Er was gisteren enige verwarring op vliegveld Rotterdam de Struik (voorheen Zestienhoven). Heel terreurbestrijdend Nederland kwam op volle kracht de dreiging bestrijden van een man die hier allang niet meer had moeten zijn.

De gehele paniek was te wijten aan een Marokkaan die nog een openstaande straf had (oa wegens eerder paniek zaaien), en daarom door de Marechaussee ongestraft kon worden betiteld met de ouderwetse term ‘ongewenste vreemdeling’. Lang geleden dat ik die term hoorde gebruiken door officiële instanties. Iedereen had erg veel begrip voor de overlast, en de etnisch-geprofileerd gecontroleerden zullen hun klachten ongetwijfeld bewaren tot het moment dat de rust weer enigszins is weergekeerd, en er iemand naar hen luisteren wil.

Fantastisch hoe serieus we er op in wisten te gaan. Als in dit land in maar de helft van de werkelijk serieuze dreigingen maar de helft van de energie werd gestopt die men gisteren ten toon spreidde zou ik geruster slapen. Maar het blijft bij doelloos rondrennen op een secundaire luchthaven op een moment dat het eigenlijk al te laat is. Waarom draven daar al die mensen rond? Om de indruk te geven dat de overheid waakt. Wat is de realiteit? Dat de overheid uit haar sluimer werd gewekt door een halve gare (ook wel gekenschetst als ‘verwarde man”) die aankondigde dat het ditmaal toch echt serieus was – en dat hij het land niet uit wilde, dus als men dat door wilde zetten, dan ging hij liever gewoon de lucht in …

Onze moderne Van Speyks, die al eeuwenlang ongezien het land hebben beschermd tegen alle dreigingen van buiten – als we de moderne hyste(o)rische canon moeten geloven over de bijdragen aan de veiligheid van ons land van Marokkanen en Turken etc. die men er dagelijks bij verzint.

Het meest walgelijke is misschien nog wel de verbaasde constatering dat het allemaal ècht werkte, al die diensten die tezamen moesten optreden:

,,Bij dit soort incidenten heb je met veel verschillende partijen te maken: politie, veiligheidsregio, Koninklijke Marechaussee, NCTV, Openbaar Ministerie”, zegt Edwin Boer, die de Staf Grootschalig en Bijzonder Optreden (SGBO) leidde die naar aanleiding van de dreiging was gestart. ,,Mij viel op dat we elkaar in- en extern snel wisten te vinden. We wisten snel een gedegen onderzoek te starten. Maar ook de collega’s op straat hebben goed werk verricht. Ze bleven rustig, maar wel alert en hebben professioneel hun werk gedaan.” De SGBO is na de aanhouding ontbonden.

Nu ja, men heeft geoefend, en gemerkt dat men het echt kan. Dat moet een hele opluchting zijn.

Die verwarde man werd gearresteerd, wordt nu ondervraagd, en is daardoor weer enige tijd onder de pannen zodat zijn advocaat de tijd heeft een nieuw pleidooi voor een verlengd verblijf in Nederland in te dienen.

Het leven heeft zijn gewone gang hernomen.