Met GRNL2018 volgende week moest Toon Kasdorp terugdenken aan die verkiezingen van 16 jaar terug, en de vele loze beloften.

We hebben weer verkiezingen binnenkort. Denken de ouderen onder U ook nog wel eens terug aan die campagne van zestien jaar geleden met Melkert en Pim Fortuijn, waar toen achteraf Melkert zo nijdig zat te kijken naar zijn politieke tegenstander? Iedereen die toen TV keek herinnert zich Fortuijn nog wel, maar Melkert was op zijn manier eigenlijk even interessant.

Hij was zo’n man die het slecht deed bij de media. Van wat er over hem gepubliceerd werd moest je daarom meestal een procent of vijftig aftrekken. Ik heb wel geleerd om koppen in kranten en samenvattingen in nieuwsuitzendingen met een korrel zout te nemen. Daar lees of zie je vaker wat de journalist of de koppenmaker lekker nieuws vindt dan wat de politicus daadwerkelijk gezegd of bedoeld heeft.

Een veel gebruikte methode is dan om wat men graag wil opschrijven in de vraagvorm voor te leggen aan de geïnterviewde en dan zo, dat ontkennen voor hem of haar even ongemakkelijk is als bevestigen De vraag wordt dan opgeschreven als een uitspraak van de politicus, die daar uit zich zelf nooit op zou zijn gekomen.

Zo zou dat ook wel gegaan zijn, dacht ik, met die uitspraak die Melkert had gedaan over banken. Hij zou volgens het nieuws gezegd hebben, dat die ter wille van ouderen en invaliden verplicht zouden moeten worden om filialen aan te houden in iedere plaats boven vijf duizend inwoners. Hij was van plan een wetsvoorstel in te dienen om daar voor te zorgen.

Die uitspraak is hem in de mond gelegd, dacht ik. Niemand zegt graag publiekelijk iets waarin het publiek harteloosheid kan horen tegenover ouden en invaliden. Hij heeft niet zo vlug geweten hoe hij daar nee op moest zeggen. Van de andere kant is het zo duidelijk onzin dat ik zeker wist, dat kan hij niet gezegd hebben. Want Melkert is wel slecht maar niet dom[1].

Toch, ik meen echt dat ik het hem later in een herhaling voor de televisie zelf heb horen zeggen, dat hij dat voorstel zou indienen om banken tot het open houden van die filialen te verplichten. Hoe, denk je dan meteen? Alle banken ieder een filiaal in elk dorp, of per dorp een bank en maken ze dan onderling uit wie waar? Of komt er in de wet te staan dat het in verhouding moet tot het aantal filialen dat die banken al hebben en verder bijvoorbeeld alfabetisch? Hoe moet het als je gaat inkrimpen en een aantal filialen in Amsterdam sluit, mag je dan ook je filiaal in Gouderak sluiten omdat je als ABN Amro nu naar verhouding meer minifilialen hebt dan de Rabo? Hoe doen we het met de buitenlandse banken? En mag zo’n wet van de EU?

Als je als overheid licenties afgeeft aan monopolisten, zoals de NS de PTT, dan kun je als onderdeel van de licentie dat soort verplichtingen opleggen. Ook die zullen nooit inhouden in iedere plaats van meer dan vijf duizend inwoners een station of een postkantoor, maar eerder iets als binnen een verzorgingsgebied van x horen een aantal postkantoren van y en de concessionaris zal er naar streven om etc..

Om plompverloren te beweren dat je een wet gaat indienen om de dorpsgenoten van je ouders van een plek te voorzien waar ze geld kunnen krijgen zonder pinnen en dan een willekeurig aantal Nederlandse banken met de uitvoering van die gedachte op te zadelen, dat heeft iets naïefs, waar ik Melkert nooit op zou hebben aangekeken. Maar een mens doet wat in de hoop om stemmen te winnen.

Dat gaan ze nu weer doen, onze politici en het is goed met dat verschijnsel rekening te houden bij het uitbrengen van Uw stem. Ga maar liever op Uw intuïtie af dan op het programma, dat immers na de verkiezingsuitslag meteen de prullenbak in gaat.

Die wet van Melkert is er nooit gekomen. Gelukkig maar, want als politici echt gingen doen wat ze in de verkiezingstijd allemaal beweren, dan worden dit land of het Europa van Brussel pas echt onregeerbaar.

---

1. Slecht: Hij heeft toen hij bij de Wereldbank zat de president van die organisatie, Paul Wolfowitz, een smerige streek geleverd, en sindsdien is hij niet alleen in Nederland maar ook in het internationale wereldje weinig populair meer.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp