Tegenwoordig wordt je werkelijk geslacht waar je bijstaat. Dat zal dan wel weer een cultuurmarxistisch dingetje zijn, maar van een liberale premier verwacht je beter. Toch?

Of toch niet. Misschien is Mark Rutte er wel blij mee. Hij heeft nu eenmaal niet de reputatie erg geslachtelijk te zijn.

Maar toch, het is tamelijk belachelijk. Wat is precies relevant bij de vaststelling van je geslacht, en wie bepaalt dat eigenlijk? Weten we voortaan pas wat iemands geslacht is als die daar zelf in de puberteit achter komt? Of staat het al vast als je als jongetje van de motorkap van een Mercedes afroetsjt, en onderaan blijft hangen aan het embleem dat trots op de punt van de motorkap stond? Je bent pas het, als je het zeker weet. Zoiets?

En dan nog, dat ”genderneutraal”. Ooit zong het Klein Orkest in een nummer in de jaren tachtig:

Of een jongen, of een meisje, of een miskraam

Drie kolommen voor de geboortestatistiek

Dat worden er nu dus twee. Ergo, er wordt stiekum toch nog bezuinigd.

Het lied, dat gaat over een lijk, een wegdrijvend lijk: een lijk op zijn retour. Heel poëtisch, en zo toepasselijk op de manier waarop Nederland in staat van ontbinding raakt. En waar we op af gaan is even duidelijk, want de laatste zin is de killer van het lied:

… en het leven interesseert het lijk geen moer.

Is Nederland nu het lijk, of is de regering ons land feitelijk al voorgegaan. Want wat ze doen interesseert me steeds minder.