De volkswil
Met de volkswil houdt men zich in de Tweede Kamer bij voorkeur liever niet bezig, constateert Toon Kasdorp.
Toen in januari van 2014 het burgerinitiatief besproken werd in de Kamer om een referendum te houden over een verbod op verdere overdracht van soevereiniteit aan Brussel heeft dat merkwaardig weinig aandacht getrokken.
Men vond het daar al heel wat, dat het referendum voorstel überhaupt besproken werd, want iets dergelijks was in de twee jaar ervoor al eens op de agenda geweest en formeel hoefde het dus niet. Maar het debat was naar de mening van de Kamermeerderheid en van de parlementaire pers overbodig. Nederland ging geen referendum meer houden als het aan de politiek lag, dat stond wel vast.
Het eerdere referendum over de Europese grondwet had een twee derden meerderheid tegen dit soort bevoegdheden-overdracht opgeleverd. De Unverfrorenheit waarmee de politiek die volksuitspraak naast zich neer had gelegd, lag iedereen nog vers in het geheugen. Maar Balkenende had moeilijk anders gekund, vond men in de Kamer. Toen hij voor de keuze werd gesteld tussen Brussel en Nederland koos hij uiteraard voor Brussel en loodste het verdrag van Lissabon door het parlement. Een nieuw referendum met waarschijnlijk weer een zelfde uitslag was wel het laatste waar Den Haag op zat te wachten.
Het enige wat werkelijk verrassend was, was het gebrek aan belangstelling voor het gebeuren. Ook op het internet liep het geen storm. De kiezers hebben er zich bij neergelegd dat de politiek zich van hen niets aan trekt en reageren door massaal weg te lopen bij regeringspartijen en zich in afnemende mate te interesseren voor wat er in Den Haag gebeurt.
De grondwet schrijft verkiezingen voor en dus gingen we in het voorjaar erna weer naar de stembus. Als het aan Den Haag zou liggen schaften we niet alleen de referenda maar ook de verkiezingen af. Steeds vaker kan de politiek niet anders doen dan de uitslag naast zich neer leggen. Men moet in het land vooral niet denken dat ze dat in Den Haag voor hun genoegen doen. Ze doen dat omdat het land uiteindelijk bestuurd moet worden en als de bevolking het verkeerd ziet, dan tant pis voor de bevolking. Europa is belangrijker dan Nederland! Zo zien we dat in Den Haag en de bevolking heeft andere dingen om zich mee bezig te houden.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
Het volk slaapt rustig verder. Ik vind het onbegrijpelijk dat de partij van onze grootste leugenaar nog steeds zoveel zetels blijft halen in de peilingen.
Goed artikel.
Democratie = regering van, voor, door het volk.
Naast algemene verkiezingen, horen referenda daarbij.
Aan een bindend referendum zal de bestuurskliek in Nederland zich niet (meer) wagen, stel je voor zeg.
Het raadgevend referendum is afgeschaft want, “het heeft niet gebracht wat ervan verwacht werd”.
Met datzelfde argument kan evengoed een punt gezet worden achter élke verkiezing.
“De kiezers hebben er zich bij neergelegd dat de politiek zich van hen niets aan trekt en reageren door massaal weg te lopen bij regeringspartijen”
Ik heb helaas niet die indruk. Zie hoe hoog (en zelfs groeiend) de VVD stond in de peiling die Geert Wilders laatst rondstuurde om te laten zien dat de ‘PVV wint’ (lees: ook iets was gegroeid).
(Lees dit laatste niet als een sneer naar de PVV, die kan mij niet groot genoeg worden!)
Met andere woorden de “regering” pleegt land( volks) verraad, al een hele tijd trouwens.
Den Hagistan,een schilderachtige wijk in Brussel ,district Molenbeek .Waar een wil is ,is een volk.