Zwart Afrika heeft met afstand de hoogste geboortecijfers van de wereld, rond de veertig kinderen per duizend inwoners per jaar.

Daarna volgen landen als Soedan en Eritrea die half Arabisch en half zwart zijn en dan komen de Arabieren: Mauretanië, de westelijke Sahara, Irak, Jordanië, de Palestijnse gebieden, allemaal nog 25 per duizend of meer. Algerije, Syrië en Egypte nog ruim boven de twintig. Het rijke Koeweit, ook nog twintig. Saudi-Arabië19, Marokko18.

Vergelijk dat met de westerse landen: Verenigde Staten en Nieuw Zeeland 13, Frankrijk en het VK 12, Nederland 11, Zwitserland 10, Portugal, Oostenrijk en Italië 9 Duitsland 8 en de hekkensluiter, het bejaardenoord Monaco 8. Naarmate westerse landen relatief meer immigranten of zwarte mensen herbergen zijn hun geboortecijfers hoger.

Die cijfers verhelderen het vluchtelingenprobleem veel meer dan alle ethische of ideologische argumenten die je tegenwoordig overal kunt horen en lezen.

De wereld raakt vol. De economische groei blijft achter en is ongelijk verdeeld. Mensen verhuizen van waar het steeds drukker en armer wordt naar waar ze denken dat het beter zal zijn.

Alle mensen zijn gelijk, zeggen onze progressieve humanisten en ze zijn hier welkom ongeacht hun godsdienst, huidskleur of afkomst.

Alle mensen zijn misschien wel gelijk, tenminste wel zo ongeveer. Op dat punt zijn de verschillen in Zwart Afrika misschien wat groter dan in de rest van de wereld, omdat hun gemeenschappelijke voorouder wat verder terug in het verleden ligt dan de onze, maar ook daar kunnen de verschillen onmogelijk erg groot zijn.

Waar de verschillen wel heel groot zijn, dat is tussen de verschillende culturen op de wereld. Wie in de Noorse samenleving wordt geboren en opgevoed, heeft een heel andere kijk op de wereld dan wie opgroeit in Somalië of Soedan. Tussen Noorwegen, Denemarken en Nederland bestaat grote culturele verwantschap. Datzelfde geldt voor landen en regio’s die tot de moslimbeschaving horen. Maar de verschillen tussen Syrië en Noorwegen zijn wel erg groot. Het is ondenkbaar dat Noren een burgeroorlog zouden beginnen en dat daar dan zoiets als Isil zou kunnen ontstaan of Al Nusra. Maar hier uit Nederland en andere Europese landen gaan jaarlijks duizenden jongeren van Arabische afkomst naar Syrië om mee te vechten met Isil en mettertijd krijgen we de overlevenden hier weer terug.

Het zijn mensen uit die cultuur die we als vluchtelingen hierheen halen en die we om te beginnen onderbrengen in grote opvangkampen, waar de politie grote moeite moet doen om nog enigszins de orde te bewaren. Van daaruit vestigen ze zich vervolgens in al bestaande moslimwijken in onze grote steden. Daar zullen hun jongeren, waarvan ze er dertig tot veertig per duizend per jaar zullen gaan produceren zich voegen bij de jeugdbendes die er al zijn, ze zullen hun scholen niet afmaken, geen werk vinden en de problemen verder vergroten die we in praktisch alle Europese landen met moslims hebben.

We menen dat we niet op godsdienst moeten discrimineren en op zich is dat juist. Er zijn genoeg beschaafde en competente moslims die laten zien dat het ook anders kan. Aboetaleb is een goed voorbeeld maar zoals hij zijn er meer. Maar dat neemt niet weg dat de correlatie tussen een moslim achtergrond en al die negatieve sociale kenmerken zo groot is, dat we er verstandig aan zouden doen om hun cultuur hier geen recht van verblijf te gunnen. Geen moslim scholen, geen moslim kleding en geen publieke gebouwen die de indruk wekken dat die cultuur hier wordt getolereerd.

Als het uitbannen alleen blijkt te kunnen door moslimwijken uit onze steden te verwijderen, dan moeten we dat doen, maar er dan wel eerst goed over na denken hoe we dat aan moeten pakken.

——————————————————————————–

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp