Na de voor FN teleurstellend verlopen tweede ronde van de Regionale Verkiezingen in Frankrijk vorig jaar december waarbij de partij een record aantal van 6,82 miljoen stemmen haalde maar geen enkele regio won, is het een tijdje stil geweest rond Marine Le Pen en de haren. Op 5 februari a.s. zal er op hoog niveau bij FN een strategiemeeting worden gehouden.

Via een artikel in Le Figaro van woensdag vernemen we dat partijtoppers, parlementariërs en ook enkele externe deskundigen begin februari bijeen zullen komen om de strategie te bespreken. Met name het economisch programma en het euro-standpunt van de partij zullen daarbij centraal staan.

Teleurstelling en zelfs bitterheid waren groot na de uitslag van de tweede ronde. Binnen de partij klinkt vooral kritiek op het economisch programma, dat onduidelijk zou zijn. Ook zou het standpunt om de eurozone in de huidige vorm te verlaten de traditionele rechtse kiezer schrik aanjagen. Zoals ik eerder uiteen heb gezet wil Marine Le Pen coûte que coûte dat Frankrijk de verstikkende en nauwelijks economische groei opleverende eurozone verlaat, maar zij staat ervoor open de euro te behouden als gemeenschappelijke Europese parallelmunt naast de opnieuw in te voeren Franse Franc, zie onder meer dit artikel uit 2011.

Terwijl de traditionele rechtse kiezers in veel gevallen achter het harde immigratie- en integratiestandpunt van FN staan, kiezen ze vaak toch voor Sarkozy c.s. omdat er onvoldoende vertrouwen bestaat in het economisch beleid van FN. Het binnenhalen van deze groep rechtse kiezers is cruciaal voor FN om bij de presidentsverkiezingen van 2017 een meerderheid te behalen. Tegelijkertijd zullen ze de voormalige socialisten en communisten onder hun electoraat tevreden moeten stellen, waardoor het een lastige evenwichtsoefening wordt voor Marine le Pen en haar topstrateeg, de neo-gaullist Florian Philippot.

Er zijn nu twee stromingen binnen FN. De eerste wil het euro-exitstandpunt behouden, maar beter uitleggen. Een argument daarbij is dat het Verenigd Koninkrijk het al jaren prima doet buiten de eurozone. De tweede stroming wil het eurostandpunt matigen, wel behouden als drukmiddel, maar daarbij de optie openhouden dat Frankrijk onder president Marine Le Pen onder bepaalde voorwaarden toch lid van de eurozone zal blijven. Een soort strijd tussen rekkelijken en preciezen dus.

Aangezien Marine Le Pen over de euro als eenheidsmunt altijd gezegd heeft dat zij deze zal opgeven zodra zij president wordt en dit als een niet-onderhandelbaar punt presenteerde, zou een wijziging van dit standpunt een enorme draai zijn in de aanloop van de presidentsverkiezingen, met het risico dat zij haar unieke positie als anti-establishment kandidaat verliest. Het lijkt mij daarom niet waarschijnlijk dat Marine Le Pen haar anti-eurostandpunt op zal geven, maar mogelijk zal er toch een soort Plan B op tafel komen, ook omdat Marine Le Pen als president een coalitieregering zal moeten vormen. FN heeft zelf veel te weinig zetels in het parlement.

De euro is daardoor een lastig punt voor Marine Le Pen, te meer daar monetaire kwesties per definitie uiterst complex zijn en zich eigenlijk niet lenen voor politieke propaganda, welke meer gebaat is bij heldere en eenvoudige standpunten. Daar komt nog bij dat de EU door de ongecontroleerde asieltsunami mogelijk al dit jaar onbedoeld uit elkaar zal vallen; ook een scenario waarmee de strategen rekening zullen houden.

In ieder geval zal het interessant zijn om begin februari deze high level strategy meeting van Front National te volgen en te zien wat daar uitkomt. Ook topeconoom Philippe Murer  die de partij in 2014 versterkt heeft en al een boek schreef met allerlei scenario’s voor ontbinding van de eurozone zal zeker zijn inbreng hebben.