De Eurobonds gaan er komen, ook al zullen ze anders heten. Opnieuw een regeling waartegen ooit groot verzet was door de pomp.

Dat de regering gaat capituleren morgen is duidelijk. De eis van de Kamer om voor de top gehoord te worden is door de regeringspartijen afgewimpeld, en dan weet je al hoe laat het is. Staatkundig heeft zich de afgelopen decennia een zeer ondemocratisch gebruik ontwikkeld: het woord van de premier op een Eurotop is bindend voor het land, mits niet tevoren specifieke bezwaren door de Kamer in een motie zijn vastgelegd.

Voor de vorige EU-top over Eurobonds wilde de premier de steun van de Kamer achter zich, maar dat dat een uitzondering was en kennelijk blijven moet bleek gisteren:

pic.twitter.com/Vn3WVnQUgs

— Lodewijk Asscher (@LodewijkA) April 21, 2020

Niet dat Asscher veel recht van klagen heeft. Dit is voor de bühne, en onderdeel van zijn strategie om over te komen als hèt alternatief voor de regering en een potentieel opvolger van de premier. De PvdA-leider zat als vicepremier in het vorige kabinet, en was dus maar al te vaak de spil in vergelijkbare manoeuvres om de Kamer er buiten te houden. Asscher beseft dat Nederland door de pomp gaat, en mist het verstand om te beseffen wat dit ons land aandoet  Het zijn immers maar leningen, niet? Instinctief menen socialisten altijd dat een lening een gift is – dat klinkt als een verwijt, maar is intussen niet anders dan een constatering.

Dat hebben ze bij het FvD beter begrepen.

❗Op donderdag staat de Nederlandse welvaart op het spel. Zuid-Europa wil Eurobonds aan de EU opdringen. Duitsland is al gezwicht. Nederland is nu de grootste netto-betaler en zou dan nóg veel meer moeten betalen. @djeppink: "Nederland mag NOOIT akkoord gaan met Eurobonds!" ⤵️ pic.twitter.com/OIJnLLGTqH

— Forum voor Democratie (@fvdemocratie) April 21, 2020

Het smoesje waarmee de kritiek werd toegedekt kon u hier dinsdag al zien uitgelegd, en het enige dat er vóór spreekt is dat het de Europese Commissie formeel verboden blijft zelf leningen aan te gaan – de zogeheten eurobonds. Maar zoals Dirk-Jan Eppink hierboven uitlegt, gaan we daarmee even goed voor een enorm bedrag door de pomp.

De situatie van de afgelopen weken was een bekend verhaal: Duitsland steunde het Nederlandse verzet maar leidde het niet. Iedereen in EU-verband wist wat dat betekende: er zou geld komen, maar uiteindelijk ging het meer om de hoogte van de prijs dan iets anders. Nederland wilde het formele woord Eurobonds blokkeren, en dat mocht. Maar niet meer dan dat.

Dat is niets waarover Rutte met de Kamer wil spreken. Het getrek van Asscher cs zou de rest van de Kamer bovendien een uitspraak kunnen ontlokken die zijn handen meer bindt dan nodig kan blijken. De Kameruitspraak voor de vorige EU-top over Eurobonds staat nog steeds, dus moet het beestje een andere naam krijgen. Maar als morgen inderdaad wordt afgesproken 1500 miljard te spenderen aan het repareren (???) van mankementen die er voor de Corona-crisis grotendeels toch al waren, dan is de Nederlandse bijdrage daaraan circa 90 miljard. Daar kun je aardig wat bejaardentehuizen langer van openhouden en beter van inrichten.

En dat is de reden dat ik gisteren pleitte voor in ieder geval een start van een landelijk Nexit-debat. De bedragen waarover we nu steeds praten betekenen voor weinig mensen nog maar iets – voor de politici in de Kamer al helemaal weinig. Er zitten teveel nullen in, zal ik maar zeggen.

Dat de NOS er verder geen worden aan vuil maakt, illustreert dat de staatsomroep zich al evenmin illusies maakt. Plus, dat zij weet dat de uitkomst niet goed zal worden ervaren, en dan beroept ze zich op de regel dat over de EU niet negatief wordt bericht.

---

Meer over Eurobonds vindt u hier op Veren of Lood.