De provo’s van Geen Stijl hadden een beter onderwerp moeten kiezen voor hun referendum. Dit is de enige kritiek op Geen Peil die een beetje hout snijdt. Want laten we het in vredesnaam over de Bankenunie hebben. Over TTIP. En over Schengen! Voor de rest overspelen de critici hun hand. In navolging van de onvermijdelijke Alexander Pechtold, hebben BN’er Rob de Wijk en Erasmus-docent en FD-columnist Marcel Canoy zich verlaagd tot een bijna imbeciel niveau.

Pechtold lijkt de laatste tijd slechts tweets te versturen na het achterover slaan van minstens een halve fles whisky of het snuiven van een lijntje. Zowel over de belangrijkste hoofdzaak (Geen Peil) als de belangrijkste bijzaak (Oranje dat het EK wel op z’n buik kan schrijven) slaat Pikkie wartaal uit; op z’n gunstigst is-ie zo melig als een puber. Er lijkt duidelijk sprake van paniek in het eurofiele kamp. Van een Rob de Wijk (ex-Clingendael) waren we al een hoop gewend. De Wijks valse Trouw-column over Geen Peil is volledig gesloopt op Geen Stijl. Geniet ervan hierrr.

Later beriep De Wijk zich via Twitter op Marcel Canoy om z’n gelijk te halen. Canoy is korter van stof, maar zijn peilofobie past in het format: de afwijzing is grotendeels niet inhoudelijk; voor zover het wel over de inhoud gaat, is ze gebaseerd op valse aannamen en laster.

Waar hieronder ‘Geen Peil’ staat, kan ook worden bedoeld: Geen Stijl, het Forum voor Democratie en het Burgerforum Europa, én het definitieve referendum en een NEE-uitslag. Geen Peil-bashing komt hierop neer:

1. “Oekraïne” is geen geschikt onderwerp voor Geen Peil
2. Geen Peil frustreert het politieke proces en negeert jarenlang zorgvuldig werk in Brussel en Den Haag
3. Geen Peil drijft Oekraïne in de armen van Poetin
4. Geen Peil heeft de pest aan de EU
5. Geen Peil staat voor tokkies, hufterjournalistiek en populistisch rechts

De uitwerking van deze vijf punten is zo ongeveer: Geen Peil grijpt dit aan om haar politiek-incorrecte (dus verwerpelijke) haat tegen alles wat ‘EU’, ‘islam’ en ‘immigratie’ heet bot te vieren. Oekraïne als zodanig interesseert ze veel minder. Het verdrag met dat land is honderden pagina’s dik. Niemand leest de tekst. “Oekraïne” als referendumthema is te veelomvattend en niet eenduidig genoeg. De burgers die een referendum willen afdwingen – dat zijn eind deze maand minstens 300.000 tegenstanders én (nota bene) voorstanders van het verdrag – doorgronden het onderwerp niet en overzien de consequenties amper. In Nederland heeft zowel de Tweede als de Eerste Kamer uitvoerig over het verdrag gesproken en gedebatteerd. We moeten aannemen dat er is gewikt en gewogen; alle voor- en nadelen zijn bekeken en tegen elkaar afgewogen. Het resultaat van het vele werk van de Staten-Generaal is een ruime meerderheid vóór het Associatieverdrag in beide kamers.

Hoewel ik begrijp wat de tegenstanders willen zeggen, is dit laatste argument — dat ik voor het eerst tegenkwam bij Hella Hueck van RTL Nieuws — natuurlijk potsierlijk. Geen Peil wil de volksvertegenwoordiging terugfluiten, ja dûh, omdát die in (inderdaad ruime) meerderheid een verkeerd besluit heeft genomen. Als er geen Oekraïne-meerderheid was, was er geen referendum nodig. Cruyffiaanse logica blijft blijkbaar zijn nut bewijzen. Verder ademt dit een sfeer van: u zit in een trein die langs tien stations voert. Na het negende station mag u niet meer aan de noodrem trekken. Wat er ook gebeurt.

Het aardige is trouwens dat de RTL-journaliste haar hueckje fijntjes besloot door op te merken dat beide kamers nadelen zagen aan het steviger aanhalen van de banden met Oekraïne: “De meeste partijen stemden toch in omdat ze onderaan de streep denken dat zo’n verdrag Oekraïne een vriendelijk duwtje geeft in de richting van meer democratie, welvaart en stabiliteit.” Niet alleen lijken onze Haagse politici inmiddels gruwelijk ingehaald door de tijd, ook blijkt hier maar weer eens uit hoe verbijsterend onrealistisch en goedgelovig er aan het Binnenhof wordt gedacht.

Nergens blijkt intussen dat in Geen Peil-kringen het Associatieverdrag met Oekraïne niet is gelezen (en hebben de voorstanders die nu de trom roeren in hun columns, het verdrag wél gelezen?); integendeel, deskundigen als Thierry Baudet (maar niet alleen hij) hebben de tekst wel degelijk gelezen en de belangrijkste punten samengevat. Nog elke dag verschijnen her en der artikelen en blogs waarin aspecten van het verdrag worden verwoord en op hun merites bekeken. De relatie tussen Oekraïne en Rusland blijft daarbij niet onbesproken. De deskundigheid in Geen Peil-kringen blijkt zwaar te worden onderschat. Het debat gaat weer eens over de toon, over het feit dat het is aangezwengeld door politiek-incorrecte provocateurs, en amper over de inhoud.
U bent dom, De Wijk, Canoy c.s. dat u vooral daarop uw pijlen richt. O, wat bent u dom, dat u hier intrapt.

De Geen Peil-bashers vergalopperen zich, Marcel Canoy misschien nog wel het meest. De man dacht leuk te zijn door zijn FD-blogje de titel Haatgevend Referendum mee te (laten) geven. Dat gevoel is wederzijds, hooggeleerde heer. Haat stijgt veeleer op uit het eurofiele kamp, dat er slechts belang bij heeft dat de trein van de huidige EU blijft doordenderen. In wiens belang? De burger ervan overtuigen dat “Oekraïne” ook in zijn belang is, gaat niet meer lukken. En al helemaal niet met derde-rangscolumns van mensen die denken dat ze zoveel intelligenter zijn dan de man in de straat. Canoy en De Wijk zouden zich revancheren door te pleiten voor onderzoek naar alle (achterliggende) redenen waaróm de Staten-Generaal weer eens zo kritiekloos achter de eurocraten aanhobbelt. “Zelfs de neo-eurosceptici van het CDA gaven hun zegen aan dit verdrag“, kraait Canoy triomfantelijk.
Maar, Marcel, waarom dan eigenlijk? Met een Pieter Omtzigt in de fractie! Als je dát nou eens ging uitbenen. Kom je nog eens wat tegen. Interessant voor mij, maar óók voor jou, als kennelijk overtuigd voorstander van “Oekraïne”.

Opmerkelijk is intussen de houding van de Nederlandse politici. Partijen die pro “Oekraïne” zijn (ook de eurosceptische) lijken duidelijk in hun maag te zitten met Geen Peil. Dat mag. Maar is het niet zo dat ‘Den Haag’ ook in meerderheid heeft besloten dat deze referendumwet er kwam, waarbij “Oekraïne” feitelijk een van de allereerste dossiers is die zich aandient sinds de inwerkingtreding van de wet?

De overheid geeft bekendheid aan en  informatie over allerlei zaken waar zij het niet mee eens is of die tegen haar financieel belang indruisen (zoals subsidieregelingen). Dat is gepast, want daarin is de overheid neutraal. Het siert de politiek niet dat Geen Peil zoveel mogelijk wordt doodgezwegen. Hoe je het ook wendt of keert, Geen Peil is sinds de eerste hobbel (14.000 initiële handtekeningen) genomen is, een fenomeen geworden. Zelfs een Kamerlid als Gert-Jan Segers, die vorige week in een zaaltje toch sympathieke woorden sprak over Geen Peil, stelt me daarin teleur. Zo’n zaaltje weet het immers wel – nu de rest van Nederland nog.

Cecilia Malmström – de Zweedse tirannEU die alle TTIP-documenten achter slot en grendel heeft geplaatst – doet nog steeds of haar neus bloedt: zij beweert dat het Associatieverdrag met Oekraïne op 1 januari a.s. in werking treedt. Zij maakt pijnlijk duidelijk wie en wat zij vertegenwoordigt: slechts zichzelf en haar eigen kaste. Ook voor de EU geldt: als ze in praktijk brengt wat zij predikt, wijst zij op het bestaan van Geen Peil. Neutraal, onderkoeld, uiterst zakelijk, basaal, minimalistisch? Best. Volkomen doodzwijgen of frontaal aanvallen – beiden zijn geen optie.

UPDATE: Met excuses aan de lezer, Marcel Canoy is eerder kwaadaardig dan dom. Enkele ijverige twitteraars hebben een deel van het doopceel van FD-columnist en Erasmus-docent (arme jongens en meisjes!) gelicht. Kijkt u even in de TL van @Stroopdoos, Cortés (@boosvogel) en @RealShowstopper. De mannen deden dit naar aanleiding van berichtgeving door Geen Stijl. De GS-redactie op haar beurt veegt de vloer aan met een uitzending van het KRO-Ncrv-programma De Ochtend, dat u elke werkdag lastigvalt met DDR 2.0-agitprop en andere ‘ betrouwbare’  informatie. Das Leben der Anderen – Jan Roos, eurosceptici, voorstanders van GeenPeil, bezorgde vaders en andere buitenlui – doet niet toe.

Canoy intussen heeft een rabiate tweet van een nepaccount van Dion Graus in de RT gedaan, zonder daarop terug te komen. Kennelijk was hij maar al te gretig om de PVV in diskrediet te brengen. Framing is iets voor politici, hun spindoctors, corrupte journalisten en – toegegeven – sommige twitteraars. Universitair docenten en andere wetenschappers horen in dit rijtje niet thuis. Canoy is bovendien een warhoofd en formuleert slordig.

Wanneer wordt professor Canoy berispt?
En wanneer gaat de Rijdende Rechter (ook KRO-Ncrv) bij de snotneuzen van De Ochtend langs in zijn rol als ombudsman?

Retorische vragen, vrees ik.