Wat een grens is, waarvoor die ooit bedoeld was en de functie die zij uitoefent zijn zaken die niemand nog lijkt te snappen. Vreemd, eigenlijk.

Het zegt iets over onze maatschappij en ons denken. Grenzen zouden er niet moeten zijn, is het heersende paradigma. Want we hebben er hoogstens last van, en een functie hebben ze nog minder dan de middeleeuwse stadsmuren waar historici, archeologen en wethouders van toerisme zo gek mee zijn.

Wat was de belangrijkste overweging van jonge Britten tijdens het Brexit-referendum in 2015? “Als het me maar geen problemen geeft als ik op vakantie ga.” Meer benul was er niet uit te persen, en de BBC deed er ook geen moeite voor, want zelf dachten die er niet anders over.

Hoogstens 1% van de zogenaamde elite is ooit aan een grens goed gecontroleerd, met uitschudden van hun bagage et cetera. Ze zijn ook altijd diep verontwaardigd als ze gecontroleerd worden. Elk begrip is verdwenen, en vervangen door een narcistisch: “We’re the jet set, get out of my way”. Intussen bij gelegenheid wel anderen van racisme beschuldigend.

Niet dat deze mensen discrimineren: ze kijken neer op iedereen die niet tot hun kringetje behoort. En er is in zo’n kringetje altijd wel een token person of colour om zichzelf moreel gerust  te stellen.

Maar de bewaking van grenzen is als de bewaking van de eigen voordeur. Gezellig als die de hele dag open kan staan, maar als je je geld en goederen beschermen wilt, en enige controle wil behouden over de inhoud van je eigen territorium, dan is sluiten van je voordeur de aangewezen methode. Ik vraag me altijd af hoe dergelijke mensen zouden reageren als je aanbelt voor een interview, en later bij het verlaten van het pand de deur achter je open laat staan. Eigenlijk vermoed ik dat je er de kans niet eens toe krijgen zult; men is wel zo wantrouwig dat ze meelopen tot aan de voordeur om in de gaten te houden of je onderweg niet iets mee snaait dat door hun huis rondzwerft.

In ieder geval: geen groep die zo naijverig de persoonlijke grenzen bewaakt als millenials. Zouden die mensen zelf niet zien hoe raar en inconsequent dat is?