Frits Bosch dook dieper in de wordingsgeschiedenis van het fascisme, en zag daarin zaken die modern links niet eenvoudig verdragen zal.

Black Lives Matter en Antifa wensen ‘defund the police’. Nederlandse media melden dat overmatig geweld zou plaatsvinden tegen zwarte Amerikanen. Er zouden maatregelen nodig zijn om structureel disproportioneel geweld tegen te gaan. Is dat geweld van de Amerikaanse politie inderdaad buitensporig en heeft het een structureel karakter? Treedt de politie racistisch op? Laten we dat eens onderzoeken met behulp van gerenommeerde wetenschappers.

McWhorter is universitair hoofddocent Columbia University, zwart en Democraat. McWhorter heeft dit onderwerp over vele jaren onderzocht en de data spreken een ander verhaal. Hij stelt vast dat er geen buitenproportionaliteit is waardoor zwarte mensen door de politie relatief meer gedood zouden worden dan witten. Wat we niet vernemen is dat er voor ieder van die gevallen een blanke op vergelijkbare wijze gedood is.

In de VS wordt veel gepraat over racisme bij de politie. Gevoed door de media meent men ten onrechte dat politieagenten vooral zwarten doden vanwege een raciale ‘bias’. De veronderstelling dat een blanke eenvoudig met een vergrijp wegkomt wordt niet door de feiten bevestigd.

McWhorter1 meent dat Amerika nog nooit zo weinig racistisch is geweest. De anti-racisme hype schaadt zwarte mensen. Het is een religie. Volgens hem liggen slachtofferschap, separatisme en anti-intellectualisme ten grondslag aan de reactie van de zwarte gemeenschap op alle rasgerelateerde kwesties. Het is tijd voor goedbedoelende blanken om te stoppen met vergiffenis als zijnde ‘begrijpelijk’ wanneer zwarte mensen wandaden vertonen.

Zo heeft ook de reactie op George Floyd’s dood zwarte mensen openlijk heeft geïnfantiliseerd en ontmenselijkt. Waarom al dit kwellende zielsonderzoek naar racisme door blanken om verandering in de samenleving te bewerkstelligen? Hoe kan een volk klaar zijn om te veranderen als het geleerd heeft dat vrijwel alles wat men zegt of denkt racistisch is?

McWhorter stelt dat meer zwarten van ‘welfare’ gebruik maken vanwege armoede. Armoede maakt het waarschijnlijker dat men meer in aanraking komt met de politie. De politie blijkt géén ‘bias’ te hebben contra zwart, maar wel contra blank. Wat er over de politie verteld wordt is niet correct. Anti-racisme is ook in antropologische zin verworden tot een religie.

Tegenwoordig moet een blanke zich van bewust zijn ‘white privilege’ en dat het nooit zal verdwijnen. Iedere blanke zou hiervan moeten getuigen en eeuwig hieraan schuldig zijn. Dat is een onterechte gedachte meent McWhorter. De idee dat men zich in de VS moet ‘verzoenen’ met ras, correspondeert volgens hem met de Dag des Oordeels. Er wordt over racisme gepraat alsof het een abstract geloof is waar feiten en logica niet van toepassing zijn.

Volgens McWhorter leggen we de focus steeds op een politieagent die een zwarte doodt, terwijl de zwarte in een veel groter gevaar verkeert om door een andere zwarte te worden gedood in zijn eigen buurt. In alle grote steden vermoorden zwarten elkaar bij honderden om iets futiels. Negentig procent van de zwarten wordt gedood door zwarten, niet door blanken en al helemaal niet door de politie. De politie is (net als bij ons) bang om voor ‘racist’ uitgemaakt te worden. Geen woord hierover in de Nederlandse media.

McWhorter noemt dit geen vrolijk verhaal, maar zoals vele niet-vrolijke verhalen, is het wel de waarheid die verteld moet worden. Je wordt verondersteld er niet aan te denken en er niet naar te vragen. Men krijgt nooit een antwoord dat reëel is. Men moet de mond erover te houden. Anti-racisme zorgt volgens hem voor grote problemen, zowel voor wit als vooral voor zwart.

Er heerst het waanbeeld dat onderwijs moet worden ingezet om anti-racisme tegen te gaan. Je zou onderwijs moeten inzetten voor meer diversiteit. Dit betekent dat diversiteit bereikt moet worden door een verschillend evaluatie systeem voor zwarten en Latino studenten. Onderzoek toont aan dat dit allerminst de goede weg is. Studenten die ‘mismatched’ worden op universiteiten worden ontmoedigd om af te studeren. Er zijn onderzoeken die dit bevestigen (zie Macolm Gladwell, FB), maar we worden verondersteld er van weg te kijken.

‘White liberals’, linkse blanken, stellen dat academische problemen worden gecreëerd voor zwarte studenten op blanke hogescholen, omdat dergelijke hogescholen curricula gebruiken die wit zijn qua logica en wit zijn in hun opvattingen over wetenschappelijke kennis en gedrag. Waarom dit geen probleem lijkt te zijn voor Aziatische studenten blijft onverklaard, ook al leven zwarten al eeuwen in deze samenleving, langer dan Aziatische Amerikanen of hedendaagse immigranten uit Azië.

McWhorter acht het verkeerd dat ons wordt verteld dat blanken een soort massale psychologische revolutie moeten ondergaan. Hun brein zou gereset moeten worden alvorens van enig zwart succes sprake zou kunnen zijn. Dit soort onterechte gedachten houden ons terug om zwarten te helpen omdat blanken moedwillig een bias aangepraat wordt. We worden verondersteld niet over deze zaken assertief te zijn. We worden gedreven in de richting van innerlijke psychologie, die leeg is.

VS kenner Charles Groenhuijsen[2] meent dat vooruitgang van zwarte Amerikanen onmiskenbaar is. De kindersterfte is een derde van 1968. Het aantal zwarte kinderen dat High School afmaakt steeg van 54% naar 92%. Er is een verdubbeling van afgestudeerde zwarte studenten. Zwarte ongewilde zwangerschappen zijn met 3/4 gedaald. De levensverwachting steeg naar 75 jaar. 2,5 miljoen zwarte vrouwen hebben een eigen bedrijf en dat aantal stijgt snel evenals onder Latino’s.

In de politiek en burgemeesters zijn er nog nooit zoveel gekleurde mensen geweest als nu. Er is enorme opwaartse mobiliteit. Ayaan Hirsi Ali meent dat de Amerikaanse samenleving verre van racistisch is. Ook zij stoort zich aan het feit dat journalisten wel verschil maken in huidskleur als het gaat om het gedrag van politieagenten jegens zwarte of blanke mensen, maar niet wanneer het gaat om criminaliteit. Dan krijg je nooit het hele verhaal.

Sowell stelt dat moordstatistieken ‘white liberals’ geen gelegenheid zou moeten bieden om het voor de hand liggende te ontwijken. Rellen door zwarten worden bijna automatisch aan blanken toegeschreven, of het nu in het Kerner-rapport over de rellen van de jaren zestig gaat of in de reacties van blanke liberalen op de rellen in Los Angeles in 1962 of op de huidige riots. In sommige blanke liberale kringen – de New York Times (en The Washington Post, en Nederlandse media, FB) bijvoorbeeld – is de politie bijna automatisch in de fout gegaan bij confrontaties met zwarte criminelen of relschoppers.

Wanneer de politie aankomt op de plaats van misdaad of geweld in zwarte gemeenschappen, zal wat ze ook doen later worden gecategoriseerd als ofwel de situatie uit de hand hebben laten lopen ofwel buitensporig geweld hebben gebruikt. Alles wat de politie doet om te voorkomen dat de situatie uit de hand loopt, wordt door blanke liberalen in de media per definitie buitensporig geweld genoemd, zodat de politie slecht zal hebben gehandeld, ongeacht of ze het hebben gedaan of nagelaten. Mocht de politie in overweldigende aantallen arriveren om criminaliteit snel een halt toe te roepen, dan zouden ze “overdreven gereageerd” hebben.

Door aldus contraproductieve attitudes aan te moedigen, excuses te verzinnen voor negatief gedrag en de overtuiging te bevorderen dat ‘racisme’ de oorzaak is van de meeste problemen van zwarten, dienen blanke intellectuelen hun eigen psychische, ideologische en politieke belangen. Een koste wat kost pro-zwarte houding van blanke intellectuelen versterkt de eigen morele status en het gevoel van hun eigenwaarde, ongeacht of de specifieke manifestatie van die houding zwarten per saldo helpt of schaadt. Het is blank egoïsme.

Derek Chauvin kreeg geen eerlijk proces. De juryleden werden geïntimideerd. Joe Biden gooide kerosine op het vuur door te zeggen dat hij bidt voor een veroordeling. Het zwarte Congreslid Maxime Waters riep op tot ‘rioting’ als vrijspraak zou volgen. En volgens Biden is dit nog maar het begin. Trump zou een volksmenner zijn, maar Biden is ‘low key’ zeker zo erg.

Biden is in cultureel opzicht een ramp voor de VS en dus ook voor ons. Biden is een lichtgewicht, hij waait met de Democratische wind mee, zoals zijn optreden voorheen in het Congres toont. Obama steunde niet voor niets zijn vice-president amper, wetende dat Biden een ‘phoney’ is.

De moedwillige segregatie van wit en zwart in de VS stemt somber, the Ununited States of America. “Defund the police” is niet de oplossing, in tegendeel. Door terughoudendheid van de politie schieten de misdaadcijfers en moorden nu omhoog in de VS. Hierover geen woord in NRC Handelsblad. De misinformatie over dit onderwerp in de Nederlandse media is stuitend.

Natuurlijk is er racisme in de VS. Maar dat is overal. Dat zit in ieders hoofd, elke kleur, zoals blijkt uit fMRI’s. Men kan wel tegen racisme zijn, maar je kunt het niet uit het hoofd wissen. Concentreer je dus niet op racisme maar op discriminatie stelt Sowell. Het relaas van de wetenschappers geeft een beeld hoe verknipt de situatie in de VS is, met name bij de zich progressief noemde bevolking en media.

Alhier is de situatie niet veel anders, zie de voortdurend eenzijdige berichtgeving van onze media over zwart en lichtgekleurd. NRC Handelsblad profileert zich als ‘social justice warrior’, de kolommen vol van ‘inclusie’ en etnisch profileren. Als mensen of instellingen diep religieus zijn, gehersenspoeld, dan kun je praten als Brugman en zoveel argumenten en data aandragen als er voorhanden zijn, men luistert niet. De Israëlische filosoof Yeshaya Leibowitz: “Mensen beslissen niet op basis van kennis, maar op basis van hun wil.”

Maar het is niet vrijblijvend. De vertekende berichtgeving is schadelijk voor wit en zwart. ‘Vrienden’ als white liberals veroorzaken voor zwart meer schade dan vijanden. Linkse blanken bevredigen hun superioriteitsgevoelens ten koste van gekleurde mensen. Het is in feite een vorm van racisme. NRC doet daar al vele jaren vrolijk aan mee. Maar wat geeft ‘t: haar progressieve’ lezers slikken het als zoete koek….

Wat geldt voor ons? De overheid mag niet etnisch profileren, maar het lijkt mij wel handig als de politie op basis van kansen mensen aanhoudt. Onze politiek-correcte media zouden beter moeten weten, want thuis zijn ze woest op de jochies die de zaak ernstig vergallen. Maar ze moeten zich inhouden, want Vrouwe Justitia is blind. De agenten idem dito in het kwadraat. Ze worden uitgedaagd in de ‘zwarte’ wijken, raken gefrustreerd van draaideurcriminelen die ze in het gezicht uitlachen en moeten zich van het linkse college in Amsterdam vooral richten op non-issues als verkeerd parkeren.

Overtredingen aanpakken in Oost, West en de Bijlmer laten ze zitten, omdat ze geen zin hebben voor racist te worden uitgemaakt. Boeiend is de inbreng van Sylvana Simons van BIJ1, een hallucinante naam voor deze partij. Ze wil vrijheid van meningsuiting beknotten door kritiek op islam te verbieden. Ze meldt dat zwart inmiddels de cultuur in ons land bepaalt,  en dat zwart daarvoor ‘de credits dient te krijgen. Het moet de norm worden’.

Het is duidelijk waar ze heen wil. Zwart was de onderliggende partij ten opzichte van blank. Nu is de kans om dat om te draaien. Ze meent dat zwart aan de winnende hand is. Dat kan wel kloppen met een Nederlandse bevolking die de Sinterklaas traditie en diverse andere tradities gemakkelijke in de vuilnisbak gooit en gaat knielen met de vuist omhoog.

Akwasi – initiatiefnemer van Zwart, afscheidingsomroep voor donkergekleurden – vond zijn Dam optreden ‘mythisch’, met op de achtergrond het paleis, volgens hem ooit het centrum van slavernij. Racisme van zwarte mensen tiert welig. Het is allemaal tot stand gekomen tijdens het bezielende leiderschap van onze premier Mark Rutte, naar mijn mening veruit de slechtste premier ooit. Het lokt extreemrechts uit. Het moet echt anders.

---

1. “How Anti Racism Hurts Black People”, John Hamilton McWhorter, juni 2020
2. “Voor veel zwarte Amerikanen was er de afgelopen decennia economisch grote vooruitgang”, Charles Groenhuijsen, Het Financieele Dagblad, 13.6.20

---

Dit is het tiende deel van een langere serie artikelen, die morgen eindigt. De voorgaande (en komende) afleveringen vindt u hier.

---

Frits Bosch is macro-econoom en socioloog, auteur van “In Holland staat een huis, onbehagen bij de elite” en “Schaft ook Holland zich af?”, “Wereld op een keerpunt” en “Feminisme op de werkvloer”.

---

Meer over (links)fascisme vindt u hier.