Hoe gek zijn ze eigenlijk bij de MSM? En hoe gek denken ze dat wij zijn??? Met hun ‘toeval’! Het enige dat men met het dagelijks camouflerende taalgebruik nog bereikt is dat complottheorieën tegenwoordig al in de wieg worden aangeleerd.

Taal is aan ontwikkeling onderhevig. Vertalen van het oude naar het nieuwe gebeurt werkende weg. Maar iedereen die denkt dat de verandering van werkster in interieurverzorgster gepaard ging met een welriekender klusje dat toch gedaan moest worden, is een gevaarlijke krankzinnige. Ongewassen feiten worden niet schoner door ze met parfum te besprenkelen/verzuipen.

Als er ergens toevallig over ‘autochtone’ stedelingen met een lichtgetinte huidskleur wordt gesproken, weet heel Nederland intussen dat het gaat om Marokkanen met een Nederlands paspoort en een jihadistische dispositie. Niet voor niets werden ze in de volksmond al eerder omgedoopt tot Finnen, bontkraagjes en scooterboys.

Wordt slechts de stad van afkomst genoemd, dan gaat het om asielmigranten die in een bepaalde stad vast onderdak hebben. Als het gaat om asielmigranten die nog zwerven van AZC naar AZC, dan is het heel goed mogelijk dat men probeert hun wandaden onder het tapijt te moffelen. Daarvan zijn voorbeelden te over, en de recente aankondiging dat men in Ter Apel weer een echt politiebureau kreeg was van hetzelfde laken een pak: “aangifte op afspraak ’s middags?” staat er op de website van de nieuwe post.

Dat is allemaal geen toeval, al doet men in de MSM graag alsof dit een onwaarschijnlijke samenloop van omstandigheden is. Toeval bestaat niet. We hebben de gewoonte dat dingen waarvan de kans niet enorm groot is samen te vatte onder ‘toeval’. Dat zagen we vorige maand weer mooi, met al die Duitse stadjes die vaker overstroomd bleken, en waar overal in het dorp de hoogste waterstanden van de 18e en 19e eeuw waren geregistreerd – vaker hoger dan het water deze zomer kwam. Het illustreerde als weinig anders hoe vaak we het hebben over toeval als de kans op iets gigantisch is.

Echt toeval is zeldzaam, en kent vrijwel geen precedenten. Een van mijn favoriete definities van toeval is: `je lette niet op de andere helft van wat gaande was.` Van veel zaken die we liever toeval noemen, valt normaal gesproken best te achterhalen wat de oorzaak was, alsook de conclusie dat die toevallige ontwikkeling voor gevoelige waarnemers al gaande was.

Maar voor de gemiddelde krantenlezer is het woord ´toeval´ genoeg. Het ontslaat de kranten van de plicht het voorspeld te hebben, en  het stelt de lezer gerust dat de kans de nationale loterij een keer te winnen nog niet verkeken is. Hoe groot die kans is? Over het algemeen erg klein, maar nooit nul. Dat is overigens ook een wetenschappelijk verdedigbare definitie van toeval.

Desondanks, het eufemisme ‘toeval’ dat media gebruiken voor gebeurtenissen die voorspelbaar waren, maar die men al die tijd liever ontkende (zoals terreur door mohammedanen) maakt dat het begrip aan slijtage onderhevig is  Als u weten wilt of een gebeurtenis echt toevallig is, kunt u er beter bij een bookmaker een weddenschap op afsluiten. De quote die deze u bieden zal is betrouwbaarder dan zaken die regulier overheidsbeleid betreffen. Wat voor kleurcode de Haagse overheid er ook aan hangt.

---

Meer over toeval vindt u hier.