Het Europese Parlement (EP) draait de door haarzelf gepubliceerde peilingen voor EP2019 terug. De uitkomsten bevallen niet.

Dat de Volkskrant dit gisteren publiceerde was zowel een scoop als een leermoment voor de staatsomroep – ze heeft (nog) niet op alle nieuwsuitingen voldoende greep om overtuigend te zijn.

Het is moeilijk bij het lezen van bovenstaand feit niet direct aan D66 te denken. Niet alleen omdat D66 de meest luidruchtige steunpilaar van de EU in Nederland is en het instituut bijkans heilig heeft verklaard. Ook de gang van zaken rond de afschaffing van het referendum in Nederland toont grote overeenkomsten. Wat ben je voor ‘democraat’ als je een verkiezing of keuzemoment verdoezelt of zelfs geheel afschaft om dat de uitslag je niet bevallen gaat?

En dat tel-kens weer

Of de partij haar naam zou moeten veranderen in R66 (Repressie of Recreanten naar keuze) moeten ze zelf weten – het kwaad is al geschied. Voor het EP geldt dat eens te meer. Zelfs voor de meest welwillende toeschouwer is duidelijk dat ook het EP leidt aan de EU-ziekte: als de uitkomst van een verkiezing niet bevalt, herhaal je die tot de uitslag naar je zin is. Als het te lang duurt ga je maar alvast door met de gewenste uitkomst, en negeer je voorgaande gebeurtenis. Zoiets:

Het Bureau[1], de veertien vicevoorzitters en vijf quaestoren in het parlement die verantwoordelijk zijn voor de interne procedures, besloot tijdens een chaotische vergadering de geplande publicatie van nog eens zeven peilingen terug te brengen tot twee: komende vrijdag en dan nog eentje in april. Eén maand voor de verkiezingen (23-26 mei) treedt de radiostilte in.

Het meest hilarische is misschien nog  de wijze waarop dit alles wordt gepresenteerd:

De kritiek van de vicevoorzitters was niet mals. Sociaaldemocraten, liberalen, Groenen, conservatieven én populisten plaatsten plots vraagtekens bij hun eerdere besluit dat het parlement zelf peilingen publiceert.

Want aanvankelijk waren deze peilingen bedoeld om berichten over een succesvolle populistische opmars te weerspreken. Maar door de gehele EU heen is de kritiek op het instituut nu aanwezig, en wint die aan kracht.

Dit betekent niet dat er geen objectieve redenen zouden zijn deze peilingen niet te laten publiceren, dei zijn er genoeg, en de VK noemt ze. Maar ook de VK concludeert dat het allemaal neerkomt op één punt:

De ware reden voor de kritiek is volgens betrokkenen dat nogal wat partijen (socialisten, liberalen, groenen, conservatieven) niet goed uit de peilingen komen. Zij vrezen dat de kiezer zich hierdoor laat beïnvloeden. Tekenend was dat de christendemocraten – met afstand de grootste in de peilingen – als enigen verdergaande publicatie van de peilingen bepleitten.

Hilarische voetnoot: het EP zelf wil wel een vinger (hun enige, welbeschouwd) aan de pols houden over de gevoelens en woelingen binnen de EU:

Gelukkig voor de media worden de resultaten van peilingen tijdens de radiostilte wel aan de fracties meegedeeld. Betrokkenen beamen dat die in een mum van tijd op straat zullen liggen.

Enfin, u weet wat u te doen staat. Na 20 maart lijken ze het in Den Haag nog steeds niet begrepen te hebben, want het gekoer gaat weer huizenhoog. Het gaat er om van de usual suspects af te komen, meer dan ooit. De usual suspects[2], die van alles hebben weggegeven, van onze soevereiniteit tot de zeggenschap over sociale voorzieningen en pensioenpotten. Vergeet in de aanloop naar 23 mei daarom niet ook uw vrienden, kennissen en buren te bewerken het enige te doen dat van belang kan zijn:

STEM-ZE-WEG

---

1. Het presidium van het EP
2. PvdA, CDA, VVD, D66, GL & CU, en helaas bij tijden ondersteund door de SP.