Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft onlangs de veroordeling bekrachtigd van een Franse politicus die – na klachten – te lang had gewacht om ‘haatreacties’ van zijn Facebook-pagina te halen.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) oordeelde in een recent gepubliceerd arrest dat het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) niet geschonden werd bij de veroordeling van Frans politicus Julien Sanchez (Rassemblement National, de partij van Marine Le Pen). De politicus kreeg een geldboete omdat hij niet voldoende snel ‘haatreacties’ onder een bericht op Facebook verwijderd had.

In 2013 werden zowel Sanchez als een andere man die kritiek hadden geuit op moslims opgepakt door de politie en vervolgens door een Franse rechtbank veroordeeld tot een geldboete van 4.000 euro. De aanklacht was het ‘aanzetten tot haat of geweld tegen een bepaalde groep met een bepaalde religie’. Een vrouw had een klacht ingediend omdat niet alle aanstootgevende reacties meteen verwijderd werden door de politicus. Sanchez had zijn volgers wel opgeroepen om de reacties in de gaten te houden.

Rechters unaniem
De politicus diende klacht in bij het EHRM omdat de uitspraak volgens hem niet in overeenstemming is met zijn recht op vrije meningsuiting, dat vastligt in artikel 10 van het EVRM. Het op 2 september gepubliceerde arrest toont dat het Hof in Straatsburg  het echter oneens is met Sanchez, gemeenteraadslid in Beaucaire, een plaats in het departement Gard aan de Rhône, ongeveer vijftien kilometer ten zuidwesten van Avignon. De zes rechters vonden unaniem dat het mensenrecht van moslims om niet beledigd te worden zwaarder weegt dan Sanchez’ recht op vrije meningsuiting.

Sanchez (1829 Fb-vrienden) had zijn Facebook gebruikt in de campagne voor herverkiezing tegen zijn opponent en de plaatsvervangend burgemeester van Nîmes van de Socialistische Partij. Een respondent plaatste daarop diens foto, met daaronder de tekst: “Deze grote man veranderde Nîmes in Algiers, geen straat zonder zijn khebab en zijn moskee, dealers en prostituees heersen, geen wonder dat Brussel is gekozen als de hoofdstad van de nieuwe wereldorde die van de sharia.”

Romeinse stad
Een andere reaguurder:

“Overal in het stadscentrum shisha-bars en sluiers. Dit is wat Nîmes, de zogenaamde Romeinse stad is. De socialisten zijn bondgenoten van de moslims. Drugshandel gerund door moslims op de Rue des Lombards die al jaren duurt … met camera’s op straat … drugshandel voor de ogen van iedereen op Avenue General Leclerc, waar uitschot de hele dag hun drugs verkoopt zonder tussenkomst van de politie en bij hogescholen en middelbare scholen, voortdurend stenen gooiend naar auto’s van witte mensen. Nîmes is de hoofdstad van onveiligheid van de Languedoc Roussillon.”

Mocht dit arrest elders in Europa navolging krijgen – wat met EHRM-arresten regelmatig gebeurt – dan gaat de Facebook-censuur in een hogere versnelling. Het riekt naar een verplichting tot actief ingrijpen op commentaren die zogenaamd als onwettig kunnen worden beoordeeld. Een politicus wordt blijkbaar geacht op te treden als rechter en te oordelen wat zijn volgers al dan niet mogen schrijven als reactie. Zonder dat een rechter zich heeft uitgesproken over de inhoud van de boodschap, zou elke politicus blijkbaar de commentaren moeten afschuimen, op zoek naar zaken waar mensen aanstoot aan zouden kunnen nemen en die zouden botsen met wetgeving. Zo ontstaat sluipenderwijs een situatie waarin burgers wettelijk verplicht worden andere burgers op hun sociale mediagedrag te controleren, wat toch een hoog Big Brother- en Stasi-gehalte in zich draagt.

Het arrest kan ook in andere Europese landen invloed kan hebben. Zowel de Europese Unie als diverse regeringen van EU-lidstaten houden deze koers aan in hun sociale media-beleid. Van het EHRM mag je verwachten dat het een ruime interpretatie van het recht op vrije meningsuiting beschermt, terwijl nu een vrijgeleide komt voor ingrijpende inperking daarvan. Dat Straatsburg de Franse praktijk billijkt kan heel goed de opmaat zijn voor het Europese Hof van Justitie in Luxemburg, om dit in de EU toepasbaar te verklaren. En het laat zien dat een appèl in Straatsburg voor Geert – minder, minder, minder – Wilders eigenlijk nu al kansloos lijkt.