Door generaal Pershing op een huizenhoog voetstuk te plaatsen, vallen de politieke activisten van de WaPo cs met hun fakefactchecking in de kuil die ze groeven voor Trump.

Trump heeft zowel tijdens zijn verkiezingscampagne en recent opnieuw, naar aanleiding van de terreuraanslag in Barcelona, verwezen naar de manier waarop de bijzondere generaal John Joseph Pershing – bewonderd door beide presidenten Roosevelt – aan het begin van de vorige eeuw optrad tegen jihadisten. Iets met dode varkens. De Washington Post (WAPo) publiceerde op haar YouTube kanaal een korte video met de ronkende aankondiging: Here’s what you need to know about the real (!) Pershing. De aftiteling eindigt met: Democracy dies in darkness…

De video is minder vaak bekeken dan die van de heldin van de suikerspiegelzaak in Amsterdam, maar dezelfde geluiden komen van de New York Times en andere media, en Wikipedia heeft de beweringen van de WaPo al klakkeloos overgenomen in het lemma over de generaal.

Vieze varkens
Mohammedanen hebben iets met varkens. Op vijf plaatsen in de Koran worden ze genoemd; in twee verschillende contexten. De ene context is de bekende betovering van Joden door Allah. Dat is in vers 5:60. Volgens dat vers was Allah boos op een aantal Joden en veranderde hen in apen en varkens. Een ander vers meldt over dezelfde gebeurtenis (?) dat de god van de mohammedanen de Joden toesnauwde ‘Weest verachtelijke apen‘.

De tweede context is het varken als voedsel. Die vinden we in de verzen 2:173, 5:3, 6:145 en 16:115. Deze verzen lijken nogal op elkaar. Met al het gedoe dat er is over varkensbloed en bacon in het achterhoofd, valt op hoe weinig hysterisch deze verzen eigenlijk overkomen. De uitweiding over vlees van dieren die zijn aangevallen door roofdieren (in 5:3 [1]), is best wel lachwekkend, maar elk van die vier verzen bevat nota bene een soort relativering: Allah vergeeft het de mensen die per ongeluk varkensvlees eten, of er door omstandigheden toe gedwongen zijn. Door honger bijvoorbeeld.

Waar komt die hysterie dan vandaan?

Bacon gerelateerde misdaad
Wanneer we het hebben over de hysterie in het Westen, in de 21e eeuw, is duidelijk dat die op de eerste plaats komt van niet-mohammedanen die de leer van Mohammed in bescherming willen nemen tegen kritiek. Elke kritiek. Omdat moslims zielig zijn.

Omdat Finland ooit Marokko bezet en uitgebuit heeft.

Of zoiets.

Kort geleden zag ik een foto van een vleesschap in een supermarkt. Er stond een verzoek bij aan klanten om geen stukjes gewoon vlees te leggen in het schap met ‘halal’ [2] vlees. De boodschap bevatte niet eens een oproep om de mohammedaanse klanten niet in verwarring te brengen. Niet iets met als strekking ‘wees aub wat aardiger tegen mensen met bijzondere eetgewoonten‘. Nee: ze schreven dat ze het hele schap dan moesten leegmaken. Alsof het ene ‘type’ vlees besmet zou raken als het naast het andere ‘type’ had gelegen. Het is van een duizelingwekkende geschiftheid, maar duizend keer onschuldiger dan wat er begin dit jaar gebeurde met Kevin Crehan. Met een aantal vrienden had hij wat boterhammen met bacon bij de deur van een moskee gelegd. De foto (van het twitter-account van de Daily Mail) toont hoe dichtbij.

Crehan werd veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf.

Ik herhaal: Crehan werd veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf.

En deze ‘Bacon-on-mosque-offender’ (Uit de kop van een BBC-stukje over hem) overleefde dat verblijf in de gevangenis niet.
Ook de BBC kreeg geen opheldering over de dood van de 35-jarige man.

Generaal Pershing
Het hysterische gedoe rond mohammedanen en varkens(vlees) is echter niet iets van het Westen en ook niet iets van de 21e eeuw. Het verhaal over Trump en generaal Pershing is van voor de Eerste Wereldoorlog en de gebeurtenissen speelden zich af op de Filipijnen.

Pershing leefde van 1860 tot 1948. Hij werd in Washington zo hoog gewaardeerd dat speciaal voor hem de titel General of the Armies in ere werd hersteld. Eerder kreeg alleen Grant, POTUS18, die titel en na hem nooit meer iemand. Voor zijn memoires My Experiences in the World War, ontving hij de Pulitzer Prize voor geschiedenis.

Hij schreef ook memoires over zijn ervaringen van vóór de Eerste Wereldoorlog, maar die publiceerde hij niet. Tal van boeken óver hem baseerden zich wel uitgebreid op deze autobiografische notities van de ijzervreter zelf. Een paar jaar geleden dienden die notities alsnog voor de uitgave van My Life Before the World War, 1860–1917: A Memoir. Die uitgave heeft alleen 5-sterren reviews.

In een paragraaf getiteld Problems with Moro Outlaws and Juramentado (blz 284/285) schrijft Pershing daarin over mohammedanen en varkens. Een juramentado was, in de woorden van Merriam-Webster, “a Muslim Moro of the early 20th century who took an oath to die while engaged in killing infidels“.

IS-volk zeg maar.

Fakefactchecking
Dankzij google-books kan iedereen met een computer en een internetverbinding via deze link checken wat Pershing schreef over varkens en mohammedanen:
De webstek Politifact ging in navolging van de WaPo ook een beetje onderzoek doen: ze vroegen een paar historici naar hun mening en de webstek besluit het verhaaltje zo: “they told us they agreed with our conclusion. Our rating remains Pants on Fire“. Ze hebben ontdekt dat er op de Filipijnen inderdaad wel eens iets gebeurde met mohammedanen en varkens, maar wat ze niet hebben gedaan is zelf de memoires van Pershing erop naslaaan. Ze concluderen dat zoiets niets voor Pershing was en dat een ondergeschikte mogelijk een keer zoiets gedaan heeft.

Wat ze met name niet gezien hebben – of om een of andere reden niet rapporteren – is wat Pershing onderaan blz 284 schreef:

In feite had Trump dus beter niet kunnen verwijzen naar generaal Pershing, maar naar een staande praktijk van het Amerikaanse leger!

Nogmaals: vieze varkens
Zonder enige onderbouwing suggereert het Politifact-stuk dat er geen afschrikwekkende werking uitging van die praktijk. Maar waar kwam die hysterie toen en daar dan vandaan? Of beter gezegd: hoe is het mogelijk dat men bij het Amerikaanse leger überhaupt op het idéé kwam om deze ‘onplezierige’ gewoonte in de praktijk te brengen?

Ik ga daarvoor nog even terug naar Mohammed en Koran en – veel belangrijker nog – naar onderlinge verschillen tussen de volgelingen. Niet in de Koran, maar in de zogenaamde hadith is al iets van een verklaring te vinden. Bij de meest geloofde verzamelaar daarvan kunnen we in boek 55 in kreet nummer 657 lezen:

Narrated Abu Huraira: Allah’s Apostle said, “By Him in Whose Hands my soul is, surely (Jesus,) the son of Mary will soon descend amongst you and will judge mankind justly (as a Just Ruler); he will break the Cross and kill the pigs and there will be no Jizya (i.e. taxation taken from non Muslims).

Jezus zal het kruis breken en de varkens doden en – hoe lieflijk, hoe paradijselijk– de niet-mohammedanen hoeven niet eens meer de jaarlijkse boete te betalen voor hun ongeloof …

Voor wat betreft de Koran zelf geeft vers 6:145 de duidelijkste hint. Zwijnenvlees staat in een opsomming van dingen die niet gegeten mogen worden door de volgelingen van Mohammed. De meeste vertalingen leggen echter extra nadruk op de verschrikkingen van varkensvlees; in aparte tussenzinnetjes: ” – for that verily is foul – “, “- for it is an abomination -“, “for that surely is impure, or impious”, “- for that surely is unclean -“, “- for that is a horror -“, ” for this is unclean or profane”.

Toen hij de eerste regel uit 6:145 verkondigde, drukte Mohammed zich volgens deze vertalingen dus hysterischer uit dan in de tweede regel (die van de relativering). Het minstbegaafde deel van zijn volgelingen is juist dáár ontvankelijk voor. Dat leidt eeuwen later bijvoorbeeld tot teksten als de onderstaande. Deze is afkomstig van de veelschrijver dr. Ahmad Sakr.

Als we verder naar het gedrag van het varken kijken, zien we dat het een uniek dier is. De beer (mannetjesvarken) vindt het niet erg als zijn zeug voor zijn ogen met een andere beer paart. Deze eigenschap is uniek omdat dieren dit niet kunnen tolereren. Bij het varken kan het niemand (sic) wat schelen zolang de zeug maar toestemming geeft aan andere beren, ook op haar eigen beer heeft het geen uitwerking.
Zo fungeert de zeug dus als een prostituee terwijl de beer immoreel handelt door zijn wijfje toe te staan met andere te paren zonder zich daar iets van aan te trekken. (blz 113, Islamofobie? [3])

Deze persoon was de eerste directeur en vertegenwoordiger bij de VN van de Muslim World League. In 2010 was hij onder andere president van de Foundation for Islamic Knowledge, directeur van de Islamic Education center in California en lid van de Islamic Food and Nutrition Council of America.

Iedereen die dit soort lieden, de oelema zeg maar, níét uitlacht is bang, dom of ronduit medeschuldig. Wie dit soort lieden voor verstandige leiders houdt, is een potentiële terrorist. Punt.

Het zijn deze mensen die het echte gevaar vormen en het zijn ook deze mensen die mogelijk gevoelig zijn voor de ‘varkensbehandeling’. Uitlachen is de eerste, onmisbare stap in de aanpak van de mohammedaanse terreurdreiging. In plaats daarvan doen veel politici, journalisten en universitaire types alsof je je best moet doen om juist gekken op een voetstuk te plaatsen door de lachers te criminaliseren en de oelema uit te nodigen voor overleg of in te schakelen in de (de)radicalisering.

---

Noten

1. Als het dier gedood is door een roofdier mag je het niet eten, als het dier alleen gewond is mag je het vlees nog wel eten.
2. Vers 6:145 en 5:3 zeggen: jullie mogen geen vlees eten van een dier wanneer bij het slachten ervan een ander dan Allah is aangeroepen. Dus niet: de naam van Allah moet bij het slachten worden aangeroepen om het geschikt te maken voor consumptie door de volgelingen van Mohammed. Dat staat dan weer wel in vers 6:121. Zie ook:Waarom halal eten niet koosjer is
3. Boek is nog steeds verkrijgbaar: hier. Voor leden FvD is het – behoudens verzendkosten – gratis.