek om mensen er van te doordringen wat om ons heen gebeurt.
Hans Moll is meer dan uitstekend op de hoogte van onderwerpen die de islam en haar invloed op de wereld om ons heen hebben, met de onderlinge verbanden tussen moslims in Nederland en elders in de wereld. Met de angstig sluitende ogen van bestuurders die de islam nergens van betichten willen, en haar daarmee faciliteren op een manier die nooit de bedoeling kan zijn geweest. Met de groeiende weerstand tegen de gevolgen er van, en wat dat doet met ons land.
Al vrees ik dat de angstige docenten op de middelbare scholen hun pupillen tot een boek als dit niet bepaald zullen aanmoedigen, toch is dat wellicht waar het het meest op haar plaats zal zijn. Want door de vloeiende manier waarop Hans Moll zijn boek heeft opgebouwd, is het ook een goede basis voor de studie van de geschiedenis van modern Nederland. Wat niet wegneemt dat het ook een heel aangename leeservaring is voor iemand die hiervan al meer weet, waarbij je op een aantal puntjes nog wat bijleert ook.
————————————————————————–
Hans Moll – De Huismeester, de mammoet en de moslim – getuigenis van mijn islamofobie
€22,50
ISBN 9789492161062
13,4 x 21 cm
262 pagina’s
paperback met flap
Bestellen kan hier.
Ik ben ook islamofoob, voelt prima en houdt veel ziektes buiten de deur.Even hannibal lezen en dus morgen gezond weer op.
Volgens mij ben je pas islamofoob als je weet wat de islam “pur sang” inhoud en ben je islamofiel als je je er niet voldoende in verdiept hebt.