Het is zonder meer mooi om te zien dat Angela Merkel in Duitsland in de problemen kwam doordat ze het plan van CSU-minister van Binnenlandse Zaken Seehofer om de asielmigratie te stoppen probeerde tegen te houden. Maar wat is er nu werkelijk aan de hand?

Het plan Seehofer is weinig anders dan een solide aanpak om de asielmigratie effectiever te bestrijden. Waar Angela Merkel maandag echter over viel (en nog steeds struikelend is) is de arrogantie dat men in Duitsland beter bepalen kan wie wel of niet gerechtigd zou moeten zijn te mogen blijven. Waar Seehofer iedereen die elders binnen de EU al een njet te horen kreeg al op voorhand weigeren wilde, is dat wat Merkel niet verdraagt. Is dit Typisch Duitse of typisch linkse arrogantie? En doet het er wat toe?

Wat er kan gebeuren als de Duitse autoriteiten overbelast raken bij hun afhandelen van asielaanvragen hebben we pas vorige week mogen horen, en dat schandaal is nog steeds niet uitgewoed. Duizenden, wellicht tienduizenden migranten werden ten onrechte toegelaten. En nauwelijks iemand die was afgewezen werd uitgezet. De gevolgen benoemde Spartacus vanmorgen al op GeenStijl. Moord en verkrachting als prijs vooral het goede te willen doen? Ergens rammelt er iets aan de bestuurdersmoraal van Mama Merkel.

Is dit het gevolg van een opvoeding binnen de instituties van de oude DDR? Het kan. In Nederland werden de linkse christelijke partijpolitieke wappies al via de EVP in 1989 ondergebracht bij GroenLinks, en pas in 2010 (partijcongres over Rutte1) bleek dat ze ook bij het CDA nog steeds bestonden, maar in Duitsland is dat allemaal nooit gebeurd.

Minister Seehofer is intussen vastbesloten zijn plan door te zetten. De CSU is even vastbesloten hem te blijven steunen, ook als dat een kabinetscrisis betekent en een scheuring in het oude front CDU/CSU. Diverse Duitse media (belangrijk: ook Bild) hebben gisteren verklaard dat Seehofer gelijk heeft, en dat Merkel dient in te binden. Formeel is er nog aarzeling over wat gebeurt, meende de NOS gisteren hoopvol. “De impasse blijft”.

Dat is maar een relatief begrip, die impasse van de NOS. Het Belgische HLN begrijpt het beter: voor merkel wordt het inbinden of opbreken. Seehofer is uit hoofde van zijn post als minister van Binnenlandse Zaken gerechtigd zijn plan autonoom door te voeren. Als Merkel dat verhinderen wil zal ze hem moeten ontslaan, en is een kabinetscrisis een feit.

De geschiedenis leert dat de val van een Duitse kanselier niet betekent dat er nieuwe verkiezingen komen, maar na alle sores van afgelopen herfst met de Duitse formatie moet er niet vreemd worden opgekeken als men daar toch toe over gaat. Al is de kans enorm dat dat zal uitdraaien op een referendum over de asielmigratie, met de AfD als spekkoper. Zo lang Seehofer zijn poot stijf houdt, kan Merkel nergens heen. Groko-partner SPD houdt zich intussen muisstil, en hoopt de lachende derde te worden.

---

Meer lezen over de Merkel-crisis, Duitsland en haar verkiezingen en de CSU, onder andere analyses eerder deze week? Op VoL vindt u het.