Dit is een droevig stukje. Deprimerend ook. Maar de afbeelding onderaan is wellicht nog het meest droevig, en dat zegt wel wat.

Om te begrijpen wat er aan die afbeelding onderaan zo deprimerend is, kunt u toch beter eerst dit hele stukje lezen.

Vandaag kwam mij een stukje uit de Belgische krant Het Laatste Nieuws onder ogen. Een stukje over de veroordeling van twee Afghanen tot respectievelijk 12 en 18 maanden Belgische cel wegens verkrachting. Geef toe, deprimerend genoeg. Het feit zelf komt een stuk vaker voor dan de veroordeling va de daders, maar daarom is het nog geen reden tot vrolijkheid. Edoch, het was slechts het begin.

Het slachtoffer was door de daders gered van de rails van een Belgisch station, waar het slachtoffer zich in dronkenschap had neergelegd teneinde haar leven te beëindigen. De twee Afghanen hadden haar er afgesleept, naar huis gebracht en zich daar aan haar vergrepen. Dat niet alles wat je vindt vervolgens je eigendom wordt waarmee je kunt doen wat je wilt was in Afghanistan tijdens hun opvoeding kennelijk nog onbekend, zodat de aanklacht en rechtsgang die er op volgden ongetwijfeld ook voor hen een traumatiserende ervaring zijn geweest. Maar enfin, er volgde dus een veroordeling, en tegenwoordig is dat al heel wat.

Om dit droevige verhaal rond te maken, plaatse Het Laatste Nieuws er ook nog een soort post mortem onder. En dat, kan ik u verzekeren, was het meest droevige van dit hele pijnlijke verhaal: