In de NRC van vandaag staat een fraai klein artikeltje van Elsa Beumer. Het gaat over haar moeder die dementie heeft.

Elsa Beumer had haar moeder zo ’n moderne telefoon cadeau gedaan waar de portretten opstonden van al haar familieleden en naaste bekenden , onder andere een foto van zichzelf. Door zo’ n foto aan te raken maak je contact. Kijk mam, zei ze, raak mijn foto maar aan dan krijg je mij aan de lijn. Moeder doet dat en de telefoon gaat over. Dochter neemt op en zegt hallo Mam.

Kind, wat leuk dat ik jou weer eens hoor, maar ik heb nu even geen tijd, want ik krijg telefoonles.

Van wie? vroeg de dochter.

De moeder legt de hand over de hoorn en vraagt: Hoe heet jij?

Een alleraardigst en tegelijk een dramatisch verhaal. Het is voor beiden te hopen dat de moeder nu vlug overlijdt. De moeder is dan af van een leven dat niets meer oplevert dan verwarring en vergissingen en de dochter houdt de goede herinneringen uit haar jongere jaren. Maar jammer genoeg kan een dergelijk afscheid in ons land nog niet. Als zoiets in de publiciteit komt volgt vervolging en straf, ook als het met de beste bedoelingen gebeurt.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp