Feminisme? Hoed u voor zakelijk wensdenken!
Het moderne wensdenken van het feminisme zit maar al te vaak verpakt in een businessmodel. Is dan gelijkheid niet al bereikt?
In Het Financieele Dagblad (4.5.20) verscheen het artikel “De crisis vergroot het verschil tussen mannen en vrouwen”, door Diana van Maasdijk, CEO bij Equileap. Op de website zegt Equileap:
“Equileap aims to make a difference, as well as a return, by accelerating gender equality in the workplace”. “We support private and institutional investors with unique data and indices to build financial products with a gender lens. Equileap gathers data on over 3,000 companies in 23 developed countries. Companies are then ranked on gender equality based on 19 criteria, from 2011 to the present day. Data can be licensed by investment professionals to screen existing portfolios or create new products. Some of our clients below.”
Vervolgens staan daar de namen onder van de klanten van Equileap: Rothschild, QBE, NN Investment Partners, UBS, Storebrand, Swedbank.
De website van Equileap ziet er gelikt uit, met een video van Diana van Maasdijk, indrukwekkend. Bij het bedrijf in Amsterdam zijn zeven prettig uitziende dames werkzaam die de kijker tegemoet lachen. De algemene boodschap van de getoonde video’s en teksten is dat de ‘gender inequality’ en de loonkloof geslecht moeten worden, want “ons onderzoek” toont aan dat dit goed is voor de winstgevendheid. Over de omvang van de loonkloof waar Van Maasdijk op duidt, doen in de literatuur verschillende percentages de ronde, gaande van meer dan 10%, naar 5%. In mijn boek “Feminisme op de werkvloer” heb ik onderzocht hoe solide de feministische claims zijn. Mijn slotsom is dat er nogal wat ‘make belief’ hier in omloop is.
Reden genoeg om mevrouw Van Maasdijk van Equileap en Het FD het volgende bericht te sturen.
“Graag geef ik een kort commentaar op uw artikel in Het Financieele Dagblad “De crisis vergroot het verschil tussen mannen en vrouwen”. In het artikel pleit u voor het slechten van de loonkloof tussen mannen en vrouwen. Die loonkloof bestaat.
Maar die kloof is slechts voor 5% terug te voeren tot geslacht, dus minimaal. Ik verwijs naar het fameuze interview van journalist Cathy Newman met klinisch psycholoog, prof. Jordan Peterson. Hij geeft daarin naar mijn mening (en velen met mij) op overtuigende wijze weer dat een loonkloof van vele zaken afhankelijk is, samenhangend met competentie uit te splitsen naar talent, betrokkenheid, inzet, karakter, wijze van presenteren (‘agreable people are better paid than non agreable people’).
U zult ook weten dat het basissalaris tussen man en vrouw gelijk moet zijn en gelijk is. Want als dat niet zo is dan volgt daar van overheidswege een boete op. Voor literatuur daarover verwijs ik naar het laatste boek van Douglas Murray “The madness of crouwds, gender, race, identity”. Maar ik mag u ook verwijzen naar mijn boek ‘Feminisme op de werkvloer’ waarin ik nogal wat feministisch onderzoek op basis van databanken ontmasker als vooringenomen.
Op uw website vermeldt u dat meer vrouwen op de werkvloer per definitie tot hogere bedrijfsresultaten leidt. U zult als professional ongetwijfeld het recente SCP-CPB onderzoek “Vrouwen aan de top” (2019) kennen waarin die conclusie niet getrokken kan en mag worden: “er is geen eenduidig causaal verband tussen vrouwen aan de top en winstgevendheid”. Dit is niet lastig in te zien als we het bovenstaande in aanmerking nemen. Het verbaast me dat u hier allemaal aan voorbijgaat en zo de lezer een verkeerde voorstelling van zaken lijkt te geven. Heeft het soms te maken met uw businessmodel?
Dan tot slot waarover ik het wel met u eens ben. Ik vind dat de personen die zulk belangrijk werk doen – in de zorg zijn vrouwen verre oververtegenwoordigd – veel beter betaald dienen te worden. We weten nu hoe afhankelijk we van hen zijn. Betaal hen beter: dat is ook goed voor een geringere loonkloof! Ik houd me aanbevolen voor uw commentaar.”
Geen reactie. Wie zwijgt stemt toe. In mijn boek ga ik uitgebreid in op deze problematiek, maar ik beperk me hier tot het volgende. Er zijn diverse vormen van mentale misleiding, onbewuste mentale processen die ons denken en doen beïnvloeden. Er zouden volgens feministen bij mannen onbewuste vooroordelen zijn over bijvoorbeeld de kwaliteit van vrouwelijke bestuurders. Maar het omgekeerde is uiteraard ook het geval. Dat zou een ‘bias’ opleveren die maakt dat mannen en vrouwen ongelijk beoordeeld worden, ten nadele van vrouwen. En dat kan weer beïnvloeden of vrouwen de top bereiken of niet.
Feministen claimen dat de man als standaard wordt gezien en de vrouw als afwijking. Organisaties als Equileap doen ‘onderzoek’ op dit gebied door gesystematiseerd en geanalyseerd CV’s met en zonder namen aan proefpersonen voor te leggen of waarbij impliciete associaties worden getoetst aan de hand van generieke data. Aan de hand van die data en statistieken zou er een overweldigend bewijs zijn dat er een “implicit gender bias” bestaat, een mannelijk groepsdenken voor consensusvorming en groepspolarisatie. En ook hier geldt weer dat tevens het omgekeerde het geval is.
Dit soort ‘studies’ (meestal door vrouwen verricht) zijn eenvormig, ze vertonen allen dezelfde conclusies: vrouwen worden onderbetaald en – al dan niet hardop uitgesproken – : er is een (morbide) Mannenbolwerk en een Glazen Plafond. En impliciet: mannen discrimineren c.q. onderdrukken vrouwen.
Zoals ik in mijn bericht aan Van Maasdijk aangeef, wordt geheel voorbij gegaan aan allerlei elementen die te maken hebben met competentie, zoals talent, betrokkenheid, inzet, karakter, presentatie en niet te vergeten de substantiële invloed van moederschap, de zogenoemde “child penalty” en flexibel werken. Gedragswetenschappers en psychologen waarschuwen ons dat men niet enkel op basis van verkregen data, menselijk gedrag mag verklaren. In casu: mannen generiek veroordelen, zonder evidente eigenheden van het individu, de verschillende eigenschappen tussen vrouwen en mannen, het geestelijke, de psychologie en de individuele casuïstiek, in beschouwing te nemen. De mens enkel als een ding c.q. geslacht, in een databank beschouwen en behandelen, is onmenselijk. Het is ook totalitair, want het móet rechtgetrokken worden, het vrouwenquotum. “And guess what? Dat doen wij, Equileap”!!
Als men willens en wetens voorbij gaat aan de veelheid factoren die aan de basis staan van verschillen op de werkvloer en dit enkel aan geslacht toeschrijft, dan is sprake van een valse voorstelling van zaken, met alle implicaties die daarbij horen.
Er zijn nogal wat organisaties die, zoals Equileap, hun kopjes boven het maaiveld uitsteken, nu ook in Nederland het vrouwenquotum (op het nippertje en evenzeer met valse voorwendselen) is ingesteld. Overigens is opvallend dat bij Equileap te Amsterdam de staf geheel vrouwelijk is, zodat daar dus geen diversiteit is op de werkvloer voor meer “winstgevendheid”. Het mondt uit in “naming & shaming” van bedrijven die vermeend te weinig vrouwen in dienst zouden hebben. “CEO, u voldoet niet aan het vrouwenquotum”. CEO: “ai, daar gaan we dan gauw wat aan doen”!
Deze praktijken zijn buitengewoon kwalijk en schadelijk voor onze samenleving, aangezien het tweespalt genereert, discriminatie (van mannen) en stress als een functie niet wordt verkregen vanwege ‘verkeerd geslacht’. Het is ook zeer schadelijk voor onze economie: het zorgt immers juist voor minder winstgevendheid, aangezien niet competentie de voorrang krijgt, maar per definitie geslacht.
Bottomline: heren, managers, hoed u zich voor organisaties die zich opwerpen voor “genderequality”, “loonkloof slechten” en “meer winstgevendheid”. Ze baseren zich altijd op “velerlei onderzoek toont aan dat”. De analisten die dit aantonen zijn partijdig. Uit onafhankelijk onderzoek (bijvoorbeeld SCP-CPB en mijn studie) blijkt dat het bovendien niet waar is. Men beschouwt enkel geslacht, totalitair qua uitwerking. De verhalen die ze vertellen lijken geloofwaardig, maar het is commerciële ‘make belief’. Marketing in een mooie verpakking. ‘Private and institutional investors’: hoed u zich voor feministische ‘make belief’ op de werkvloer!
Meer over feminisme vindt u hier op Veren of Lood.
Frits Bosch is auteur van “Wereld op een keerpunt”, “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer. Linkjes in zijn biografie
Het feminisme concentreert zich het meest op de “loonkloof” ,die in hogere loonschalen bijna niet voorkomt.Zou een stratenmaakster minder verdienen dan een stratenmaker ?,ik weet het niet ,en ik heb ook nog nooit een stratenmaakster gezien .En wat zou de loonkloof voor de 10.000 vrouwen ( alleen al in .NL ) kunnen zijn die van hun salafistenmannetjes de deur al nooit uit mogen ,laat staan werken ,en tenzij verpakt in een monsterlijk ruimtepak ?
Het is altijd weer het zelfde liedje; het draait allemaal om het afdwingen van “positieve discriminatie”, oftewel het onterecht bevoordelen van de eigen groep, om het even of het nu om kleur, etniciteit, of geslacht gaat.
Men wenst voorgetrokken te worden, omdat men er anders niet komt, wat een kneuzen.
En over de ondervertegenwoordiging van vrouwen in de minder prettige beroepen, daar hoor je ze nooit over.
Dit heeft niets met feminisme te maken, maar alles met socialisme.
Dat hele verhaal over die loonkloof is al diverse malen debunked. Ik zou heel graag eens wat voorbeelden zien van deze figuren, een lijst met bedrijven in Europa of de VS die verschillende uurtarieven hanteren op basis van geslacht. Niemand heeft me ooit een lijst kunnen geven.