Het nieuw gecreërde geld zoekt zijn plek. Dat dat gepaard gaat met problemen is logisch. Dat we dat langzamerhand gaan merken eveneens.

Eerder deze week schreef ik al over de alsmaar stijgende beurskoersen, die niet langer gebonden leken te zijn aan het rendement dat daarmee in verhouding staat. Daar komt vandaag nog een ander nieuwtje bij. Het zal de koppen van kranten niet snel halen, maar het rendement voor junkbonds voor bedrijfskrediet is gisteren onder de 5% gezakt. En dat is nog nooit eerder gebeurd.

Wat u op bovenstaande grafiek ziet, is dat het rendement op junkbonds nu op precies hetzelfde niveau zit als op 10-jarige staatsleningen, 6 jaar geleden. En over het risico op die (Amerikaanse) staatsleningen bestond op dat moment geen discussie, eigenlijk.

Betekent dat, dat het risico op bedrijfsbonds minder groot geworden is? Dat is rijkelijk naïef gedacht. Het tegendeel is waar, maar wat dit staatje eerst en vooral toont, is dat het blijkbaar onmogelijk geworden is ergens rendementen te behalen die beter zijn dan die deze junkbonds leveren. Dat zegt veel, héél veel, over hoe zwaar overprijsd allerlei investeringen zijn, wat op zich weer een indicatie is voor hoeveel geld er op de financiële markten rondklotst. Dat geld moet ergens heen, en heeft blijkbaar geen betere bestemming dan junkbonds.

Het is een signaal hoe de markt er eigenlijk voor staat. Inflatie lijkt zich niet in de eerste plaats te hebben gemeld in het dagelijks leven, maar in de prijzen op de beurs. Dat is heel onrustbarend.

 

 

Eerder verschenen op Dagelijkse Standaard.