Wie een goede indicatie zoekt van het belang van EP2019 dat de Nederlandse kiezer hecht aan die verkiezingen donderdag aanstaande moet even hier kijken.

Via Peil.nl kwam onderstaande peiling dit weekend tot ons.

Let vooral op de relatief geringe verschuivingen, en bedenk dan dat het in Nederland gewoonte is om als het er op aan komt door te geven wat je echt denkt te stemmen. Dat het grootste deel van de tussenliggende peilingen eerder de heersende opinie weergeven over de kwaliteit van het landsbestuur en de aanpak van specifieke problemen, betoogde ik een paar jaar terug al eens.

Dat er nauwelijks verschuivingen zijn in de richting van de zittende partijen (alleen CDA, PvdA, VVD +1) – zoals we gewoonlijk zien als we verkiezingen naderen die in de optiek van de gemiddelde Nederlander echt van belang zijn – is een indicatie dat maar weinig mensen enig belang aan hechten wie naar het EP worden gestuurd om daar de ruif te mogen leeg vreten. Er zijn misschien wat mensen die denken de PvdA te moeten steunen vanwege de kans dat Frans Timmermans een positie van belang verwerft? Het zou verklaren waarom de PvdA in opmars blijkt. Normaal gesproken is het sinds enige jaren zo, dat hoe minder je van linkse partijen hoort, hoe beter ze het doen. En ik kan me inderdaad niet herinneren recent ergens ook maar iemand namens de PvdA te hebben gezien, tenzij dat strikt noodzakelijk was. Of rondom Frans Timmermans, inderdaad.

De zelfverzekerdheid waarmee Bas Eickhout – de Spitzenkandidaat van de Europese Groenen – zijn meningen aan de man brengt lijkt kiezers eerder af te schrikken. Maar dat de NPO hem in die positie niet serieus neemt was afgelopen maandag in het Nieuwsuurdebat volstrekt duidelijk. De teruggang van de SP na het campagnefilmpje is minstens zozeer te wijten aan de schrikreactie van de achterban dat de partij wat huiverig is voor een groot links Europees collectief, dan dat dat electoraat heeft nagedacht over de ratio van die koerswijziging van de SP.

Het nieuws gisteren dat Van Haersma Buma burgervader van Leeuwarden wordt (hij wordt door de gemeenteraad voorgedragen, heet dat), ontlokte premier Rutte de uitspraak dat het kabinet hem succes wenst met deze nieuwe kans – uit de mond van de voorzitter van de benoemende instantie een ietwat vreemde stijlfiguur. Dat Buma uiteindelijk de politiek in ging om in Friesland burgemeester te kunnen worden? Zeker weten doe je het niet, maar hij zou niet de eerste CDA’er zijn bij wie het zo werkte. De eerste capriolen over wei hem gaat opvolgen waren gisteren ook al in de MSM te lezen (en MdH deed er al onderzoek naar), maar dat het CDA intern al heeft uitgemaakt hoe dat wordt aangepakt wisten we eigenlijk al. Dat Buma hoognodig vertrekken moest eveneens. Met democratie heeft dit allemaal alleen optisch iets te maken.