Feminisme en politiek gaan niet samen. Dat het lang op de politieke lijstjes van vooral progressieve partijen stond, kan steeds minder verhullen dat het geen onderwerp is dat met politiek links verbonden blijven kan als ‘links’ er van wegdrijft.

Paniek binnen het feminisme is vaak vooral paniek binnen gelijkheidsland. Dat die twee zaken – feminisme en gelijkheid – maar heel beperkt met elkaar overeenkomen wil er bij de propagandisten van die gedachte dan ook op geen enkele wijze in. Vanmorgen zagen we hiervan weer een fraai voorbeeld: Nederland is op de wereldranglijst van vrouwengelijkheid (aan ‘de man’) voorbijgestreefd door onder andere Burundi, en staat nu wereldwijd op de 16e plek. De Burundese vrouw is dus gelijker aan de Burundese man, en mutatis mutandis werd dezelfde vergelijking getrokken tussen de Nederlandse seksen. Ik verduidelijk het maar even.

Misschien is dit een goed moment voor hier in gelovende feministen om te verhuizen naar Burundi? Ik geloof niet dat iemand dat een goed idee zou vinden, dus kunnen we het gevoeglijk afdoen als quatsch. Nitwit-propaganda – een aanmoedigingsvermelding zo u wilt. Maar illustratief is het wel.

Enfin, over feminisme en linkse politiek valt meer te zeggen. Veel meer. Gelukkig kun je voor het regelen van een voorzet hierover vertrouwen op Joop.nl en de gedrukte pendant er van: NRC Handelsblad. Voor de volledigheid: twee van die drie malle scribenten van dit gelinkte stuk in NRC H. zijn overigens medewerker van Joop.nl .

Het NRC-stuk begint met een frontale aanval op Machteld Zee en degenen die haar ondersteunen door te wijzen op de feministische prevalentie in het werk van Zee. Sleutelzin:

In een poging om feminisme te depolitiseren..

Juist. Deze dames schijnen te denken dat feminisme ondenkbaar is zonder politieke affiliatie met ‘links’. In die optiek moet het linkse gedachtegoed prevaleren, en op termijn zal het feminisme daar dan wel bij varen? Anders kan ik het niet vertalen. Hetgeen tevens impliceert dat feministen hun ziel en zaligheid maar in lijdzaamheid dienen te bezitten ten bate van het grotere goed van de linkse eindoverwinning – zoals voorspeld door de grote zieners Karl Marx en Friedrich Engels. Vergeef me mijn sarcasme, maar ik houd er van de zaken helder uiteen te zetten.
Is er aanleiding te veronderstellen dat dit binnen handbereik komt door politiek links bij te vallen in haar illusoire politieke obsessies? Steeds minder lijkt me. Wat wel waar is, is dat dat komende geluk naar een steeds verder in de toekomst liggend heilsmoment is verplaatst. De objectieve teruggang in de tussentijd is dan het offer dat moet worden gebracht? Keulen, de sharia, vrouwenbesnijdenis, hoofddoeken, het is niet niks dat er van de moderne vrouw wordt gevraagd op te geven voor dat toekomstige heilsmoment waarop dat al die ellende allemaal weer wordt afgeschaft. Het is de opmaat naar een uitsmijter van adembenemende proporties:

Zoek de verschillen tussen Wilders’ haatzaaiende woorden over mannelijke vluchtelingen en Withuis’ opmerking dat het seksueel geweld in onder meer Keulen afgelopen jaarwisseling „op schrille wijze” illustreerde „hoezeer de massale aanwezigheid van mannen uit primitief-patriarchale culturen de vrijheid van vrouwen bedreigt”. Is het na de vrouwvijandige uitspraken van Trump echt nodig dat we moeten uitleggen dat seksueel geweld tegen vrouwen stevig geworteld is in de westerse cultuur?

Opnieuw wordt feminisme hier verplicht ondergeschikt gemaakt aan een politiek gevecht dat ‘links’ niet zal kunnen winnen. Dat de westerse maatschappij er wordt bijgesleept als argument extraordinaire is bedoeld om deze westerse feministen van ouderwetse snit de mond te snoeren, en weg te kunnen zetten als ongevoelige cultuurrelativisten. Het besef waar de oorsprong van deze linkse waanzin te vinden is wordt wijselijk buiten beschouwing gelaten, maar dat het is geworteld in diezelfde westerse achtergrond kan ik u wel verklappen. Het toevoegen van halve leugens – om een stompzinnig NRC-publiek te overtuigen, dat angstig is een label te krijgen dat sowieso onzinnig is – doet de deur dicht:

Waar is de verontwaardiging van deze feministen over het VVD-verkiezingsprogramma dat oproept om migranten sociale uitkeringen te ontzeggen op basis van hun mate van integratie? Of de PVV-verkiezingsbelofte om migranten na een veroordeling te deporteren?

U wilt zich toch niet verbonden hebben met ‘rechts’??? Dit gedoe laat zien wat de basis is achter het cultureel-marxisme, en wat een baarlijke nonsens het voortbrengt. De enige rechtvaardiging voor dit gekakel zijn de door het stuk heen verstrooide linkjes naar ondersteunende stukken van andere feministen met dezelfde dispositie. Hoogstens illustreert dit de achtergrond van een bepaald soort maatschappelijke kul, die onder het mom van wetenschappelijke vrijheid op studenten wordt losgelaten. Want dat laatste stemt me nog het meest treurig.

Dat bovenstaande onverenigbaar is met de veronderstelde basis van hun gedachtegoed:

Feminisme omvat van oorsprong een brede visie op menselijke emancipatie, en iedereen die dat als ‘verraad’ omschrijft, heeft de basisbeginselen niet begrepen.

Tenzij er een door henzelf goedgekeurde zwarte (of gekleurde) vrouw die niet uit de westerse cultuur afkomstig is de pen voert, zullen de dames zich dit vast niet willen laten uitleggen voor wat het is. Fileren en opdoeken van de nepstudies die zij nu domineren – zoals eerder andragogie en dergelijke – is het enige dat ons overblijft. Het moet maar eens afgelopen zijn met mensen die steeds gekker worden met hun beschuldigingen, en tegelijkertijd generaties onschuldige en welwillende jonge mensen met hun waanzin besmetten. Dat moderne extremistes hun politieke obsessies weer via de achterdeur introduceren dient krachtig te worden bestreden.