Soms zou je bijna denken dat minister Dijsselbloem gevoel voor humor heeft als hij het heel serieus heeft over het belang van het volgen van afgesproken regels voor de euro.

Italië moet zich aan de Europese spelregels houden bij het beteugelen van de dreigende bankencrisis daar. Het ontwijken of het tijdelijk aan de kant zetten van de nieuwe regels, dat zal niet gaan.
(..) “Die nieuwe regels zijn niet uit de lucht komen vallen. Die zijn onderhandeld en van kracht geworden.”

Bovenstaand citaat is uit het Tweede Kamer debat vandaag. De Kamer is bezorgd dat de regering in Rome zich aan de geldende regels zou willen onttrekken door voor Italië een uitzondering te bedingen.

Dat de Kamer geen uitzonderingen wil op de vastgestelde regels lijkt me redelijk. Dat dit het zoveelste bewijs is dat de euro het niet lang meer zal maken eveneens. Maar dat de regels er zijn om te worden nageleefd is vanuit de Eurogroep een gotspe. Als de regels uit het Stabiliteitspact strikt waren nageleefd was Griekenland ongeveer vier jaar geleden failliet en uit de euro gegaan, was de euro als munt sinds ongeveer dezelfde tijd verdwenen dankzij eveneens dreigende faillissementen van Spanje, Portugal, Cyprus en Ierland en had de economie van het grootste deel van Europa inmiddels weer in de lift gezeten na een diep dal veroorzaakt door diezelfde Eurogroep,

Niet dat we dat dal niet zullen leren kennen. De Eurogroep en de ECB hebben een gat van epische proporties gegraven waarin we bezig zijn collectief voorover te duikelen. Maar Dijsselbloem heeft het ineens over regels die zouden moeten worden nagevolgd. Je moet maar durven. Een geluk voor hem dat het Nederlandse parlement niet voldoende mensen met kennis van zaken bevat om samen het woord faillissement te kunnen spellen.