Schnabel, toen nog directeur van het Sociaal Cultureel Planbureau merkte op dat rellen, zoals in Londen in 2011, hier ook kunnen gebeuren. De Noren hebben ook lang gedacht dat zulke dingen in Noorwegen niet konden gebeuren, voegde hij toe en hij doelde op de massamoord van Breivik in dat zelfde jaar. Hoezo zulke dingen niet kunnen gebeuren, denk je dan. Wat heeft Breivik nu met Londen te maken?

Dit soort vreemde vergelijkingen kenmerkt het debat in Nederland. Natuurlijk, het SCPB is sociologisch en de gedachtegangen van sociologen zijn niet altijd even gemakkelijk te volgen voor buitenstaanders. Maar dat het in brand steken en leegroven van flinke delen van Londen door in hoofdzaak Eurafrikaanse jongeren te vergelijken zou zijn met de moordaanslag van Breivik lijkt mij zelfs vanuit een sociaal cultureel standpunt moeilijk te verdedigen. De rellen in Londen waren een maatschappelijk probleem, terwijl Breivik de maatschappelijke relevantie heeft van een groot verkeersongeluk.

Engeland is in veel opzichten de niet erkende 51e staat van de US. De rellen in Londen zijn vergelijkbaar met de Rodney King rellen in Los Angeles in 1992. Die duurden 6 dagen, kostten 53 mensen het leven en produceerden ruim 2000 gewonden. De schade was ruim een miljard. 1100 gebouwen zijn verbrand en zaken van vooral de Koreanen en andere niet-zwarte getto bewoners werden geplunderd. In 2010 kwam er nog een reprise na het basketbal kampioenschap van de Lakers en in 2011 dus een reprise in Londen.

De media weigeren om etnische aspecten van zo’n gebeuren in hun voorlichting te betrekken, waarschijnlijk omdat ze menen dat daar een vorm van discriminatie in zou zitten of mogelijk dat het discriminatie zou kunnen uitlokken. Dat soort politieke correctheid helpt nooit. De mensen hebben ogen en kijken naar de tv beelden en de foto’s. Een opvallende indruk die je daarbij kreeg was dat er minder Pakistani dan blanke Engelsen bij de rellen waren betrokken, terwijl Pakistani wel als gewelddadig bekend staan. Als die foto’s geen toeval waren, is het interessant om op te merken dat Pakistanen niet of nauwelijks bij de rellen betrokken waren en om na te gaan waarom.

Ik heb vrienden van wie een dochter is getrouwd met een Engelse West-Indiër en die met haar kinderen toevallig hier in Nederland logeerde tijdens de rellen. De kleinkinderen waren onthutst en besloten dat ze maar bij oma bleven wonen en daar heb ik begrip voor. Ondanks de sombere verwachtingen van het SCB denk ik dat we hier niet zo snel dit soort rellen krijgen en mensen met een gekleurde huid hier veiliger zijn dan ginds.

Dit artikel verscheen eerder vandaag ook op het Blog van Toon Kasdorp