In Oostenrijk worden waarschijnlijk na de zomer vervroegde parlementsverkiezingen gehouden. Dat wordt de zoveelste rechtspopulistische dreiging waarover we steeds vaker waarschuwingen horen uit politiek-correcte hoek.

Langzamerhand wordt het wellicht tijd deze waarschuwingen te catalogiseren voor wat ze zijn: links-populistische kretologie voor intern Gutmensch-gebruik. Het Gutmenschdom betoont zich steeds vaker een in zichzelf gekeerd betweterig bastion van een verleden dat niet langer bestaat.

Dat Oostenrijk naar de stembus gaat is slecht nieuws voor de mensen die afgelopen jaar opgelucht zuchtten toen in Oostenrijk op het nippertje een Groen politicus tot president verkozen werd. Want de Oostenrijkse FPÖ leidt de peilingen, en zal de verkiezingen naar het zich laat aanzien eenvoudig winnen.

De Oostenrijke Conservatieve ÖVP koos gisteren haar minister van Buitenlandse zaken tot nieuwe partijleider. De 30-jarige Sebastian Kurz werd vandaag gekozen als leider van conservatieve coalitiepartij ÖVP. Hij wil dat er een einde komt aan de coalitie met de sociaaldemocratische SPÖ. Kurz en de sociaaldemocratische bondskanselier Christian Kern – beiden uitgesproken figuren – staan geregeld tegenover elkaar, en die spanningen doen de coalitie nu uiteen vallen.

Vanuit EU-perspectief zit de ÖVP in een crisis sinds woensdag partijleider Mitterlehner aftrad. Hij slaagde er niet in de spanningen tussen de ministers van zijn partij op te lossen.

Kurz geldt als een rijzende ster in de Oostenrijkse politiek. Hij wil zijn partij omvormen tot een beweging waarin ook plaats is voor mensen van buiten de ÖVP. Een van zijn punten is een harde anti-immigratiepolitiek, reden waarom de rechts-populistische FPÖ hem ervan heeft beschuldigd haar ideeën te stelen.

Aldus de Gutmenschen van de NOS. Die ook melden dat:

De kans is groot dat de FPÖ onder leiding van Heinz-Christian Strache na de verkiezingen in de regering komt of zelfs als grootste partij de kanselier gaat leveren. Zowel de SPÖ als de ÖVP ziet de FPÖ als mogelijke regeringspartner.

Andere partijen zijn onvoldoende grot om een meerderheid tot stand te brengen.

Je kunt het ook anders zien. Als het electoraat de combinatie van FPÖ en ÖVP een meerderheid geeft, is dat een stem tegen de immigratiepolitiek van de huidige regering. Immigratie was al het grote thema tijdens de presidentsverkiezingen vorig jaar, en ook toen was het angstverhaal over wat een rechtspopulist zou kunnen aanrichten al het leitmotiv in de berichtgeving er over. De gekozen linkse groene politicus Van der Bellen heeft sindsdien laten zien dat zijn bijdrage aan de toekomst van Oostenrijk niet is waarop men zat te wachten. En ook al is de macht van de Oostenrijkse president verwaarloosbaar, doordat hij direct gekozen wordt heeft hij een mandaat om een regering voor de voeten te lopen.

Indien er deze zomer parlementsverkiezingen zijn zal die in ieder geval een verser mandaat hebben, en dat maakt mogelijk dat er eindelijk eens concrete maatregelen genomen zullen kunnen worden om de immigratie een halt toe te roepen. Oostenrijk heeft de afgelopen jaren in de frontlinie van de Balkan-immigratieroute gelegen, en het land is voorlopig nog niet klaar met het verwerken er van. Laat staan dat er iets van een effectieve aanpak van de specifieke problemen die die immigratie met zich mee heeft gebracht te zien is. Dat onderwerp staat daarom bovenaan bij komende verkiezingen.

Houdt u vast voor de volgende golf agitprop over de potentiële dreigingen van het rechtspopulisme.