Soms moet je voor mensen een lans breken. Zo breek ik vandaag een banaan voor Sid Lukkassen, die u vast wel kent.

Anders dan de gemiddelde linksbenigen die zichzelf als intellectueel beschouwen, moet iemand als Sid het hebben van donaties om in zijn bananen te voorzien. Ook dat is hard werk, en dat steeds maar opnieuw. Het is goed voor een mens als hij weet door wie hij zijn boterham besmeren kan, en dat zouden meer opiniemakers zichzelf moeten realiseren. Ook, omdat de tijd dat kranten voorzagen in een gemengd geluid verleden tijd is, en dat objectiviteit aan universiteiten zover is weggezakt dat het voornemen te bezuinigen op de alfa en gamma-studies alleen reacties opriep bij de linkse partijen die zich deze week door Rutte’s Regentenkongsi weggestemd zagen toen ze genade eisten voor hun geestverwanten. De lege echo’s die vanonder hun putdeksels opstegen waren niet te harden, maar ze konden zich op het eerstvolgende feestje met een gerust hard vertonen om te kunnen zeggen dat het allemaal lag aan die extreemrechtse VVD en haar volgzame christengelovigen.

Om daar nog wat op voort te borduren: ook De Correspondent zou daardoor in haar voortbestaan kunnen worden bedreigd. De Correspondent? U weet wel, dat elusieve vijgeblad dat Vrij Nederland naar de marge van de elektronische koffietafel verbande zonder ooit zelf iets van enig belang te debiteren. Waar voorheen progressieve koffietafels zich kenmerkten door de prominente aanwezigheid van ongelezen exemplaren van De Groene en VN, zo zit de app van De Correspondent vastgebakken op menige iPhone. Men betaalt voor het voorrecht te suggereren intellectueel iets te begrijpen, maar als veel te vet betaalde ‘wetenschappers’ worden wegbezuinigd wordt de spoeling dunner.

Je moet er niet aan denken dat ze dat blog ooit echt zouden gaan lezen. Dat doet me gelijk denken aan de hardnekkigheid waarmee eertijds noest arbeidende vaders ooit op vrijdagavond de vers gearriveerde VN doornamen zonder er veel van te begrijpen, maar mèt de wetenschap dat het de laatste inzichten van de sociaaldemocratie op de deurmat had gebracht. Hebben was hebben, en krijgen was de kunst.

Sid kraakt de residuen daarvan maar al te vaak en deskundig af, en dat doet hij prima. Aan hem is de gift van uw banaan welbesteed. Je moet er toch niet aan denken dat zo’n talentvolle jongeman de zomer moet doorbrengen met plukken van bananen in Costa Rica om deze winter in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien? Doe dan mee met een Banaan voor Sid!

Het project waarvoor Sid uw steun vraagt is Democratische gewetensvorming: ‘links’ en ‘rechts’ in dialoog! Wie nog niet wist wie Sid is kan zichzelf hier voorlichten.